Λίγους μήνες μετά την μόνιμη κάθοδό της στο νησί, η Matea Leko, έχοντας «εγκλωβιστεί» (όπως όλοι μας) λόγω lockdown, αποφάσισε να κάνει αυτό που ξέρει πολύ καλά, προσφέροντας ένα παράθυρο πολιτισμού και αισιοδοξίας σε μουσικόφιλους στην Κύπρο και όχι μόνο.

Συγκεκριμένα, η διακεκριμένη πιανίστρια ξεκίνησε να ανεβάζει στο διαδίκτυο βίντεο με «Μουσικές Ιστορίες», κάθε Σάββατο και λόγω της αρκετά μεγάλης απήχησης που είχαν οι αναρτήσεις της, αποφάσισε να το συνεχίσει και στη μετά καραντίνας εποχή.

Τα βίντεο αυτά αποτέλεσαν και την αφορμή για μια ενδιαφέρουσα κουβέντα.

Στη CITY, η Matea Leko μιλά για τους δεσμούς της με το νησί, για τις ευκαιρίες σε νέους καλλιτέχνες, για όλα όσα πρόλαβε να ξεχωρίσει -από την εδώ δημιουργία- στην εδώ παρουσία της, για τα πλάνα που έχει για το εγγύς μέλλον, για την πιθανή συνεργασία με μια σημαντική Κύπρια ερμηνεύτρια και αναπόφευκτα, για την περίοδο του lockdown.

Τι σας έφερε στην Κύπρο και γιατί την επιλέξατε ως τόπο μόνιμης διαμονής σας; Και τι σας έκανε να φύγετε από την πατρίδα σας;

Η απάντηση αυτή είναι απλή: η αγάπη. Ο σύζυγός μου είναι Κύπριος, οπότε μετά από μια περίοδο συχνών ταξιδιών, αποφασίσαμε να κάνουμε σπίτι μας αυτό το πανέμορφο νησί. Μετακόμισα εδώ με τον σκύλο μου και το πιάνο μου, και έτσι διαθέτω όλα τα απαραίτητα εφόδια για μια ευτυχισμένη ζωή. Έχω ενθουσιαστεί με το ζεστό καλωσόρισμα των Kυπρίων, και πέρα από τη διαφορά γλώσσας, όλα με κάνουν να νιώθω σαν στο σπίτι μου -το μεσογειακό ταπεραμέντο, η οικογένεια, το εύγευστο φαγητό, οι πανέμορφες παραλίες, τα λυπητερά ερωτικά τραγούδια και τα κομμωτήρια σε κάθε γωνία.

Πιστεύετε ότι η Κύπρος προσφέρει ευκαιρίες σε άτομα που ασχολούνται με τις τέχνες;

Ναι, το πιστεύω. Μου θυμίζει πολύ τη χώρα μου, την Κροατία, σε πολλούς τομείς. Μπορώ να αντιληφθώ τον εκνευρισμό των ταλαντούχων νέων που προέρχονται από μια μικρή χώρα και το βρίσκω πολύ σημαντικό να φεύγεις από τη χώρα σου, για να αναπτυχθείς, όχι μόνο ως καλλιτέχνης αλλά και ως άτομο. Να ανακαλύψεις την πραγματική ανεξαρτησία, να σταθείς στα δικά σου πόδια, να εκθέσεις τον εαυτό σου σε μεγαλύτερες αγορές και σε μεγαλύτερο ανταγωνισμό για να αναπτυχθείς, να βρεις καλύτερους δασκάλους και καλλιτεχνικούς πράκτορες, να ανέβεις σε μεγαλύτερες σκηνές, να γνωρίσεις πολλούς ενδιαφέροντες ανθρώπους απ’ όλα τα μέρη του κόσμου. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο έφυγα κι εγώ από την χώρα μου και εγκαταστάθηκα στη Βιέννη, το κέντρο της κλασσικής μουσικής. Θα σύστηνα αυτή την εμπειρία σε οποιονδήποτε νέο. Αλλά, όταν φτάνεις στο ψηλότερο σκαλοπάτι, δεν είναι πια απαραίτητο να παραμείνεις σ’ αυτές τις περιοχές. Πιστεύω ότι χώρες όπως την Κύπρο (ή την Κροατία) σου προσφέρουν ένα ισοζύγιο μεταξύ της προσωπικής και επαγγελματικής σου ζωής, με ονειρεμένες παραλιακές περιοχές (που σίγουρα διαθέτει η Κύπρος), με πολλές ευκαιρίες να δημιουργήσεις ποιοτικό υλικό, με νέα φεστιβάλ και προσέγγιση νέων κοινών. Πολλές ιστορίες, εμπνευσμένοι μύθοι και υπέροχη λαογραφική μουσική, που μπορεί να παρουσιαστεί με πολλούς μοντέρνους τρόπους. Είμαι σίγουρη ότι πολλοί ντόπιοι, καθώς επίσης και τουρίστες που έρχονται στην Κύπρο, θα απολάμβαναν να έχουν αυτή την επιλογή, χωρίς βέβαια να ξεχνάμε τη σημασία του χτισίματος της πλατφόρμας μεταφοράς γνώσεων και εμπειριών στα ντόπια νέα ταλέντα.

