Δεν είναι ότι δεν το γνωρίζαμε από την αρχή, αλλά όσο καλά και να προετοιμαστείς, όταν γίνει δύσκολα μπορείς να το χωνέψεις. Κάτι σαν το θάνατο και την απώλεια.
Φυσικά δεν αναφερόμαστε στη β’ φάση του Γενικού Συστήματος Υγείας, το οποίο παρά τους τις αντάρες, τις φουρτούνες και τις επιθέσεις που δέχτηκε εφαρμόστηκε και προχωράει κανονικά, αλλά στην απώλεια ακόμη μεγαλύτερου μέρους από το μισθό μας, αφού βασικό στοιχείο της β’ φάσης είναι η αύξηση στις εισφορές από τους μισθωτούς.
Για την ιστορία, από το Μάρτιο του 2019 μέχρι και τις 29 Φεβρουαρίου 2020, η εισφορά των μισθωτών στο ταμείο του ΓεΣΥ ήταν στο 1,7% επί των αποδοχών τους, ποσοστό που θα ισχύσει και στο μισθό που θα λάβουν και στο τέλος Φεβρουαρίου.
Η αυξημένη εισφορά (2,65%) θα εφαρμοστεί στο μισθό που θα καταβληθεί στο τέλος Μαρτίου. Η αύξηση αυτή έχει ως στόχο την ενίσχυση του Ταμείου του ΓεΣΥ το οποίο πρέπει να διαθέτει την απαραίτητη ρευστότητα για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες που θα προκύψουν από την 1η Ιουνίου, με την ένταξη νέων υπηρεσιών υγείας, μεταξύ αυτών και της ενδονοσοκομειακής περίθαλψης στο Σύστημα.
Για παράδειγμα ένας μισθωτός ο οποίος λαμβάνει €1.000 μηνιαίο μισθό, από τον περασμένο Μάρτιο καταβάλλει €17 στο Ταμείο του ΓεΣΥ. Με την αύξηση του ποσοστού στο 2,65% θα καταβάλλει €26,50 τον μήνα στο ΓεΣΥ.
