Μια τραγική περίπτωση αντιεπαγγελματικής συμπεριφοράς που ενέχει στοιχεία ρατσισμού, εκτυλίσσεται εδώ και μερικές ημέρες στην Ελλάδα, όταν 11μηνο βρέφος από τη Συρία, που μεταφέρθηκε νεκρό σε Αθηναϊκό νοσοκομείο, χαρακτηρίστηκε από τον ιατροδικαστή που το εξέτασε ως «παρά φύσιν σεξουαλικά κακοποιημένο».

Η δήλωση του ιατροδικαστή όπως ήταν αναμενόμενο, συντάραξε την κοινή γνώμη, με την οικογένεια του βρέφους να στοχοποιείται, να λοιδορείται και να προπηλακίζεται για την αποτρόπαιη πράξη της. Με την αστυνομία να φυλακίζει τους γονείς του βρέφους και ακόμη ένα ζευγάρι που διέμενε μαζί τους, σε διαμέρισμα στην περιοχή Ζωγράφου, ως βασικούς υπόπτους για τον θάνατο και την κακοποίησή του.

Χαρακτηριστικά, ο ιατροδικαστής έκανε λόγο στον αέρα τηλεοπτικής εκπομπής για «παρά φύσιν στοιχεία σεξουαλικής κακοποίησης», ενώ δήλωσε ότι πρώτη φορά έβλεπε κακοποίηση σε τόσο μικρή ηλικία. Επί της ουσίας, δηλαδή, αποφάνθηκε ότι οι συριακής καταγωγής γονείς κακοποίησαν το βρέφος σεξουαλικά.

Μια «πραγματικότητα» που σύντομα κατέρρευσε, καθώς με τη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων των ιστολογικών εξετάσεων διαφάνηκε πως το βρέφος λάμβανε ειδική θεραπεία με υποκλυσμό, καθώς έπασχε από μικροκεφαλία και είχε επιληπτικές κρίσεις. Κάτι το οποίο η μητέρα του βρέφους δήλωνε από την αρχή.

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Ιατροδικαστικής Εταιρείας, Δρ. Γρηγόρης Λέων, τόνισε πως «δεν τηρήθηκαν οι κανόνες, δηλαδή το πρωτόκολλο της ιατροδικαστικής επιστήμης και δεν γνωρίζω γιατί συνέβη αυτό. Μου έκανε και εμένα εντύπωση το τόσο βιαστικό πρώτο πόρισμα, γιατί έτσι στιγματίζεται μια οικογένεια. Αν κριθεί, ότι υπήρξε παράπτωμα μπορεί να έχουν κάποια πειθαρχική ποινή».

Μετά την εξαγωγή του πορίσματος, ο πατέρας του βρέφους αφέθηκε ελεύθερος, δηλώνοντας πως συγχωρεί τον ιατροδικαστή, καθώς, σύμφωνα με τον ίδιο, πρόκειται για «ανθρώπινο λάθος».

Ωστόσο, ο δικηγόρος της οικογένειας, Ανουάρ Μπάκρι προειδοποίησε ότι ο Σύνδεσμος Σύρων στην Ελλάδα θα κινηθεί δικαστικά, ενώ υπαινίχθηκε ότι ο βεβιασμένος χαρακτήρας του πορίσματος συνδέεται με την εθνικότητα της οικογένειας.

Η πανομοιότυπη περίπτωση της Κύπρου τον Φεβρουάριο του 2019

Παρακολουθώντας όλα τα πιο πάνω, στη μνήμη μας ήρθε η -σχεδόν πανομοιότυπη- υπόθεση που εκτυλίχθηκε στην Κύπρο, τον Φλεβάρη του 2019, όταν μητέρα από την Αφρική, μετέφερε στο Μακάριο Νοσοκομείο το 5μηνο βρέφος της για εμβολιασμό. Κατά την εξέταση του βρέφους διαπιστώθηκε ρήξη παρθενικού υμένα κάτι που οδήγησε σε βεβιασμένα συμπεράσματα, πριν καν υπάρξει κάποιο επίσημο πόρισμα που να διαβεβαιώνει ή να απορρίπτει το γεγονός.

