Η Έλενα Παπαρίζου πετσόκοψε το body shaming και πολύ καλά έκανε

Ένεκα καλοκαιριού, φάτε (και εσείς) ένα μπέργκερ και τρέξτε χωρίς καμία απολύτως συστολή στην παραλία.

Article featured image
Article featured image


Η Έλενα Παπαρίζου εμφανίστηκε στον τελικό της Eurovision 2021, για να τραγουδήσει το «Μy Number One», το τραγούδι που το 2005 χάρισε στην Ελλάδα την πρώτη θέση στον διαγωνισμό τραγουδιού, καθιστώντας και την ίδια το number one στις καρδιές μας. Βέβαια, εκεί έξω υπάρχουν κάποιοι που τα μόνο numbers που ξέρουν είναι αυτά που γράφει η ζυγαριά και έτσι έσπευσαν με περισσή αγωνία να σχολιάσουν τα κιλά που πήρε η Παπαρίζου και τη μέση των χορευτών που τη σήκωσαν ψηλά για τις ανάγκες του χορευτικού.




Διαβάζοντας τα ποικίλα σχόλια που γράφτηκαν, αναρωτηθήκαμε πράγματι πώς γίνεται να υπάρχουν ακόμη άτομα που σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο και ρίχνουν τόσο εύκολα το δηλητήριό τους. Ή για να το θέσουμε διαφορετικά, πώς γίνεται να υπάρχουν άνθρωποι που μετρούν τους άλλους ανθρώπους με αριθμούς, όταν μάλιστα οι ίδιοι οι αριθμοί έχουν χρεωκοπήσει προ πολλού.


Θα μου πεις τώρα πως ο καθένας βρίσκει το νόημα στη ζωή του μέσα από διάφορα πράγματα, αλλά το να προσπαθείς να δώσεις νόημα στη μιζέρια, επικαλούμενος μια άλλου είδους μιζέρια, είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων θλιβερό. Η Παπαρίζου, βέβαια, έδωσε μια περιποιημένη απάντηση σε όλους αυτούς που θέλησαν να ασχοληθούν με ξένα κιλά. Καλεσμένη στον Γρηγόρη Αρναούτογλου, απαντώντας σε ερώτηση για το κατά πόσον στεναχωρήθηκε για τα σχόλια περί των κιλών της, είπε απλά και λιτά: «Θες να σου πω την αλήθεια; Να σου πω ακριβώς πώς νιώθω; Στεναχωρήθηκα τόσο πολύ που χθες πήγα και έφαγα ένα μπέργκερ».




Γράφοντας αυτά, σκέφτομαι ότι πέρυσι, καθώς όδευα για τις καλοκαιρινές μου διακοπές, έπεσα σε ένα ποστ στο Facebook με φωτογραφίες «ατελών» σωμάτων. Τότε, έγραψα ένα άρθρο, το οποίο ίσως και να θεώρησα κάπως άτοπο, μιας και πίστευα πως έλεγα τα αυτονόητα. Ότι, δηλαδή, εν έτει 2020 καμία γυναίκα δεν θα έπρεπε να ντρέπεται να πετάξει το παρεό, αφήνοντας απόλυτα εκτεθειμένη την κυτταρίτιδα και το λίπος της και να τρέξει στην παραλία ή να παίξει ρακέτες.


Τώρα, γράφοντας αυτά, σκέφτομαι δυστυχώς πόσο άδικο είχα και αναρωτιέμαι πόσα ακόμα αυτονόητα κείμενα πρέπει να γράψουμε, για να τσακίσουμε τα άθλια στερεότυπα. Για να μην υπάρχει κανένας άνθρωπος εκεί έξω που θα πρέπει να απολογηθεί γι’ αυτό που είναι. Για να μη χρειάζεται στην τελική να υπερασπιστούμε το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να χάνει ή να παίρνει κιλά και να μην εγκλωβίζεται σε καταπιεστικά κοινωνικά καλούπια.


Ένεκα καλοκαιριού, φάτε και εσείς ένα μπέργκερ και τρέξτε στην παραλία. Βγάλτε στη φόρα την κυτταρίτιδα, το λίπος, τις «δίπλες», τις ραγάδες και το πεσμένο στήθος. Σερβίρετε πάντα με χαμόγελο. Είναι σαν το αλάτι στο φαγητό. Ναι, στις τεράστιες μερίδες φαγητού που γουστάρουμε να τρώμε!

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