Πολλοί νομίζουν πως είναι θέμα γούστου. Άλλοι θεωρούν πως η κριτική, εναντίον των προϊόντων του Μάρκου Σεφερλή γίνεται από κακόπιστους, δήθεν κουλτουριάρηδες, που απαξιώνουν οτιδήποτε λαοπρόβλητο, λαοφιλές και κατά συνέπεια δημοφιλές, ως κάτι φτηνό ποιότητας.


Ωστόσο η αλήθεια απέχει παρασάγγας, καθώς τέτοιου είδους προϊόντα, όπως αυτά που δημιουργεί και ο προβάλλει ο κύριος Σεφερλής, δημιουργούν ή καλύτερα συντηρούν στερεότυπα φθαρμένα, παλαιωμένα και κάκιστα. Αυτό, επί της ουσίας (ξανά) λέει και η Έλενα Ακρίτα, η οποία με αφορμή τη δημόσια συγνώμη του Γιώργου Καπουτζίδη για κάποια τρανσοφοβικά αστεία που ακούστηκαν σε επεισόδιο του Παρά Πέντε, 15 χρόνια πριν, εξηγεί ξανά, στον Μάρκο Σεφερλή, ποιο είναι ακριβώς το αντικείμενο της κριτικής της απέναντι στα έργα του.

Ακολουθεί αυτούσια η ανάρτηση:

Αγαπητέ κύριε Σεφερλή, #ακολουθει_τεντόπανο

Ο Γιώργος Καπουτζίδης σε τηλεοπτική του συνέντευξη ζήτησε συγγνώμη από τους τηλεθεατές για ένα επεισόδιο του ‘Παρά πέντε’. Είπε επί λέξει:

«Είχα σε ένα επεισόδιο τρανσφοβικά αστεία. Τότε δεν καταλάβαινα ότι αυτό μπορεί να ενοχλεί κάποιον άνθρωπο και γι' αυτό θέλω να ζητήσω συγγνώμη. Μακάρι όταν ξαναπαιχτεί αυτό το επεισόδιο να υπάρχει μία σήμανση. Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από τους διεμφυλικούς ανθρώπους της Ελλάδος γιατί αντιμετώπισα με αστειάκια τον αγώνα τους για να είναι αυτοί που είναι, για να βρουν τον εαυτό τους. Δεν είναι δουλειά κανενός να κάνει πλάκα με το φύλο και την ταυτότητα του άλλου. Δεν είναι δουλειά κανενός να κάνει πλάκα με το φύλο και την ταυτότητα του άλλου.»

Καταλάβατε τώρα τι προσπαθώ να πω τόσον καιρό, κύριε Σεφερλή; Καταλάβατε τώρα γιατί δεν στέκει το επιχείρημα σας πως κι εσείς σατιρίζετε ό,τι σατίριζαν και οι πάλαι ποτέ ελληνικές ταινίες; Αυτές με τους ομοφυλοφιλους, τους υπερβαρους, τους νάνους; Με τους ανθρώπους δηλαδή που ζούσαν στη δεκαετία του ‘60 . Του ‘60, όχι σήμερα.

Ο Κώστας Βουτσας υποδύθηκε τον μαύρο στην ταινία «Τον αραπη κι αν τον πλένεις». Πιστεύετε ειλικρινά πως το 2020 στην εποχή του #black_lives_matter θα μπορούσε να γυριστεί μια τέτοια ταινία; Θα είχε κοπεί απ’ τον τίτλο. Ή ο ‘Φίφης’ του Παράβα: Φίφης στον αιώνα μας δεν θα υπήρχε. Διοτι αυτό που τότε ήταν αστείο, τώρα είναι κακοποιητικος λόγος κατάπτυστος.

Αυτό ακριβώς έκανε ο Γιώργος Καπουτζίδης. Ακριβώς όμως. Ζήτησε συγγνώμη για ένα αστείο πού γράφτηκε όχι πριν εξήντα χρόνια, αλλά πριν δεκαπέντε. Μόλις δεκαπέντε.

Είδατε τι έγινε με το Big Brother. Ένας ολόκληρος κόσμος ξεσηκώθηκε και πέταξε τον τύπο κλωτσηδόν από εκεί μέσα. Θα γινόταν αυτό πριν δέκα χρόνια; Ή έστω πέντε.

Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει, κύριε Σεφερλή. Βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα. Οι αγώνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι διεκδικήσεις για το φύλο, τη φυλή, το χρώματα, την ηλικία, την εμφάνιση έχουν μαζικοποιηθεί. Δεν υπάρχει πια η ίδια ανοχή στα κακοποιητικά στερεότυπα. Έχει υψωθεί από όλους μας ασπίδα προστασίας γύρω από τους ανθρώπους που την έχουν ανάγκη. Κι εκεί θα παραμείνει: ψηλά!

Εγώ κύριε Σεφερλή θα είμαι παρούσα στο ραντεβού μας στα δικαστήρια. Θα είμαι παρούσα για να πω, αυτά που σάς γράφω εδώ τώρα. Να τα πω στους δικαστές, να τα πω και να τα λέω και να τα ξαναλέω και ξανά και ξανά και ξανά σε όποιον έχει διάθεση να ακούσει.

Να τα πω και σε σας. Πρόσωπο με πρόσωπο. Όπως έγραψα τότε στα Νέα είστε καλός ηθοποιός κι έχετε μιλιούνια κόσμου που σας παρακολουθούν.

Ειλικρινά το έχετε ανάγκη όλο αυτό; Ειλικρινά δεν θα ήταν σημαντικό να δώσετε στο κοινό σας άλλα μηνύματα; Αφού γεμίζετε θεατρα. Αφού μπορείτε. Γιατί δεν το κάνετε;

Αλλάζουν τα πράγματα, κύριε Σεφερλή. Ευτυχώς για τα πράγματα.

Χαιρετισμούς

Έλενα Άκριτα