Ο λόγος για τον οποίο ο Γιώργος αναφέρεται στον εαυτό του ως τεχνίτη κουλτούρας και όχι ως καλλιτέχνη είναι, όπως λέει, επειδή δεν χρησιμοποιεί ένα συγκεκριμένο είδος τέχνης ως το Μέσο του. Ξεκινά πάντα από την έρευνα και τη θεωρία και όταν αυτή η διαδικασία ολοκληρωθεί, η δουλειά του μπορεί να πάρει διάφορες μορφές π.χ. κείμενο, μονόλογο, χορευτικό, βίντεο κτλ. Στην ερώτηση λοιπόν «Με τι ασχολείσαι;» μάς απαντά πως «κάθε φορά η ενασχόλησή του αλλάζει με βάση τη διάθεσή του, αλλά πάντα ξεκινά από τη θεωρία».

Μια από τις πολλές και ιδιαίτερες πτυχές του Γιώργου είναι πως στις περφόρμανς του πολλές φορές βάφεται ιδιαίτερα και ντύνεται (ή γδύνεται) ενσωματώνοντας την περσόνα του Gravity Grave, η οποία μάς κίνησε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον, μιας και την ερχόμενη Παρασκευή θα πραγματοποιήσει μια περφόρμανς κατά τη διάρκεια της οποίας θα ενσαρκώσει αυτήν τη σχεδόν απόκοσμη προσωπικότητα.

Έτσι, για να μάθουμε περισσότερα για την περφόρμανς, την κουίρ εμπειρία και τη διαφορά που έχει η περσόνα Gravity Grave με μια Drag Queen μιλήσαμε με τον ίδιο.


Πώς γεννήθηκε η «Drag» περσόνα του Gravity Grave;

Με μια πρόταση θα έλεγα πως η περσόνα του Gravity Grave είναι ένας διαπολιτισμικός δαίμονας με σεξουαλικές εμμονές, αλλά επίτρεψέ μου να εξηγήσω.

Γενικά η έρευνά μου ασχολείται με την έννοια της ταυτότητας, την πρόοδο ταυτοποίησης και την πολυπλοκότητα της οντολογίας, άρα με βάση αυτά «τεμάχισα» τον εαυτό μου σε διάφορες εκφράσεις.

Μεγαλώνοντας ως ένα κουίρ παιδί στην Κύπρο, δεν μπορούσα να ταυτιστώ με τις εκφάνσεις της ελληνικής/mainstream – κυπριακής κουλτούρας, ενώ το γεγονός πως δεν ήμουν και ιδιαίτερα κοινωνικό παιδί με οδήγησε στο να κλειστώ σπίτι και, μεταξύ άλλων, να ζωγραφίζω και να χορεύω. Κάπως έτσι ανακάλυψα τη Shakira και τους KISS. Η Shakira μιλούσε σε μία θηλυκότητα, την οποία έκρυβα μέσα μου λόγω της εσωτερικευμένης ομοφοβίας στην οποία μάς εντάσσουν και από την άλλη οι KISS, μιλούσαν σε μια καρικατούρα αρρενωπότητας αλλά και θυμού, τον οποίο είχα «μαζεμένο» λόγω της κατάστασης αυτής. Κάπως έτσι μπήκαν τα θεμέλια. Μετά από μια γενική εμμονή με death metal bands, αρχαίες μάσκες αλλά και μύθους όπως του Krampus και των μασκών Omatsuri, δημιουργήθηκε η περσόνα Gravity Grave.

Στην Κύπρο συνηθίσαμε να βλέπουμε μια άλλη εκδοχή του Drag (άντρες ντυμένους ως γυναικείες καρικατούρες), ποιες οι διαφορές και ποια τα κοινά με τη δική σου περσόνα;

Κοίταξε, εγώ γενικά δεν νιώθω πως κάνω Drag. Εάν θα μιλούσαμε με αυτούς τους ορισμούς θα με έβαζα περισσότερο στην κατηγορία του genderf*ck. Για εμένα η δυαδικότητα φύλου δεν είναι κάτι κακό. Η απόλυτη εφαρμογή τής δυαδικότητας αυτής ωστόσο, είναι κατά τη γνώμη μου το πιο τοξικό πράγμα στην κοινωνία μετά τον ταξικό πόλεμο. Με μια μονοδιάστατη κατανόηση τού τι σημαίνει drag, πολλά άτομα που εφαρμόζουν την τέχνη αυτή προσπαθούν να γίνουν «γυναίκες» (λες και αυτό σημαίνει κάτι). Προφανώς και ΑΓΑΠΩ όλη την τέχνη του drag, αλλά με μάστιγες κανονικότητας όπως είναι το «RuPaul’s Drag Race» (το οποίο δεν κρίνω αφού βλέπω και εγώ φανατικά), σαν κουίρ άτομα ξεχνάμε πως η πολιτικοποίηση της ταυτότητάς μας είναι αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης της.


