Αναζητώντας μια «άλλη» πραγματικότητα στο Δαφνί [ΕΙΚΟΝΕΣ]
To ψυχιατρικό νοσοκομείο της Αθήνας μετατρέπεται σε γκαλερί.
Σάββατο 02 Οκτωβρίου 2021
3
λεπτά
Με το μότο «Η φαντασία είναι το μοναδικό όπλο στον πόλεμο ενάντια στην πραγματικότητα» – (LewisCarroll, Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων), η έκθεση reality check, σε επιμέλεια Κώστα Πράπογλου, μας προσκαλεί σε ορισμένα εγκαταλελειμμένα κτήρια του ψυχιατρικού νοσοκομείου, γνωστό σε μας ως Δαφνί, εστιάζοντας σε κάτι πέρα από την αντικειμενική υπόσταση του ιδρύματος.
Το ψυχιατρικό νοσοκομείο του Δαφνίου τοποθετείται στον άξονα της αρχαίας Ιεράς Οδού που ενώνει την Αθήνα με την Ελευσίνα (το δρόμο αυτό διέσχιζε η τελετουργική πομπή των Ελευσίνιων Μυστηρίων κατά την αρχαιότητα) και ακριβώς απέναντι από το ιερό του θεού Απόλλωνα πάνω στο οποίο αργότερα οικοδομήθηκε στους βυζαντινούς χρόνους η Μονή Δαφνίου. Σε αυτόν τον τόπο ύψιστης πνευματικότητας και νοητικής αναγέννησης κατά τα αρχαία χρόνια, το νοσοκομείο του Δαφνίου χτίστηκε το 1925 και λειτουργεί αδιάκοπα μέχρι και σήμερα.
Η έκθεση, που θα διαρκέσει μέχρι τις 9 Οκτωβρίου, θα στρέψει το βλέμμα μας μακριά από νοήματα θεσμικού εγκλεισμού, θα αναιρέσει και θα παρακάμψει τη διανοητική διαταραχή ως ιατρική πάθηση και θα ερευνήσει τους δομικούς περιορισμούς και τα χαρακτηριστικά του νου σε σχέση με τον χώρο και τον χρόνο. Η ατοπικότητα (το να μην αντιλαμβάνεται κανείς σύνορα και όρια) είναι ένας όρος που θα ερευνηθεί περαιτέρω σε αυτή την έκθεση.
Επίσης, θα εξεταστεί πώς η συνείδηση, η γλώσσα και ο λόγος αντιστέκονται στη βαρύτητα και πώς, αρκετά συχνά, πραγματικά οπτικά τοπία μετατρέπονται σε νοητικά πεδία και αντίστροφα. Νοήματα του μέσα και του έξω θα ληφθούν επίσης υπόψη. Ερωτήματα όπως: Πού βρίσκεται η τρέλα στα αλήθεια; Πού συνήθως εντοπίζουμε το πραγματικό φρενοκομείο; βρίσκονται στο κέντρο των αναζητήσεων της.
Τριάντα τέσσερις καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό καλούνται να συμμετέχουν με έργα που ανταποκρίνονται στον χώρο (site-specific) και στο εννοιολογικό πλαίσιο της έκθεσης (context-responsive) και να δημιουργήσουν με το ποικιλόμορφο οπτικό (ή μη) λεξιλόγιό τους εγκαταστάσεις, βίντεο, γλυπτά, ηχοτοπία, φωτογραφία και επιτελεστικές δράσεις (performances). Η πρακτική του κάθε εικαστικού θα συγκροτήσει μια συλλογική προσπάθεια ταξινόμησης πιθανοτήτων με την ανθρώπινη ύπαρξη ως πρωταγωνιστή που βρίσκεται σε μια αδιάλειπτη μάχη με τον χρόνο και τον χώρο.
Πιο ειδικά στην έκθεση θα πάρουν μέρος οι καλλιτέχνες Εοζέν Αγκοπιάν, Λυδία Ανδριώτη, Κατερίνα Αποστολίδου, Zeina Barakeh, Orit Ben-Shitrit, Μάριος Βουτσινάς, Brothers Quay, Αικατερίνη Γεγησιάν, Robert Cahen, Γιώργος Γιώτσας, Ειρήνη Γκόνου, Λυδία Δαμπασίνα, Διοχάντη, Άντζη Δρακόπουλος, Ελένη Ζούνη, Daniel Hill, Μάριον Ιγγλέση, Ελίνα Ιωάννου, Βασίλης Καρούκ, Renee Magnanti, Δέσποινα Μεϊμάρογλου, Βάνα Ντατσούλη, Bill Pangburn, Ελένη Πανουκλιά, Βιβή Περυσινάκη, Άντα Πετρανάκη, Belle Shafir, Δήμητρα Σκανδάλη, Μαριάννα Στραπατσάκη, Λάμπρος Τακλής, Νίκος Τρανός, Τάνια Τσιρίδου, Έφη Φουρίκη και η Ζωή Χατζηγιαννάκη.