Ένα τραγούδι του Αλκίνοου Ιωαννίδη που πρωτακούσαμε το 2003 στον δίσκο του «Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή».
Το τραγούδι είναι εμπνευσμένο από ένα όνειρο που είχε δει ο Αλκίνοος. Μια βοσκοπούλα να κάθεται κάτω από ένα δέντρο με το κοπάδι σκόρπιο γύρω της σε μία πλαγιά. Ήξερε το όνομά της.
Η εποχή ήταν γύρω στο 1400 μ.Χ. Κάπου στην Κεντρική Ευρώπη. Μάλλον στη σημερινή Γερμανία. Φορούσε ρούχα εποχής και είχε πλεχτή κοτσίδα. Ήταν ένα πεντακάθαρο όνειρο, χωρίς κίνηση.
Σαν μια φωτογραφία της στιγμής. Ένιωθε τον αέρα του βουνού, τα χρώματα ήταν πολύ έντονα και ήξερε την κοπέλα, σαν να ήταν δικός του άνθρωπος. Όταν ξύπνησε του ήρθε στο νου η φράση του Γκέτε «ωραία στιγμή, στάσου». Έτσι έγραψε το τραγούδι «Απόγευμα στο Δέντρο».