Η πανδημία και οι έκτακτες ανάγκες που παρουσιάστηκαν για προστασία και περιορισμό της διασποράς του ιού, οδήγησε την κυβέρνηση, μεταξύ άλλων, να προχωρήσει σε αποσυμφόρηση των Κεντρικών Φυλακών, αποφυλακίζοντας πολίτες οι οποίοι είχαν συλληφθεί για μικροπαραβάσεις.

Ωστόσο, πολλοί από αυτούς, σύμφωνα με το ρεπορτάζ που ακολουθεί, θα προτιμούσαν να βρίσκονταν και πάλι πίσω στο κελί τους, καθώς η ζωή έξω από τις Κεντρικές είναι πιο δύσκολη και σκληρή.

Ο δημοσιογράφος του ΣΙΓΜΑ, Μιχάλης Κυβιδιώτης, συνάντησε έναν πρώην κρατούμενο που αφέθηκε ελεύθερος στο πλαίσιο των έκτακτων αποφυλακίσεων, ένεκα της πανδημίας και μίλησε μαζί τους για τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Την περιθωριοποίηση, την ανέχεια και την αγωνία του για τα δύο ανήλικα κορίτσια που έχει υπό την επιμέλειά του και τα οποία δεν μπορεί να φροντίσει.

«Στο σπίτι που μένω δεν έχω ρεύμα...άφτει κερί και έχω και δύο κόρες. Δύσκολο να είσαι και πατέρας και μητέρα, εν τζαιν ελεημοσύνη που ζητώ, ζητώ να έβρω μια δουλειά να έβρω τον δρόμο μου, να έβρω τα πόθκια μου, έννεν επειδή έκαμα φυλακή στη ζωή μου σημαίνει εν έχω μέλλον. Μπορώ να δουλέψω, μπορώ να ξυπνώ που το πρωί να πηγαίνω δουλειά».

Αίσθηση προκαλεί, μάλιστα, και η σκέψη του για επιστροφή στο κελί, στο οποίο, όπως αναφέρει στο ρεπορτάζ, είχε τουλάχιστον ένα πιάτο φαΐ και ένα κρεβάτι.