Έχω Θέμα
«Είμαστε γυναίκες που οδηγάμε μηχανές. Αυτό μόνο»
Η Αλεξάνδρα, η Νικόλ και η Μαριάννα μοιράζονται με τη CITY την αγάπη τους για τις μοτοσυκλέτες, αλλά και το όραμά τους ως μέλη της λέσχης «Cyprus Women Motorbikers».
Φωτογραφίες: Κυριάκος Χριστοδουλίδης
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι όταν συνειδητοποιήσεις ότι τη μεγάλη κυβισμού μοτοσικλέτα που μόλις σταμάτησε δίπλα σου την οδηγούσε γυναίκα; Μέχρι να απαντήσεις, μάθε πως «το πιο σύνηθες σχόλιο είναι το ‘μα… σώννεις την;’, σάμπως και τη μηχανή την κουβαλάμε στην πλάτη μας!», όπως χαρακτηριστικά μας ανέφερε η Μαριάννα Καραβαλή, στη συνέντευξη που παραχώρησαν στη CITY τρία από τα μέλη της λέσχης.
Στην ερώτηση αναφορικά με τα… ασυνήθιστα σχόλια που ακούνε με το που βγάζουν το κράνος, είτε βρίσκονται σε βενζινάδικο είτε οπουδήποτε αλλού, η πρόεδρος της λέσχης, Αλεξάνδρα Γεωργίου, προσθέτει και το «Μα είσαι κοπέλα;», αλλά και το κυπριακότατο από κάθε άποψη «Ρεεεεε, εν γεναίτζιεεεες». Παρόλα αυτά, η τρίτη της παρέας, η Νικόλ Χριστοφόρου, μας ενημερώνει πως όσο περνούν τα χρόνια τόσο πιο πολύ λιγοστεύουν οι αντιδράσεις. «Πριν χρόνια, ήταν πολύ πιο έντονη η αντίδραση του κόσμου προς εμάς. Πλέον, οι γυναίκες οδηγοί αυξήθηκαν και λιγόστεψαν οι αντιδράσεις». Η Μαριάννα συμπληρώνει μάλιστα πως ο κόσμος εκπλήσσεται! «Και μετά την έκπληξη, ακολουθούν επιφωνήματα θαυμασμού, επιβράβευσης, ενθάρρυνσης. Χαιρόμαστε με τα ‘μπράβο, κοπέλες!’. Προσωπικά, δεν έχω ακούσει κανένα σχόλιο χλευασμού ή υποτίμησης».
Αγαπώ την αίσθηση που προσφέρει η μηχανή, τις μυρωδιές της άνοιξης, του καλοκαιριού, του φθινόπωρου, του χειμώνα… για κάποιους η μηχανή είναι ελευθερία, για άλλους αδρεναλίνη, για άλλους απόδραση από την καθημερινότητα ή και όλα τα πιο πάνω. -Αλεξάνδρα
Σε σχέση με τη δική μας αντίδραση, πάντως, αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι πως ζηλέψαμε λίγο τη φάση τους. Την ελευθερία του να οδηγείς μια μεγάλη μοτοσικλέτα, την ανεμελιά, την αυτονομία, το ομαδικό πνεύμα και την πειθαρχία, αλλά και τις ιστορίες που μας έχουν διηγηθεί στο πλαίσιο της συνάντησης-φωτογράφησης.
Έχοντας πάντα κατά νου την ασφάλεια αλλά και τη ψυχαγωγία μέσω των εκδρομών που διοργανώνουν σε διάφορα μέρη στην Κύπρο, οι μοτοσικλετίστριες της λέσχης «Cyprus Women Motorbikers» μπορούν και δικαιούνται να περηφανεύονται για την δεκαετή πορεία που έχουν διανύσει μέχρι σήμερα… πάνω σε δύο τροχούς.
