Ρυάκια με το χρώμα της ώχρας, βυσσινί παραλίες, μαγευτικές σπηλιές και χώμα που τρώγεται. Το νησί Ορμούζ του Ιράν το γνωρίζουν λίγοι, αλλά είναι η Ντίσνεϊλαντ των γεωλόγων.

Σε απόσταση 8 χιλιομέτρων από τις ακτές του Ιράν, ανάμεσα στα θολά γαλάζια νερά του Περσικού Κόλπου, το Χορμούζ είναι ένας αστραφτερός θόλος αλατιού σε σχήμα δακρύων. Τα διάφορα στρώματα σχιστόλιθου, πηλού και των πλούσιων σε σίδηρο ηφαιστειακών πετρωμάτων, δίνουν εκθαμβωτικές αποχρώσεις του κόκκινου, του κίτρινου και του πορτοκαλί λόγω των περισσότερων από 70 ορυκτών που υπάρχουν. Σχεδόν κάθε σπιθαμή των 42 τετραγωνικών χιλιομέτρων του νησιού Χορμούζ, αποκαλύπτει την ιστορία του σχηματισμού του.

Σύμφωνα με τη δρ. Κάθριν Γκούντιναφ, επικεφαλής γεωλόγο της Βρετανικής Γεωλογικής Υπηρεσίας, η οποία έχει εργαστεί στο παρελθόν στο Ιράν, πριν από εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, ρηχές θάλασσες σχημάτισαν παχιά στρώματα αλατιού γύρω από τον Περσικό Κόλπο. Τα στρώματα αυτά σταδιακά αλληλεπικαλύφθηκαν με πλούσια σε ορυκτά ηφαιστειακά ιζήματα στην περιοχή, προκαλώντας τον σχηματισμό της πολύχρωμης χερσαίας μάζας. Γι′ αυτό και ονομάζεται το νησί του ουράνιου τόξου.

«Τα τελευταία 500 εκατομμύρια χρόνια, τα στρώματα αλατιού υπερκαλύφθηκαν από νεότερα στρώματα ηφαιστειακών ιζημάτων. Το αλάτι με την πάροδο του χρόνου ανέβηκε μέσα από ρωγμές στα υπερκείμενα πετρώματα για να φτάσει στην επιφάνεια και να σχηματίσει θόλους αλατιού» λέει η Δρ Γκούντιναφ στο BBC. Πρόσθεσε δε ότι αυτά τα παχιά στρώματα αλατιού, πολλά χιλιόμετρα κάτω από το έδαφος, υπάρχουν στην πραγματικότητα σε μεγάλο μέρος της περιοχής του Περσικού Κόλπου.

Αυτή η γεωλογική σύνθεση έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν ρυάκια με το χρώμα της ώχρας, βυσσινί παραλίες και μαγευτικές σπηλιές αλατιού. Στην πραγματικότητα, το Ορμούζ αποκαλείται συχνά το «νησί του ουράνιου τόξου» λόγω του μεγάλου φάσματος χρωματικών αποχρώσεων που δίνει. Επίσης, φιλοξενεί αυτό που πιστεύεται ότι είναι το μοναδικό φαγώσιμο βουνό στον κόσμο.

Το κόκκινο χώμα στο βουνό, που ονομάζεται gelack, οφείλεται στον αιματίτη, ένα οξείδιο του σιδήρου, αρκετά διαδεδομένο στο φλοιό της γης, που πιστεύεται ότι προέρχεται από τα ηφαιστειακά πετρώματα του νησιού. Δεν είναι μόνο ένα πολύτιμο ορυκτό για βιομηχανικούς σκοπούς, αλλά παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην τοπική κουζίνα. Χρησιμοποιείται ως μπαχαρικό, προσδίδει μια γήινη γεύση στα κάρυ και ταιριάζει τέλεια με το τοπικό ψωμί που ονομάζεται tomshi, το οποίο σημαίνει «μια χούφτα από κάτι».

«Το κόκκινο χώμα χρησιμοποιείται στη σάλτσα», εξηγεί η Μάριαμ Πευκανί. «Αυτή η σάλτσα ονομάζεται soorakh και απλώνεται στα πιτάκια όταν είναι σχεδόν μαγειρεμένα. Εκτός από τις μαγειρικές χρήσεις του, το κόκκινο χώμα χρησιμοποιείται επίσης [σε πίνακες ζωγραφικής από] τοπικούς καλλιτέχνες, σε βαφές, στη δημιουργία κεραμικών και καλλυντικών».

Πέρα από το ρουμπινί-κόκκινο βουνό, υπάρχουν πολλά άλλα που μπορείτε να εξερευνήσετε στο Ορμούζ. Στα δυτικά του νησιού υπάρχει ένα εντυπωσιακό βουνό αλατιού, γνωστό ως η Θεά του Αλατιού. Εκτείνεται πάνω από ένα χιλιόμετρο, οι ωχρές σπηλιές του και τα αιχμηρά τοιχώματά του καλύπτονται από λαμπερούς κρυστάλλους αλατιού που μοιάζουν με τις γιγάντιες στήλες ενός μαρμάρινου παλατιού.

Οι ντόπιοι πιστεύουν ότι το αλάτι έχει τη θεραπευτική δύναμη να απορροφά και να απελευθερώνει κάθε αρνητική ενέργεια. «Το πετρώδες αλάτι είναι γνωστό ότι απελευθερώνει τεράστια ποσότητα θετικής ενέργειας» λέει ένας ντόπιος ξεναγός στο BBC. «Αν περάσετε [χρόνο] σε αυτή την κοιλάδα, είναι βέβαιο ότι θα νιώσετε πολύ πιο αναζωογονημένοι, γι′ αυτό και η κοιλάδα αποκαλείται και κοιλάδα της ενέργειας».

Αντίστοιχα, στα νοτιοδυτικά του νησιού βρίσκεται η κοιλάδα του Ουράνιου Τόξου, μια εκπληκτική απεικόνιση από πολύχρωμο έδαφος και έντονα χρωματισμένα βουνά σε αποχρώσεις του κόκκινου, του μοβ, του κίτρινου, της ώχρας και του μπλε.

Στην Κοιλάδα των Αγαλμάτων, οι βράχοι είχαν διαμορφωθεί σε φανταστικά σχήματα από τη διάβρωση του ανέμου για χιλιάδες χρόνια.

Παρά την φυσική ομορφιά του νησιού, ελάχιστοι το γνωρίζουν. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Λιμένων και Ναυτιλίας του Ιράν, μόλις 18.000 επισκέπτες δέχτηκε το νησί το 2019.

«Αυτό το φυσικό φαινόμενο δεν έχει ανακαλυφθεί πλήρως από τους τουρίστες, παρά τα σημαντικά τουριστικά αξιοθέατά του, ιστορικά και φυσικά», λέει ο Έρσαντ Σαν, ένας άλλος ντόπιος. «Αν δοθεί περισσότερη προσοχή στην ανάπτυξη των υποδομών του Ορμούζ, το νησί αυτό μπορεί να μετατραπεί σε σημαντικό πόλο έλξης για τους τουρίστες».


ΠΗΓΗ: HUFFPOST