Αυτά που μας διχάζουν

Είναι σαφώς πολύ περισσότερα από αυτά που μας ενώνουν. Κι αν… παρ’ ελπίδα δεν υπάρχει κάτι που μας διχάζει, εμείς και πάλι θα τα καταφέρουμε, αφού θα το επινοήσουμε.

Article featured image
Article featured image

Φωτογραφία: Κυριάκος Χριστοδουλίδης


Είμαστε ένα μικρό νησί, φύσει και θέσει κακότυχο. Κατά καιρούς πολλοί πέρασαν από εδώ, κάθε φορά για διαφορετικό λόγο.

Και αντί αυτή μας η μοίρα να μας κρατήσει ενωμένους ως λαό και να μας βοηθήσει να έχουμε πίστη στους εαυτούς μας, μάλλον επέδρασε αρνητικά, αφήνοντάς μας -όπως αποδεικνύεται- πολλά κατάλοιπα.

Εξ ου και είναι μπερδεμένη η πίστη μας η καημένη, όπως χαρακτηριστικά έγραψε ο Αλκίνοος στην «Πατρίδα» του -και για την κάθε πατρίδα.

Εξ ου και έχουμε την τάση πάντα να απομονώνουμε και να αναδεικνύουμε αυτά που μας διχάζουν.

Αν δεν μας διχάζουν τα κόμματα, μας διχάζει το ποδόσφαιρο.

Αν δεν μας διχάζει το ποδόσφαιρο, μας διχάζει η πίστη.

Αν δεν μας διχάζει η πίστη, μας διχάζουν οι σημαίες.

Αν δεν μας διχάζουν οι σημαίες, μας διχάζουν οι καταβολές και οι ρίζες μας.

Αν δεν μας διχάζουν οι καταβολές και οι ρίζες μας, μας διχάζουν οι προστατευτικές μάσκες.

Αν δεν μας διχάζουν οι μάσκες, μας διχάζουν οι γλώσσες και το χρώμα του δέρματος.

Αν δεν μας διχάζουν οι γλώσσες και το χρώμα του δέρματος, μας διχάζουν οι άλλοι.

Αν δεν μας διχάζουν οι άλλοι, μας διχάζουν τα έργα ενός καλλιτέχνη.

Και δεν είναι απλώς ότι διαφωνούμε μεταξύ μας και το εκφράζουμε με σύνεση, κάνοντας διάλογο μήπως και βρούμε κοινές συνισταμένες -μπορεί και να μη βρούμε, τι σημασία έχει.

Το πρόβλημα είναι στο πώς εκφραζόμαστε. Ή καλύτερα, στο πως εκτονωνόμαστε. Πολλές φορές αναρωτιέσαι πόση χυδαιότητα και πόσο ρατσισμό μπορεί να κρύβει κάποιος και πόσο εύκολα τον ρίχνει σε ένα σχόλιο στα social media. Αυτό ακριβώς είναι που προκαλεί εν τέλει τον διχασμό.

Και επειδή προφανώς κάποιοι δεν καταλαβαίνουν από λογάκια, καλό είναι να ξεκινήσουμε όλοι σιγά σιγά να αναλαμβάνουμε δράση. Να σβήνουμε σχόλια, να κάνουμε report, ακόμα και να καταγγέλλουμε στην Αστυνομία.

Αξίζει να θυμηθούμε για ακόμα μια φορά ότι μέσα στο 2019 μια γυναίκα στην Κύπρο, σε μια απόφαση-σταθμό για την Κυπριακή Δημοκρατία, καταδικάστηκε για ρατσιστικά σχόλια στο διαδίκτυο.


«Τα περιστατικά αυτά είναι συχνά αλλά δεν καταλήγουν στο δικαστήριο, αφού δεν καταχωρούνται καταγγελίες. Υπάρχει πρόβλημα ρατσισμού στην Κύπρο και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε», είπε χαρακτηριστικά ο Δικαστής πριν ανακοινώσει την ποινή, ως μια υπενθύμιση για το ποιο είναι και το δικό μας μερίδιο ευθύνης σε αυτή την ασυδοσία, όπου ο κάθε ανεγκέφαλος νομίζει ότι βρίσκεται στο απυρόβλητο, πίσω από ένα κινητό ή ένα πληκτρολόγιο.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