Ποια είναι τα highlights της δεκάχρονης πορείας της λέσχης;
Α: Θα έλεγα όλα τα «International Female Ride Day» που έχουμε διοργανώσει, αλλά και η φιλία που προέκυψε με τις Τουρκοκύπριες «Biker Ladies Cyprus», αφού για εμάς αποτέλεσε μια ευκαιρία να γνωρίσουμε και να δούμε αξιοθέατα στην άλλη μισή μας πατρίδα.
Μ: Μόνο και μόνο που μιλάμε για «δεκάχρονη πορεία», πιστεύω αυτό τα λέει όλα! Το ότι υπάρχουμε και ότι πληθαίνουμε είναι, για μένα, το μεγαλύτερο επίτευγμα.
Ν: Να προσθέσω την επίσημη εγγραφή του σωματείου μας το 2021, τη δημιουργία της σελίδας μας στο Facebook το 2010, αλλά και το ταξίδι στο εξωτερικό.
Θέλουμε να απενοχοποιηθεί η μηχανή από τη ρετσινιά της «σκοτώστρας». Δεν σκοτώνει η μηχανή, ο άνθρωπος είναι που σκοτώνει και σκοτώνεται. -Μαριάννα
Ποιο είναι το προφίλ των γυναικών-μελών σας;
Μ: Μα, δεν υπάρχει προφίλ. Είμαστε γυναίκες που οδηγάμε μηχανές. Αυτό μόνο. Είμαστε όλες διαφορετικές, με ένα κοινό: την αγάπη για τις μηχανές.
Ν: Μητέρες, κόρες, γιαγιάδες και πολλή αγάπη για τις μηχανές.
Και τις είδους μοτοσικλέτες υπάρχουν στη λέσχη;
Α: Από Street-naked και Touring, μέχρι Chopper, Super Sport και Cruiser. Σε γενικές γραμμές, έχουμε σχεδόν όλα τα είδη μοτοσυκλέτας.
Μ: Όλα τα είδη, εκτός από… παπάκια.
Τι αγαπάτε περισσότερο σε σχέση με αυτή σας την ενασχόληση;
Ν: Αγαπώ το ότι είμαι με γυναίκες που έχουν το ίδιο πάθος με εμένα και ότι έχω γνωρίσει τοποθεσίες στην Κύπρο που ποτέ δεν είχα πάει προηγουμένως.
Α: Αγαπώ την αίσθηση που προσφέρει η μηχανή, τις μυρωδιές της άνοιξης, του καλοκαιριού, του φθινόπωρου, του χειμώνα… για κάποιους η μηχανή είναι ελευθερία, για άλλους αδρεναλίνη, για άλλους απόδραση από την καθημερινότητα ή και όλα τα πιο πάνω.
Μ: Το γκρουπ μας! Οδηγώ τη μοτοσικλέτα μου σχεδόν καθημερινά στην πόλη, τους… εννιά μήνες που κάνει καλοκαίρι στην Κύπρο, οπότε για μένα δεν είναι «ενασχόληση», είναι σχεδόν τρόπος ζωής. Έτσι, το να βρίσκομαι τις Κυριακές, εκτός πόλης, κοντά στη φύση, έχοντας μπρος μου και πίσω μου ανθρώπους στους οποίους εμπιστεύομαι την ασφάλεια και -χωρίς καμία υπερβολή!- τη ζωή μου, είναι σαν… δώρο.
Και ποιο είναι το κυρίαρχο συναίσθημα όταν είστε πάνω σε μια μηχανή;
Ν: Wild and free.
Μ: Η αυτονομία. Είσαι εσύ και η μηχανή σου. Εντάξει, και ο αέρας που θροΐζει μέσα στο κράνος -από τους πιο λατρεμένους μου ήχους! Και μετά, είναι η ευθύνη. Πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος κάθε στιγμή, κάθε δευτερόλεπτο -για τη δική σου ασφάλεια, αλλά και όσων οδηγούν μαζί σου στο δρόμο, ά-σχετα με το σε πόσες ρόδες ισορροπούν εκείνοι.
Α: Σε μένα πιστεύω κυριαρχεί η πειθαρχία, αφού αυτό είναι κάτι που σε κρατάει εντός πλαισίου της σωστής οδηγικής συμπεριφοράς. Ο φόβος ή και η υπερβολική αυτοπεποίθηση, πολλές φορές, φέρνουν αντίθετα αποτελέσματα.
