Ένα φλαμίνγκο (Phoenicopterus roseus) βρέθηκε νεκρό χθες στη Λίμνη Παραλιμνίου από έναν πολίτη, ο οποίος το μετέφερε σε κοντινό κτηνιατρείο για εξετάσεις. Η ακτινογραφία έδειξε πως το φλαμίνγκο κατανάλωσε μεγάλη ποσότητα σκαγιών και δέχτηκε πυροβολισμό στα πόδια. Πιθανόν το πουλί να μην πέθανε από τον πυροβολισμό, αλλά από δηλητηρίαση, λόγω κατανάλωσης των μολύβδινων σκαγιών.

Ακολουθεί αυτολεξεί η ανάρτηση του BirdLife Cyprus:

Φλαμίνγκο που βρέθηκε χθες νεκρό στη Λίμνη Παραλιμνίου από ευαισθητοποιημένο πολίτη μεταφέρθηκε σε κοντινό κτηνιατρείο για εξετάσεις, ώστε να διερευνηθούν τα αίτια θανάτου. Η ακτινογραφία έδειξε μεγάλη ποσότητα σκαγιών στο στομάχι (λόγω κατανάλωσης) και σκάγια στα πόδια (λόγω πυροβολισμού). Το πουλί πιθανότατα να μην πέθανε από τον πυροβολισμό (εντελώς κατά τύχης όμως), αλλά από δηλητηρίαση από τα μολύβδινα σκάγια στο στομάχι του, πράγμα ιδιαίτερα ανησυχητικό όσον αφορά τα επίπεδα μόλυβδου στη Λίμνη Παραλιμνίου.

Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που Φλαμίνγκο (Phoenicopterus roseus) και άλλα μη θηρεύσιμα είδη πουλιών πέφτουν θύματα παράνομου πυροβολισμού στην κατά τ’ άλλα προστατευόμενη Λίμνη Παραλιμνίου. Τέτοια τραγικά συμβάντα έρχονται να μας θυμίσουν ξανά και ξανά τα επίμονα προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτή η περιοχή, για την ανεπαρκή προστασία της οποίας η Κύπρος καταδικάστηκε στο παρελθόν από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Υπενθυμίζεται ότι ο μόλυβδος είναι εξαιρετικά τοξικός όχι μόνο για τα πουλιά, αλλά και για τα εδάφη και τα νερά μας, και κατ’ επέκταση την ανθρώπινη υγεία. Η χρήση σφαιριδίων από μόλυβδο απαγορεύεται στην Κύπρο σε ακτίνα 300 μέτρων από υγροτόπους, αλυκές και φράγματα. Και διερωτόμαστε λοιπόν…

1) Γιατί επιτρέπεται το κυνήγι εντός ενός τόσο σημαντικού και προστατευόμενου υγροτόπου; Και αφού επιτρέπεται, με ποιο τρόπο επιτηρούν και διασφαλίζουν οι αρχές τη χρήση μη-μολύβδινων σκαγιών στην περιοχή;

2) Γιατί εξακολουθεί να λειτουργεί σκοπευτήριο εντός της Λίμνης Παραλιμνίου; Γιατί δεν συζητείται η μεταφορά του σκοπευτηρίου σε άλλη περιοχή; (Η απομάκρυνση του σκοπευτηρίου ήταν και υπόσχεση που δόθηκε στην ΕΕ…)

Περιοχές όπως η Λίμνη Παραλιμνίου δεν είναι τυχαία προστατευόμενες. Ο καθορισμός τέτοιων περιοχών βασίζεται σε επιστημονικά κριτήρια και σε νομοθεσίες, και το κράτος οφείλει να τις προστατεύει επάξια. Παρόλα αυτά η Λίμνη Παραλιμνίου φαίνεται να αφήνεται λίγο ή πολύ στην τύχη της.