Με πιο απλά λόγια «χάνουμε» κάτι;

Με πιο απλά λόγια ξεχνάμε να «δούμε» τέτοιου είδους μεταμορφώσεις (drag) με πολιτική προσέγγιση και έτσι καταλήγουμε σε κάποιες στερεοτυπικές προσημειώσεις θηλυκοτήτων. Δεν υπάρχει κάτι έμφυτα λάθος με αυτό αλλά για μένα προσωπικά δεν υπάρχει το οποιοδήποτε ενδιαφέρον στο να προσπαθήσω να «γίνω» γυναίκα. Εάν έπρεπε να επιλέξω μια γυναίκα για να ενσαρκώσω ωστόσο, αυτή θα ήταν η θεά Κάλι.

Γιατί όμως θα επέλεγες να μιμηθείς μια θεότητα και όχι «μια ακόμα drag περσόνα»;

Αρχικά θέλω να τονίσω πως δεν το κάνω στο πλαίσιο της μείωσης ή υποτίμησης της έκφρασης άλλων ανθρώπων, απλώς για μένα η λέξη «γυναίκα» είναι ιερή και αρνούμαι να προσδιοριστώ με θηλυκές αντωνυμίες αφού οι θηλυκές αντωνυμίες (η/αυτής/αυτήν κ.λπ.) είναι λέξεις για τις οποίες υπάρχουν άτομα, τα οποία πολεμούν καθημερινά να τις διεκδικήσουν και να τις προστατέψουν.

Άρα για μένα είναι σχεδόν ύβρις το να απευθύνεσαι στους φίλους σου στο θηλυκό ενώ είναι ξεκάθαρα cis-gay άντρες. Αυτό για μένα είναι ένα προνόμιο των ανδρών, το οποίο κρύβεται πίσω από το gay προνόμιό τους να έχουν έντονη προσωπικότητα, να είναι πιο «θηλυπρεπείς» και όλα αυτά τα στερεοτυπικά.

Δέχτηκες κάποιου είδους διάκριση λόγω της διαφορετικότητας του Gravity Grave ;

Δεν θα το έλεγα, ωστόσο υπήρξαν πολλές φορές περίεργα βλέμματα μέσα στα κλαμπ όταν ξεκινούσα να κάνω perform. Θυμάμαι μια φορά στο Amsterdam κάναμε μια προσομοίωση μιας παγανιστικής θυσίας με techno μουσική και αρκετά άτομα, τα οποία δεν ήξεραν ακριβώς σε τι είδους πάρτι ήρθαν, αποφάσισαν να φύγουν στη μέση.

Μια άλλη φορά, στην Αθήνα, στεκόμουν για 45 λεπτά στον δρόμο μέχρι να πάρω ταξί λόγω του ντυσίματός μου και γενικά στον δρόμο όλοι κοιτούσαν περίεργα ή φώναζαν να με ξορκίσουν και τέτοια. Πού να ήξεραν ότι εγώ έτσι «ψήνομαι» περισσότερο.

Στο επίπεδο που βρίσκομαι τώρα ενεργειακά, νιώθω πως κάτι δεν έκανα σωστά αν δεν υπάρξει έστω και μια αντίδρασή ή κάποιου είδους σχόλιο μίσους (γέλια). Ο πατέρας μου πάντα μού έλεγε πως δεν αξίζει να συναγωνίζεσαι με ηλίθιους στην ηλιθιότητα, αφού θα κερδίσουν γιατί έχουν περισσότερη εμπειρία.

Τα κουίρ άτομα έχουν την τάση να μιλάνε κυρίως για κουίρ πολιτική, σεξουαλικότητα κ.λπ., ωστόσο, ένα κουίρ άτομο είναι κάτι παραπάνω από την κουίρ ταυτότητά του.