Υπάρχει κάποια συμπεριφορά στον δρόμο που σας ενοχλεί;
Μ: Κυρίως η έλλειψη σεβασμού στο χώρο που καταλαμβάνει μια μηχανή μέσα στο δρόμο. Το ότι χωράμε χωρομετρικά μία μηχανή κι ένα αυτοκίνητο σε μία λωρίδα, αυτό δεν πάει να πει ότι μπορείς να οδηγείς δίπλα μου, ή να προσπεράσεις άλλο όχημα μπαίνοντας στη λωρίδα μου, χωρίς να λάβεις υπόψη εμένα. Η ασυνειδησία σου, με βάζει σε άμεσο κίνδυνο.
Η μηχανή είναι απόλαυση, είναι ένας τρόπος χαλάρωσης από όλα όσα υπάρχουν γύρω μας. -Νικόλ
Με ποιο κριτήριο επιλέγετε συνήθως τις εξορμήσεις σας;
Μ: Μας αρέσει να εξερευνούμε διαδρομές και προορισμούς που δεν έχουμε ξαναπάει, να γνωρίζουμε νέα τοπία, χωριά, αλλά και… ταβέρνες. Πώς να το κάνουμε, είμαστε και …καλοφαγάδες!
Α: Σε σχέση με τη διαδρομή, εννοούμε τα ωραία τοπία, την καλή άσφαλτο, τις ωραίες στροφές, τα αξιοθέατα κ.ά.
Μπορούν και άντρες να έρχονται στις διάφορες εξορμήσεις σας; Έρχονται συνήθως;
Μ: Φυσικά και μπορούν και είναι ευπρόσδεκτοι.
Α: Ναι μεν η λέσχη μας απαρτίζεται μόνο από γυναίκες, αλλά διοργανώνουμε και μεικτές εκδρομές με άλλες λέσχες ή με φίλους.
Από την εμπειρία σας, σε τι διαφέρει μια αμιγώς γυναικεία λέσχη από μια άλλη λέσχη που απαρτίζεται κυρίως από άντρες;
Μ: Στην ταχύτητα την οποία ακολουθούμε στις εξορμήσεις μας. Μόνο αυτό. Οδηγούμε με πιο αργό ρυθμό, σε σύγκριση με άλλα γκρουπ μοτοσικλετιστών.
Α: Δεν νομίζω να διαφέρουμε πολύ, διότι όλοι μας έχουμε ένα κοινό, τη μοτοσυκλέτα. Η μόνη μας διαφορά, οι γυναικείες συζητήσεις.
Η συμπεριφορά που μας ενοχλεί είναι κυρίως η έλλειψη σεβασμού στο χώρο που καταλαμβάνει μια μηχανή μέσα στο δρόμο. Το ότι χωράμε χωρομετρικά μία μηχανή κι ένα αυτοκίνητο σε μία λωρίδα, αυτό δεν πάει να πει ότι μπορείς να οδηγείς δίπλα μου, ή να προσπεράσεις άλλο όχημα μπαίνοντας στη λωρίδα μου, χωρίς να λάβεις υπόψη εμένα. Η ασυνειδησία σου, με βάζει σε άμεσο κίνδυνο. -Μαριάννα
Ποια είναι η ιστορία πίσω από τη δημιουργία της λέσχης «Cyprus Women Motorbikers»;
Α: Αρχικά να πω πως αρκετά από τα μέλη μας είναι μέλη και σε άλλες λέσχες. Σε σχέση με τη δημιουργία της δικής μας λέσχης, όταν έκανα τη σελίδα στο Facebook δεν γνώριζα καν εάν στη Κύπρο υπάρχουν γυναίκες που ασχολούνται ή που θα ήθελαν να ασχοληθούν με τη μοτοσυκλέτα, γι’ αυτό και πήρα την πρωτοβουλία να δημιουργήσω αυτή τη σελίδα για να βοηθήσω ή και να εμπνεύσω γυναίκες συμβουλεύοντάς τες είτε για μαθήματα είτε για τον εξοπλισμό -έχοντας σπουδάσει μηχανοκίνητο αθλητισμό και φυσική αγωγή, ένα από τα μαθήματα ήταν και η οδική ασφάλεια, έτσι είχα τον ενθουσιασμό και το μεράκι να προσφέρω τις γνώσεις μου σε όσους/όσες θα τους ήταν χρήσιμες. Στην πορεία, ήταν ομόφωνη η απόφαση των μελών μας να γίνουμε λέσχη και εννοείται πως ήταν και είναι τιμή μου.
