Ο Μπόρχα Ναβάρο Γκαρθία, ένας ποδοσφαιριστής από την Αστούρια, αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του στα 31 του χρόνια. Αλλά ο λόγος δεν είναι μόνο ποδοσφαιρικός. «Τον Σεπτέμβριο η μητέρα μου διαγνώστηκε με λευχαιμία και αυτό με επηρέασε πολύ ψυχολογικά. Παίρνω την τελική απόφαση να σταματήσω το ποδόσφαιρο γιατί ο δότης πρέπει να είμαι εγώ», είπε σε συνέντευξή του στην La Provincia.

Ο γεννημένος στη Χιχόν της Αστούρια, στις 14 Μαΐου 1990, Ισπανός ποδοσφαιριστής έπαιζε μέχρι πρότινος στην Καουντάλ Ντεπορτίβο ως επιθετικός και ξεκίνησε την καριέρα του στη Σπόρτινγκ Χιχόν. Τον Νοέμβριο του 2008, σε ηλικία 18 ετών, άρχισε να εμφανίζεται επαγγελματικά με την ομάδα B στη Segunda Division B. Ο Ναβάρο έκανε το ντεμπούτο του στην κύρια ομάδα και στη La Liga στις 7 Φεβρουαρίου 2010, παίζοντας τα τελευταία 13 λεπτά σε μια εκτός έδρας ήττα με 3-1 εναντίον της Αλμερία. Αφού έμεινε ελεύθερος από τη Σπόρτινγκ, συνέχισε την καριέρα του στο τρίτο επίπεδο του ισπανικού πρωταθλήματος, εκπροσωπώντας τις Λεμόνα, Γκουιζουέλο και Αλμπαθέτε.


Η μέρα που του άλλαξε τη ζωή

Η ζωή του, όμως, άλλαξε ριζικά μέσα σε ένα δευτερόλεπτο, όταν κατά τη διάρκεια ενός κρύου απογεύματος τον περασμένο Σεπτέμβριο, επέστρεψε στο σπίτι μετά τη δουλειά του και η σύζυγός του τού ανακοίνωσε τα νέα αφού έβαλε το παιδί τους στο κρεβάτι.

«Άρχισα να κλαίω και ήμουν σε πλήρες σοκ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτήν τη σκηνή. Μου είπε ότι η μητέρα μου είχε διαγνωστεί με λευχαιμία. Στην αρχή προσπάθησα να είμαι ήρεμος γιατί είναι αλήθεια ότι ξέρεις τι είναι λευχαιμία, αλλά δεν ξέρεις πολύ καλά τι κρύβεται πίσω από αυτό. Μίλησα με τους γονείς μου, παρόλο που δεν ήμουν ήρεμος, για να μην τους ανησυχήσω. Την ίδια μέρα την πήγαν στο νοσοκομείο και την επόμενη μέρα ξεκίνησε χημειοθεραπεία. Η αρχή αυτής της διαδικασίας ήταν πολύ δύσκολη», είπε ο Ισπανός ποδοσφαιριστής.


Δώρισε τον μυελό στη μητέρα του

Αυτό τον έκανε να αποφασίσει να κρεμάσει τα παπούτσια του νωρίτερα από το αναμενόμενο και δεν δίστασε να δωρίσει τον μυελό στη μητέρα του. «Η μητέρα μου προσπάθησε να με αποτρέψει, θέλοντας εγώ να είμαι η τελευταία της ‘επιλογή’, αλλά δεν τα κατάφερε. Η κατάσταση με είχε επηρεάσει πολύ τόσο πνευματικά όσο και σωματικά. Θέλοντας να είμαι ειλικρινής προς τον εαυτό μου, αποφάσισα να αποσυρθώ, γιατί πλέον δεν ένιωθα καλά στο γήπεδο», ανέφερε.

«Το πρώτο πράγμα που γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν είναι ήδη γνωστό ότι χρειάζεστε μεταμόσχευση μετά από αρκετούς κύκλους χημειοθεραπείας, είναι να αναζητήσετε έναν δότη που να είναι όσο το δυνατόν πιο συμβατός. Η μητέρα μου είχε έναν στην Ιταλία, αλλά τελικά δεν μπόρεσε να το ολοκληρώσει λόγω κάποιων προβλημάτων που προέκυψαν. Και γι' αυτό προσφέρθηκα, γιατί είμαι ο μικρότερος από τα αδέρφια μου και αυτός που είναι πιο κοντά της. Πάντα ψάχνεις τον καλύτερο λήπτη» τόνισε.


Η μεταμόσχευση και το οριστικό τέλος στο ποδόσφαιρο

Πήγε στο νοσοκομείο, έκανε κάποιες εξετάσεις και την ίδια μέρα του πήραν αίμα για τη μεταμόσχευση. «Οι άνθρωποι ακούνε δωρεά ή μεταμόσχευση και φαντάζονται μια επέμβαση ή ένα χειρουργείο, και τελικά είναι μια απλή διαδικασία σαν αιμοληψία». Μια τόσο απλή διαδικασία που όμως, μπορεί να έχει τεράστιο θετικό αντίκτυπο στη ζωή άλλων ανθρώπων. «Δεν είναι επειδή είμαστε εγωιστές ή κακοί άνθρωποι (που δεν το κάνουμε). Οφείλεται σε έλλειψη γνώσης. Μέχρι να έρθει η σειρά μας ή κάποιου κοντινού μας προσώπου, δεν φροντίζουμε να ενημερωθούμε. Το ακούς κατά καιρούς και νομίζεις ότι είναι κάτι τρομακτικό. Τελικά είναι μια απλή διαδικασία που όμως μπορεί να βοηθήσει πολλούς άλλους ανθρώπους».

Η γενναιόδωρη χειρονομία του μπορεί να επεκτείνει και να βελτιώσει την πρόγνωση υγείας της γυναίκας που τον έφερε στον κόσμο. Μια απόφαση βέβαια που βάζει τέλος στην καριέρα του, αλλά που δίνει τη θέση της σε κάτι πιο σημαντικό από τον αθλητισμό, όπως είναι η ζωή και τα αγαπημένα μας πρόσωπα: «Ευτυχώς ή δυστυχώς στην καριέρα μου κατάφερα να πετύχω πολλά περισσότερα πράγματα απ’ όσα φανταζόμουν. Γνωρίζω πλέον ότι έχω πετύχει πολλά πράγματα που πριν ίσως και να μην εκτιμούσα. Τώρα άλλα πράγματα έχουν μεγαλύτερη σημασία και, σε αυτήν την περίπτωση, η αγάπη για τη μητέρα μου», είπε.