Μίλα μου
Ο Άντρος Ευσταθίου απαντά στο «κατ’ εξαίρεση ερωτηματολόγιο της καραντίνας»
«Φυσικά και θα μου λείψει όλη αυτή η περίοδος. Δεν θα την πεθυμήσω, αλλά το ‘χω ξαναπεί: εάν απομονώσουμε στοιχεία και καταστάσεις από αυτή την περίοδο, θεωρώ ότι μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι ως άνθρωποι έχουμε καταφέρει πολλά».
Πέραν από τη μονοτονία των ημερών, υπάρχει και μία άλλη, πιο αισιόδοξη πτυχή της περιόδου που ζούμε, αλλά και της περιόδου που θα ζήσουμε όταν τελειώσει όλο αυτό.
Άνθρωποι των οποίων εκτιμούμε την αισθητική και κυρίως τη στάση τους απέναντι στα πράγματα, μας στέλνουν Instant Photos και παράλληλα απαντούν σε 20 ερωτήσεις που αφορούν στην καθημερινότητά τους εν μέσω περιορισμών, αλλά και για το μετά που έρχεται!
Ο Άντρος Ευσταθίου είναι φωτογράφος και ο ιδιοκτήτης του πολυχώρου Is not gallery.
Τι έκανες στην καραντίνα που δεν το έκανες ποτέ ξανά;
Επειδή στην καραντίνα τις περισσότερες ώρες ήμουνα στο σπίτι (αν εξαιρέσεις το δίωρο που έλειπα στη γκαλερί και μια ώρα το απόγευμα για τρέξιμο στις γειτονιές), μου βγήκε η ανάγκη από την πρώτη κιόλας μέρα να ντύνομαι ως να είναι μια κανονική μέρα δουλειάς ή εξόδου από το σπίτι. Δηλαδή, δεν θυμάμαι τον εαyτό μου ντυμένο με πιτζάμες ή φόρμες γυμναστικής -αντιθέτως ήμουνα και είμαι ντυμένος ωσάν και θα με πάρουν τηλέφωνο ανά πάσα στιγμή για να βγούμε για ποτό. Περίεργο πράμα η ψυχοσύνθεση του ανθρώπου -το ‘χω σκεφτεί αρκετές φορές το θέμα αυτό με το ντύσιμο, νομίζω δεν θα άντεχα στη θέα μου όντας ντυμένος με πιτζάμες στο σπίτι και παντόφλα -αυτόματα θα ένιωθα άρρωστος.
Ποια γωνιά του σπιτιού σου έγινε η αγαπημένη σου;
Ο μισός καναπές απέναντι από το μεγάλο παράθυρο του σαλονιού που βλέπει στο υπέροχο πάρκο Ακαδημίας (τον άλλο μισό τον έχει καβατζάρει η γυναίκα μου εδώ και καιρό). Ευτυχώς, έχω προλάβει το κομμάτι του καναπέ που είναι πιο κοντά στο παράθυρο!
Ποιο ταλέντο σου έχεις ανακαλύψει όντας σε καραντίνα;
Την υπομονή! Το ότι κατάφερα να «συζώ» ειρηνικά και αγαπημένα με την έντονη προσωπικότητα της γυναίκας μου, την εντονότερη προσωπικότητα της 6χρονης κόρης μου και τον 14χρονο έφηβο γιο μου!
Ποιο φαγητό που έφτιαξες στην καραντίνα θα μπορούσε να διεκδικήσει Michelin;
Κανένα.
Ποια 3 προϊόντα συνειδητοποίησες πως είναι πολύ σημαντικό για σένα να υπάρχουν στο σπίτι σε περιόδους όπως αυτή;
Κρασιά, τυριά, ελαιόλαδο.
Κάτι που ανακάλυψες στο σπίτι σου το οποίο είχες ξεχάσει ή δεν ήξερες καν την ύπαρξή του;
Ένα υπέροχο μοναδικό λάδι τρούφας, το οποίο ανακάλυψα χαμένο μέσα στο ντουλάπι με τα μυρωδικά.
Ποιο τραγούδι ακούς στο repeat σήμερα;
Το «My Way» του Frank Sinatra.
Πώς επικοινωνείς με τους αγαπημένους σου αυτές τις μέρες; Μέσω ποιας πλατφόρμας;
Τηλεφωνικώς. Old fashion.
Πώς είναι η δουλειά από το σπίτι;
Μου αρέσει πολύ η δουλειά από το σπίτι, δεν το περίμενα αλλά σε μένα λειτουργεί υπέροχα, έχω γίνει πιο συγκεντρωτικός και περισσότερο δημιουργικός όταν θα πρέπει να κάτσω να δουλέψω πάνω σε μια νέα ιδέα παραγωγής ενός έργου. Το απολαμβάνω!
Φόρεσες ποτέ άρωμα όντας στο σπίτι;
Φυσικά, πάντα βάζω άρωμα. Είπαμε, είμαι παλαιάς κοπής αρσενικό. χαχα
Έκανες κάτι άλλο που δεν δικαιολογείται να κάνει κάποιος σε καραντίνα;
Δεν ξέρω τι να απαντήσω σε αυτό τώρα. Ίσως, αλλά και πάλι δεν έχω σαφή απάντηση σε αυτό το ερώτημα.
