Εδώ και σχεδόν 30 χρόνια αποτελεί το απόλυτο pop είδωλο της Ελλάδας και της Κύπρου, με τα χρόνια να επιδρούν μόνο ευεργετικά πάνω του. Γεγονός που συντηρεί και ο ίδιος, καθώς φροντίζει να διατηρεί αψεγάδιαστη την εικόνα του τόσο εξωτερικά όσο και σε σχέση με τη ζωή και την καθημερινότητά του.

Στα 48 του χρόνια σήμερα, ωστόσο, ο Σάκης Ρουβάς, μοιάζει να προσπαθεί να γειωθεί όλο και περισσότερο, περιθωριοποιώντας λίγο την εικόνα του τέλειου που για χρόνια είχε και του είχαν χτίσει.

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στην ελληνική έκδοση της εφημερίδας «Καθημερινή» και τη δημοσιογράφο Γιώτα Συκκά, ο Σάκης Ρουβάς, μεταξύ άλλων, μίλησε για τα παιδικά του χρόνια στην Κέρκυρα αλλά και για τις πρώτες του συναυλίες.

Όπως αποκάλυψε, μικρός ήθελε να γίνει αστροναύτης, παρόλα αυτά λόγω της βαριάς μορφής δυσλεξίας που είχε, όχι μόνο δυσκολευόταν στο σχολείο και δεν υπήρχε κανείς να εντοπίσει το πρόβλημα και να τον βοηθήσει, αλλά σε όλη την πορεία στου δημοτικό είχε φάει πολύ ξύλο από το δάσκαλο με τον χάρακα, επειδή δεν ήταν καλός μαθητής. «Μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης. Αλήθεια σας λέω αλλά αν δεν είσαι άριστος μαθητής αστροναύτης δεν γίνεσαι. Εγώ ήμουν βαριά δυσλεκτικός. Τότε δεν μιλούσε κανείς για δυσλεξία και έπεφτε πολύ ξύλο. Ξύλο με χάρακα μέχρι τη ΣΤ Δημοτικού. Πιο οδυνηρό ήταν το τράβηγμα του δασκάλου από τη φαβορίτα.»

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ο Σάκης Ρουβάς αναφέρθηκε και στα πρώτα χρόνια της καριέρας του, όταν η κοινή γνώμη τον χαρακτήριζε είτε ως καλό παιδί, είτε ως αλήτη, είτε ως έναν ακόμα διάττοντα αστέρα. «Αυτό το τούνελ το έζησα έντονα τα πρώτα έξι χρόνια της καριέρας μου. Διάβαζα στα περιοδικά ότι ήμουν ένας κομήτης που μας δείχνει το γυμνασμένο του σώμα κ.λπ. Τότε υπήρχε ένα έντονο δίπολο: Είχα τα κοριτσάκια που ούρλιαζαν και έσκιζαν τα ρούχα τους, είχα όμως και τα αγόρια που μου πετούσαν πέτρες και ξυράφια, όπως συνέβη σε συναυλία στα Βοτσαλάκια στον Πειραιά».