Του Άδωνη Φλωρίδη [Σκηνοθέτης, Θεατρικός Συγγραφέας, Σεναριογράφος]

Οι ιπποπόταμοι δεν πέφτουν από τα σύννεφα. Δεν παράγουν υπεραξία. Η τέχνη δεν πρέπει να παράγει υπεραξία. Όταν το κάνει δεν είναι πια τέχνη και οι ιπποπόταμοι δεν είναι πια ιπποπόταμοι.

Οι ιπποπόταμοι δεν παίζουν στο χρηματιστήριο, δεν έχουν σταθερή δουλειά, δεν έχουν σταθερή πελατεία, δεν έχουν πελατεία τελεία. Κάνουν ότι κάνουν από μια βαθιά ανάγκη να υπάρχουν και να επικοινωνούν με τρόπους που βρίσκονται πέραν και έξω από τη φθαρτότητα της καθημερινότητας.

Οι νέες ιδέες γεννιούνται μέσα στα μυαλά, τα συναισθήματα, στις αγωνίες του στοχαστή ιπποπόταμου. Θα επικοινωνήσει αυτές τις ιδέες μέσα από υπόγειες διαδρομές. Η κοινωνία συχνά θα τις απορρίψει. Μερικές φορές όμως θα τις δεχτεί και τότε θα τις κάνει επιστήμη, θα τις κάνει νόμους, ηθική. Αυτά που o ιπποπόταμος ψάχνει με κόστος την προσωπική του ψυχική ισορροπία, την αβεβαιότητα της καθημερινής επιβίωσης, την αβεβαιότητα για τα γηρατειά.

Οι ιπποπόταμοι είναι ζώα φυτοφάγα, είναι συνήθως σιωπηλοί. Μπορούν όμως να βγάλουν από τα στήθια τους την πιο εκκωφαντική κραυγή. Μια κραυγή τόσο δυνατή που τρομάζει τους κροκόδειλους, τα αρπακτικά και τις ύαινες. Προ πάντων τις ύαινες.

Οι ιπποπόταμοι ποτέ δεν περίμεναν κάτι περισσότερο. Είναι ζώα παχύδερμα. Έχουν μάθει να ζουν με την περιφρόνηση, την απαξίωση, ενίοτε με την κολακεία, συχνά με την πιο σκληρή κριτική. Με στιγμές τεράστιου οικονομικού άγχους.

Οι ιπποπόταμοι δεν πέφτουν από τα σύννεφα. Οι ιπποπόταμοι ζουν στο νερό και στοχάζονται.

Εκείνες τις πρώτες ζωγραφιές στα σπήλαια, ιπποπόταμοι τις έφτιαξαν. Οι ιπποπόταμοι θα τις ξαναφτιάξουν.

Η φωτογραφία από το «Ταξίδι στη Σελήνη» (1902) του Georges Méliès.

*Η CITY ζήτησε από ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών να γράψουν ένα κείμενο για τη σημαντικότητα του Πολιτισμού και των Τεχνών, γενικότερα αλλά και ειδικά σε περιόδους δύσκολες όπως αυτή που διανύουμε τις τελευταίες βδομάδες.


>>Διάβασε επίσης: Το κείμενο του Ηθοποιού Βαλεντίνου Κόκκινου