Η Πάολα Ρεβενιώτη έγραψε:
«Και έτσι, μέσα σε μια σακούλα σκουπιδιών θα βάλει ο αδελφός της τα γυναικεία φορέματα που αγαπούσε η Δήμητρα και τα αγόραζε από ένα ιταλικό περιοδικό, θα ξεκολλήσει και τον γυμνό Ιησού από τον τοίχο του σπιτιού της που αγαπούσε πολύ, το χωριό θα βυθιστεί για λίγο στην ενοχή του, θα αναλογιστούν μερικοί πώς φέρθηκαν σε έναν συχωριανό τους που γνώριζαν από μικρό παιδί, σίγουρα θα πάνε στην κηδεία, και η σακούλα σκουπιδιών με τα ρούχα τα γυναικεία θα καταλήξει στην χωματερή, όπως και η ζωή της.
Και το σπίτι της, που είναι στο κέντρο του χωριού, από το άλλο καλοκαίρι θα δέχεται τουρίστες σαν ενοικιαζόμενα δωμάτια. Aλλά εμείς οι ξένοι θα τη θυμόμαστε σαν τον πληγωμένο άγγελο που καθότανε κάτω από τον ήλιο στην εκκλησιά της Παναγιάς της Γοργόνας».