Αναφέρει στην ανάρτησή της:

Ακριβώς ένα χρόνο πριν... Στο φθινοπωρινό Βερολίνο που είδα από το παράθυρο μου... η φωτογραφία είναι αυθεντική, χωρίς να πειράξω τίποτα πάνω της με τις γνωστές διορθώσεις... λίγες ώρες αφότου ξύπνησα από το χειρουργείο κai βρέθηκα στο δωμάτι;o μου. Η πρώτη φωτογραφία που τράβηξα κai έστειλα σε 3 ανθρώπους να τους πω ότι είμαι καλά κ όλα πήγαν καλά.

Ένας χρόνος λοιπόν...

Τι πέρασα, ποσό δύσκολος τραυματισμός ήταν, αν δυσκολεύτηκα και αν πόνεσα το κρατάω για μένα. Ούτως η άλλως, κανείς δεν θα καταλάβει αλλά δεν το θέλω κιόλας. Είναι ο δικός μου δρόμος.

Ένας δρόμος που ποτέ δεν ήταν ίσιος και εύκολος. Αλλά μου αρέσει που είναι έτσι. Όταν τα καταφέρνω ξέρω πόσο δύσκολο ήταν να το κάνω να συμβεί. Όταν πάλι δεν τα καταφέρνω ξέρω ότι τουλάχιστον είχα προσπαθήσει πολύ.

Γυρίζω πίσω σε αυτόν τον χρόνο κ σκέφτομαι όλη την διαδρομή μέχρι να πατήσω στα πόδια μου, μέχρι να αποκτήσω αυτοπεποίθηση, μέχρι να φύγει ο πόνος, μέχρι να επανέλθει το σώμα μου, μέχρι επιτέλους να σπρινταρω χωρίς φόβο, μέχρι να μπορώ να βάλω ξανά τους στόχους μου.

Τα κατάφερα.

Δεν έχει σημασία τι θα πετύχω και τι όχι φέτος.

Ξέρω ότι θα προσπαθήσω με όλη μου τη δύναμη και αυτό μου αρκεί.

Τα κατάφερα.

Και για τους δύσπιστους ήρθε η ώρα να σωπάσουν.



Την ανάρτηση αναδημοσίευσε και η Κυπριακή Ολυμπιακή Επιτροπή