Τότε, ο βοηθός διευθυντής της Παιδοχειρουργικής Κλινικής του Μακάριου Νοσοκομείου, Ευθύμιος Τσιβιτανίδης, είχε μιλήσει με βεβαιότητα ότι το παιδί ήταν θύμα βιασμού και πως στα 32 χρόνια καριέρας του «δεν έχει βρεθεί αντιμέτωπος με ένα τόσο συγκλονιστικό και αποτρόπαιο περιστατικό». Και στην περίπτωση της Κύπρου, ο πατέρας του βρέφους είχε επίσης φυλακιστεί καθώς σύμφωνα με τις καταγγελίες της μητέρας ήταν ο βασικός ύποπτος.

Την εκδοχή ότι το πεντάμηνο βρέφος δεν βιάστηκε αλλά κάτι άλλο συνέβη, έθεσε ευθαρσώς ο διευθυντής του Μακάριου Νοσοκομείου, ανατρέποντας την εικόνα που είχε δοθεί αρχικά και προβαλλόταν από όλα τα Μέσα, για βιασμό του κοριτσιού, κάτι το οποίο συντάραξε όλη την Κύπρο.

Ο δρ Ανδρέας Νεοφύτου είχε αναφέρει τότε, πως ο ένας από τους δύο γιατρούς που εξέτασαν το παιδάκι όταν το μετέφερε στο Μακάριο η μητέρα του για εμβολιασμό. Η παιδίατρος κατά την εξέταση σχημάτισε την υπόνοια ότι υπήρξε κακοποίηση και ζήτησε όπως ερευνηθεί η περίπτωσή του. «Δεν μπορώ να πω ότι έγινε κακοποίηση. Δεν φαίνεται να υπάρχει βιασμός», τόνισε με σαφήνεια ο δρ Νεοφύτου, ο οποίος δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο η ρήξη του παρθενικού υμένα που διαπιστώθηκε στο παιδί, να προκλήθηκε από την τριβή κάποιου έντονου καθαρισμού της περιοχής ή άλλως πως.

Σημείωσε δε, ότι όλοι οι επαγγελματίες που εμπλέκονται στη διαχείριση τέτοιων περιστατικών, πρέπει να είναι προσεκτικοί και φειδωλοί στις δηλώσεις τους κι αν είναι δυνατόν να μην προβαίνουν σε δηλώσεις. Είναι θέμα χρόνου, είπε ο κ. Νικολάου, να λεχθούν και τα πραγματικά συμβάντα από την Αστυνομία και να τελειώσει αυτή η ιστορία, που πήρε διαστάσεις που δεν έπρεπε.

Κάτι που εν τέλει αποδείχτηκε ορθό, καθώς σύμφωνα με τα ευρήματα της Αστυνομίας, το βρέφος δεν είχε υποστεί καμία κακοποίηση ούτε βρέθηκαν στοιχεία που να ενοχοποιούν τον πατέρα, ο οποίος λίγες μέρες μετά είχε αφεθεί ελεύθερος.

Μετά την διαλεύκανση της υπόθεσης, ο Υπουργός Υγείας, Κωνσταντίνος Ιωάννου, είχε ζητήσει το διορισμό ερευνώντα λειτουργού για τη διενέργεια πειθαρχικής έρευνας ούτως ώστε να εξεταστούν πιθανά πειθαρχικά παραπτώματα της ιατρικής ομάδας που είχε εξετάσει το βρέφος.

Ωστόσο, στη διοικητική έρευνα που διήρκησε δύο περίπου μήνες, «δεν προέκυψε οτιδήποτε μεμπτό για την ιατρική ομάδα, που εξέτασε αρχικά το βρέφος. Εφάρμοσαν κατά γράμμα το Πρωτόκολλο και τις διαδικασίες».

Ίσως, λέω, ίσως θα έπρεπε όλοι μας, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, να γίνουμε λίγο πιο προσεκτικοί και φειδωλοί στα συμπεράσματα/δηλώσεις/σχόλια μας, ειδικά όταν πρόκειται για τέτοιου είδους ευαίσθητα ζητήματα. Γιατί καμία δημοσιογραφική ή άλλη δεοντολογία και ηθική επιτρέπει να φορτώνεις σε έναν πατέρα, μία μητέρα ή τον οποιοδήποτε μία τέτοια κατηγορία χωρίς βάσιμες αποδείξεις ή έστω έχοντας μόνο αποχρώσεις ενδείξεις, γιατί -όπως φάνηκε εκ του αποτελέσματος- το θέμα ήταν φυλετικό.