Η κουίρ ταυτότητα γενικά για μένα είναι περισσότερο ρήμα παρά ουσιαστικό. Είναι μία ενέργεια στρέβλωσης της κανονικότητας με πάθος, με κίνητρο και με έναν μη-απολογητικό τρόπο. Συνήθως μάς ζητείται (ειδικά μόλις μάθουν άλλα άτομα ότι είμαστε κουίρ) να προσδιορίσουμε διάφορα πράγματα. Για παράδειγμα, τι είναι το μη-δυαδικό φύλο, πότε το είπες στους γονείς σου, πότε κατάλαβες πως είσαι gay και άλλες περίεργες μικρο-επιθετικότητες καλυμμένες σαν ερωτήσεις. Συνήθως στη δραματική πλειοψηφία, τα άτομα τα οποία ρωτάνε τόσο χαμηλής ενεργειακής συχνότητας ερωτήσεις, σε ρωτάνε έτσι ώστε να εξακριβώσεις το τι ξέρουνε ήδη και να μπεις σε μία συνομιλία ανούσια αφού έχουν ήδη την άποψή τους και δεν θέλουν είτε να σε αντικρούσουν είτε να τους δώσεις επιβεβαίωση.

Με αυτόν τον τρόπο «μειώνεσαι» σε μια λέξη και σε ένα περιοριστικό πλαίσιο, ενώ η κουίρ εμπειρία στη φύση της είναι πολύπλοκη και πολυδιάστατη. Με βάση αυτό, θέλω να ασχολούμαι με πιο πολύπλοκα πράγματα. Ο τρόπος που σκέφτομαι είναι κουίρ, που δημιουργώ, που γράφω, που απαντώ, που φοράω τα ρούχα μου. Όχι μόνο ο τρόπος με τον οποίο κάνω σεξ και αναφέρομαι στο κοινωνικό μου φύλο.

Τι είναι αυτό που θα έλεγες ότι λείπει από την κουίρ κοινότητα της Κύπρου;

Αυτό που λείπει είναι μια πιο συλλογική συσπείρωση με έναν μη-απολογητικό τρόπο. Αν και πλέον υπάρχουν αρκετά εγχειρήματα που στηρίζουν την κοινότητα. Επίσης όταν λέω κουίρ, εννοώ QUEER και όχι ΛΟΑΤΚΙ - απλά για να ξεκαθαρίζουμε κάποια πράγματα. Ακόμα και με κουίρ άτομα, πολλές φορές μπαίνω σε συζητήσεις ή «διαφωνίες» για την οριοθέτηση κάποιων πραγμάτων. Μόλις βάλεις κάποιο όριο, συνήθως λαμβάνεται ως επίθεση ή σαν «καβγάς» γιατί πολύ απλά σαν ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα μάς έμαθαν ότι πρέπει να συρρικνωνόμαστε. Να κάνουμε τ@ ευατ@ μας μικρ@ έτσι ώστε «να μην προκαλέσουμε, να μην κάνουμε επίδειξη, να είμαστε καλοί, δοτικοί» και όλα αυτά τα ετεροκανονικά επίθετα.

Αυτό που χρειάζεται η κουίρ κοινότητα της Κύπρου κατά την άποψή μου είναι να μεγαλώσει, να δυναμώσει, να γίνει πιο φωναχτή και απλά να σταματήσει να ασχολείται με την ετεροκανονική/ετεροσεξουαλική κοινότητα αφού είναι κάτι ξένο από εμάς. Γενικά μάς έμαθαν πως πρέπει να είμαστε όλοι οι ίδιοι, ενώ στην πραγματικότητα δεν ήμασταν ποτέ, και ούτε θα γίνουμε.


Τι πραγματεύεται η επερχόμενη περφόρμανς σου;

Η επόμενή μου περφόρμανς, «A queer becoming», έχει να κάνει με τη διαδικασία τού «Γίνομαι». Θέτω διάφορες ερωτήσεις οι οποίες «επιπλέουν» κάπου ανάμεσα στην κοσμική σούπα των εγκεφαλικών μας νευρώνων και της ιδεολογικής μας παρακμής. Προσπαθώ να δείξω πως η διαδικασία ύπαρξης είναι οτιδήποτε άλλο παρά γραμμική και κανονική και πως τελικά, ίσως έχουμε και τη δύναμη της απόφασης στο πώς θα βιώσουμε τον εαυτό μας. Έτσι μέσω της προσωπικής μου εμπειρίας θα δείξω πώς δημιούργησα την περσόνα μου αυτή. Επίσης σαν ένα υπο-κείμενο κρίνω και τη σχέση μας με τη γνώση και την παραγωγή της, αλλά και τους χρονικούς περιορισμούς που επιβάλλουμε στους εαυτούς μας ούτως ώστε να εξελιχθούμε, να μάθουμε και να υπάρξουμε.


Η περφρόρμανς «A queer becoming» θα πραγματοποιηθεί αύριο Παρασκευή, 4/11/2022, στις 20:30, στο Sessions στη Λευκωσία.