Ενός άνδρας που προσπαθεί να ακούσει με ενσυναίσθηση τα βιώματα των γυναικών, που προσπαθεί να μπει στα παπούτσια τους χωρίς να είναι παραβατικος, αλλά για να καταλάβει, να βοηθήσει...
Πιο κάτω η ανάρτηση του Andreas Loukakos:
«Δεν ξέρω πώς είναι να είσαι γυναίκα. Δεν ξέρω πως είναι να περπατάς και να φοβάσαι, αλλά έχω δει γυναίκα να φωνάζει από τρόμο μόνο και μόνο επειδή βράδυ, πέρασα από δίπλα της περπατώντας.
Δεν ξέρω πώς είναι να είσαι γυναίκα. Δεν ξέρω πως είναι να σε πιέζει κάποιος να του κάνεις στοματικό έρωτα ενώ εσύ δεν θες αλλά το ξέρει η γυναίκα που μου είπε ότι της συνέβη.
Δεν ξέρω πώς είναι να είσαι κορίτσι. Δεν ξέρω πως είναι να έρχεται σπίτι σου καθηγητής για ιδιαίτερα και να σου βάζει χέρι και εσύ να μην το λες στους γονείς σου, να φοβάσαι την αντίδρασή τους και να υφίστασαι την κακοποίηση ξανά και ξανά. Αλλά το ξέρει η γυναίκα που μου είπε ότι της συνέβαινε.
Δεν ξέρω πώς είναι να είσαι γυναίκα. Να σου στέλνουν άγνωστοι χωρίς εσύ να το έχεις ζητήσει γυμνές τους φωτογραφίες, να επιμένουν μεθυσμένοι να σου μιλάνε ενώ εσύ δεν θες και το δείχνεις, να σε ακουμπάνε ενώ δεν θες, να προσπαθούνε να σε φιλήσουν ενώ δεν θες, να προσπαθούν να μπουν μέσα σου ενώ δεν θες, να μπαίνουν μέσα σου ενώ δεν θες, να σου βιάζουν το σώμα, την ψυχή και το μυαλό και μετά να σε αφήνουν διαλυμένη σε μια κοινωνία που ξέρεις πως αν μιλήσεις το πιθανότερο είναι να βρεις τον μπελά σου. Δεν ξέρω πως είναι να τα ζεις όλα αυτά αλλά το ξέρουν τόσες πολλές γυναίκες και το ξέρουν γιατί εμείς, οι άντρες, τις έχουμε κάνει να το ξέρουν.
Δεν ξέρω πώς είναι να είσαι γυναίκα αλλά αυτή τη φορά θα κάτσω και θα τις ακούσω όλες, με σκυμμένο το κεφάλι και με ντροπή για το φύλο μου. Δεν θα πω κανένα ‘ναι αλλά’, ούτε ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Θα ακούσω και θα προσπαθήσω να γίνω και εγώ καλύτερος. Θα ακούσω και θα μιλήσω στους γιους μου και στους φίλους μου που λένε ‘ναι αλλά’.
Δεν ξέρω πώς είναι να είσαι γυναίκα αλλά όσο περισσότερο προσπαθώ να καταλάβω τόσο περισσότερο ντρέπομαι και τόσο περισσότερο σέβομαι. Δεν ξέρω πως είναι να είσαι γυναίκα αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Το μόνο που έχει σημασία είναι να ξέρουν πως θα τις ακούσουμε, θα σκύψουμε το κεφάλι και θα είμαστε μαζί τους. Μιλήστε, καταγγείλετε. Θα είμαστε μαζί σας, όλο και περισσότεροι, μέχρι ο φόβος να φύγει από εσάς και να πάει στο μυαλό οποιουδήποτε σκέφτεται να πράξει οτιδήποτε εσείς δεν θέλετε να κάνει πάνω σας».