Πώς μπορεί μια γυναίκα να ενταχθεί στη λέσχη σας; Υπάρχουν συγκεκριμένες προδιαγραφές που πρέπει να πληροί;
Α: Όλες οι γυναίκες που διαθέτουν άδεια οδήγησης και οδηγούν μηχανή μεγάλου κυβισμού είναι ευπρόσδεκτες. Εννοείται πως όλα τα μέλη πρέπει να σέβονται και να τηρούν τους κανόνες ασφαλείας και το κώδικα δεοντολογίας της λέσχης.
Μ: Σε σχέση με την πρόνοια για μηχανή μεγάλου κυβισμού, αυτή εισήχθη στο καταστατικό μας καθαρά για λόγους ασφαλείας, εννοώντας πως στις εκδρομές που πηγαίνουμε πρέπει όλοι να είναι σε θέση να ακολουθήσουν τον ρυθμό του γκρουπ.
Το προφίλ των μελών μας είναι μητέρες, κόρες, γιαγιάδες και πολλή αγάπη για τις μηχανές. -Νικόλ
Εκτός από τις βόλτες, τι άλλο περιλαμβάνεται στις δράσεις σας;
Ν: Βοήθεια σε φιλανθρωπικά ιδρύματα και σε συνανθρώπους μας που χρειάζονται βοήθεια.
Α: Συμμετείχαμε επίσης και στη μεταφορά του Αγίου Φωτός το Πάσχα, σε συνεργασία με άλλες λέσχες.
Ποιο είναι το όραμα της ομάδας;
Α: Όραμά μας είναι μια λέσχη όπου δίνει το καλό παράδειγμα οδηγικής συμπεριφοράς, με σεβασμό προς τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας και με σκοπό να καλλιεργήσουμε μια σωστή κουλτούρα προς τις μηχανές.
Μ: Όραμά μας, να ξεπεραστεί το ταμπού «μηχανές - γυναίκες». Θα γίνει κι αυτό, κάποτε, όπως τόσα άλλα… Και επίσης θέλουμε να απενοχοποιηθεί η μηχανή από τη ρετσινιά της «σκοτώστρας». Δεν σκοτώνει η μηχανή, ο άνθρωπος είναι που σκο-τώνει και σκοτώνεται.
Ν: Θα θέλαμε να πάμε εξωτερικό με τις μηχανές μας, αλλά και να γεράσουμε και να είμαστε ακόμα στον σύνδεσμο και να ταξιδεύουμε με τις μηχανές μας.
Όταν έκανα τη σελίδα στο Facebook δεν γνώριζα καν εάν στη Κύπρο υπάρχουν γυναίκες που ασχολούνται ή που θα ήθελαν να ασχοληθούν με τη μοτοσυκλέτα. -Αλεξάνδρα
Η μηχανή είναι χόμπι, είναι άθλημα, είναι διαφυγή, είναι τρόπος ζωής;
Ν: Η μηχανή είναι απόλαυση, είναι ένας τρόπος χαλάρωσης από όλα όσα υπάρχουν γύρω μας.
Α: Η μηχανή μπορεί να είναι απλό ένα απλό μέσο διακίνησης μέχρι αγχολυτική θεραπεία.
Μ: Είναι συναίσθημα. Και πώς να το «χωρέσω» σε λέξεις… Όποιος το έχει νιώσει, ξέρει.
Cyprus Women Motorbikers