Προλάβατε να ξεχωρίσετε κάποια πράγματα από την εγχώρια μουσική σκηνή, στην εδώ παρουσία σας;

Ναι, έχω ενθουσιαστεί με το επίπεδο της Συμφωνικής Ορχήστρας Κύπρου και της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων, καθώς επίσης και του Pharos Arts Foundation που παρουσιάζει υψηλού επιπέδου καλλιτέχνες στο κυπριακό κοινό. Αυτό αποδεικνύει και την άποψη που εξέφρασα νωρίτερα, ότι δεν είναι απαραίτητο να ζεις στο Λονδίνο για να βιώσεις μια ποιοτική παράσταση.

Έχετε έρθει σε επαφή με άλλους καλλιτέχνες στο νησί;

Βέβαια και υπάρχουν και αρκετοί που μου έκαναν δυνατή εντύπωση. Γνώρισα το κ. Γιώργο Κουντουρή, τον Διευθυντή της Κρατικής Ορχήστρας Νέων πριν την παρουσίασή τους στη Βιέννη, πριν μερικούς μήνες. Το βρήκα ιδιαίτερα σημαντικό να δίδεται η ευκαιρία, η εκπαίδευση και η σωστή πειθαρχία στα νέα ταλέντα, και έχω εντυπωσιαστεί από τη δουλειά του. Η κ. Υβόννη Γεωργιάδου από το Pharos Arts Foundation επίσης με καλωσόρισε θερμά, αλλά τα σχέδιά μας έχουν διακοπεί λόγω της πανδημίας. Και επίσης, μια νεαρή Κύπρια σοπράνο που ζει στη Βιέννη, η Ζωή Νικολαΐδου, θα παρουσιαστεί σύντομα στις Μουσικές μου Ιστορίες.

Γενικότερα, τι κρατάτε από την περίοδο του lockdown;

Το ότι ζούσαμε για το σήμερα, αφού ήταν αδύνατο να κάνουμε σχέδια και να έχουμε πλάνα. Εκτίμηση για όλα τα μικρά πράγματα που προσδίδουν χρώμα στη ζωή μας. Ευγνωμοσύνη για την υγεία και ασφάλεια των αγαπημένων μας. Χρόνος για καθημερινή πρακτική στο πιάνο ή δημιουργική εργασία. Ησυχία… ήταν απίθανο να μην υπάρχει αυτή η αχρείαστη φασαρία στην καθόλα πολυάσχολη ζωή μας.

Σε σχέση με τα βίντεο που κάνατε, ποια σχόλια που λάβατε θυμάστε έντονα;

Υπάρχουν πάρα πολλά συγκινητικά μηνύματα που έχω λάβει αυτές τις τελευταίες βδομάδες, από διάφορα μέρη του κόσμου. Είναι πολύ όμορφο να λαμβάνεις τόσο θερμά σχόλια, γιατί σου δίνουν μεγάλο κίνητρο για να συνεχίσεις. Η μεγαλύτερη έκπληξη ήταν η Αλέξια που μου έστειλε ένα όμορφο μήνυμα και έχω συγκινηθεί από τη χειρονομία αυτή. Στην Κύπρο δεν είμαι τίποτα, γι’ αυτό ένα τέτοιο κομπλιμέντο από ένα μεγάλο καλλιτέχνη σκιαγραφεί μια καταπληκτική persona πίσω από τη σκηνή -ταπεινή, ευχάριστη, ζεστή και υπέροχη! Εύχομαι να δημιουργήσουμε κάτι όμορφο οι δυο μας σύντομα.

Αν γύριζε ο χρόνος πίσω, τι απ’ όλα όσα κάνατε μέσα στο lockdown δεν θα το επαναλαμβάνατε και τι θα κάνατε σε πιο έντονο βαθμό;

Πιστεύω ότι το lockdown συσσώρευσε αρκετό άγχος σε όλους μας, γι’ αυτό την επόμενη φορά θα φροντίσω να ανησυχώ λιγότερο. Δεν χρειάζεται τόση σπατάλη χρόνου και ενέργειας, αφού ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Τι θα ξαναέκανα και τι θεωρώ μεγάλο μάθημα απ’ αυτήν την περίεργη περίοδο, είναι να εκτιμάω τις έννοιες σπίτι και οικογένεια περισσότερο. Παρ’ όλους τους περιορισμούς, έχω παραδεχτεί ότι έχω απολαύσει αυτό το lockdown στην Κύπρο, με αυτόν τον υπέροχο καιρό και την καθημερινή ηλιοφάνεια, και σίγουρα υπάρχουν και χειρότερα πράγματα σ’ αυτή τη ζωή.

Τι έχετε στο πλάνο σας για το άμεσο μέλλον;

Έχω ενθουσιαστεί με την ανταπόκριση του κοινού στο κανάλι μου στο YouTube και στις Μουσικές Ιστορίες που παρουσιάζω κάθε Σάββατο, που παρόλο που ξεκίνησε ως project του lockdown, συνεχίζω να το κάνω. Την ερχόμενη βδομάδα ετοιμάζω ένα μοναδικό βίντεο από το πανέμορφο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας. Μόλις αρθούν όλα τα μέτρα και επιστρέψουμε στην κανονικότητα, ανυπομονώ να ξεκινήσω τα «πραγματικά κονσέρτα», ειδικά στο ανεπανάληπτο Αρχαίο Αμφιθέατρο Κουρίου.