Τι δεν σου έλειψε καθόλου, ενώ πίστευες ότι θα σου λείψει;
Δεν μου έλειψαν τα μπαρ και τα εστιατόρια. Νόμιζα ότι θα μου έλειπαν τρελά, αλλά προς το παρόν νιώθω καλά. Φυσικά, μου έλειψαν οι φίλοι μου και η διαδικασία του να βγεις να πας κάπου -ξέρεις, αυτό που σε παίρνει ο φίλος σου τηλέφωνο και σου λέει «άντε ρε, πάμε κανένα γυρούι» τζιαι εσύ λαλείς του «άσε ρε, αύριο, βαρκούμαι σήμερα», τζιαι ο άλλος ξενερώνει γιατί εν πελλαμένος να φκει τζιαι εσύ κόφκεις του την όρεξη. Ναι, τούτο επεθύμησά το πολλά!
Κάθε πόσο στέλνεις sms και για ποιο λόγο κυρίως;
SMS στέλνω ως συνήθως τα απογεύματα, για τρέξιμο στη γειτονιά. Φυσικά, τις περισσότερες φορές καταλήγω σε άλλες γειτονιές χωρίς να το καταλάβω -σκεφτείτε λίγο με πόσην ένταση βουρώ.
Ποια (καλή) συνήθεια που απέκτησες στην καραντίνα θα κρατήσεις και μετά τη λήξη της;
Νομίζω ότι μια καλή συνήθεια που απέκτησα στην καραντίνα είναι αυτή του καλού κηπουρού! Έχω περιποιηθεί όλα τα λουλούδια και φυτά που βρίσκονται στη βεράντα μας -έχω ξεριζώσει όλα τα μικρά αγριόχορτα από τις γλάστρες μας και ναι, το ομολογώ, έχω καθαρίσει με ρουχάκι και νερό τα φύλλα της μικρής μας φοινικιάς. Δεν ξέρω πόσο σώφρον ακούγεται αυτό το τελευταίο, αλλά ναι, το έχω κάνει και θα το ξανακάνω!
Πρότεινέ μας τρεις σειρές/ταινίες που είδες και απόλαυσες τις μέρες του εγκλεισμού.
Θα σας απογοητεύσω, βαριέμαι πολύ τις σειρές, ειδικά αυτές όλες του Netflix. Μου αρέσουν οι ταινίες, αλλά χαλαρά, εάν τύχει και πέσω πάνω σε καμιά σοβαρή ταινία, ναι, θα κάτσω να τη δω.
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θέλεις να κάνεις μόλις τελειώσει όλο αυτό;
Να βρεθώ στη θάλασσα! Αλλά όχι στην οποιαδήποτε θάλασσα, στην πιο ωραία του κόσμου, στη θάλασσα της Πάφου τζιαι του Ακάμα!
Πού θέλεις πολύ να πας για φαγητό με τους φίλους σου;
Δεν με ενδιαφέρει ο τόπος αλλά το να συναντηθώ με τους φίλους μου γύρω από ένα τραπέζι, νομίζω η συνάντηση και μόνο θα είναι μια πράξη τεράστιας σημασίας και συμβολισμού απέναντι σε όλο αυτό που έχουμε περάσει.
Ποια θεωρία συνωμοσίας από όσες κυκλοφορούν είναι η πιο απολαυστική;
Νομίζω αυτή η θεωρία με τον Bill Gates και ότι όλο αυτό που μας συμβαίνει είναι κάτι που δημιουργήθηκε από τον ίδιο και το ίδρυμά του, με απώτερο σκοπό να βάλουμε όλοι chipάκια για να μας παρακολουθούν.
Τι δεν θα ήθελες να δεις/ακούσεις/κάνεις ξανά με το πέρας της πανδημίας;
Δεν θέλω να δω ξανά στις 6 το απόγευμα τον εξαίρετο και συμπαθή κατά τ’ άλλα κύριο Κωστρίκη, δεν θέλω να ακούσω άλλο ένα διάγγελμα του προέδρου της κυπριακής δημοκρατίας, και δεν θέλω ξανά να αναγκαστώ να στείλω άλλο ένα sms στο 8998 για να μπορώ να ασκώ τις βασικές μου ελευθερίες σε ένα δημοκρατικό κράτος.
Θα σου λείψει κάτι από αυτή την περίοδο;
Φυσικά και θα μου λείψει. Θα μου λείψει όλη αυτή η περίοδος. Δεν θα την πεθυμήσω, αλλά το ‘χω ξαναπεί: εάν απομονώσουμε στοιχεία και καταστάσεις από αυτή την περίοδο, θεωρώ ότι μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι ως άνθρωποι έχουμε καταφέρει πολλά. Νομίζω ότι στα δύσκολα ο άνθρωπος στέκεται στο ύψος του, αυτή την ιδέα έχω, και είμαι πολύ περήφανος για όλους μας, από τον μαχητή της πρώτης γραμμής, από τα παιδάκια που είναι στο σπίτι όλη μέρα, από τον παππού και την γιαγιά που είναι μόνοι χωρίς τις οικογένειές τους, και για όλους εμάς που από την μια μέρα στην άλλη έχουμε να διαχειριστούμε τα οικογενειακά μας, τα επαγγελματικά μας και τα προσωπικά μας. Δεν τα λες και λίγα. Γι’ αυτό σας λέω, νιώθω πολύ περήφανος για όλους μας!