Δείτε την ανάρτηση της Ραφαέλας:
Όμορφο πράμα να είσαι ανάπηρος στην Κύπρο μας.
Να βγαίνεις έξω, να πηγαίνεις σε έναν χώρο διασκέδασης χωρίς τουαλέτα αναπήρων, να διασχίζεις το πεζοδρόμιο της Λεωφόρου Γρίβα Διγενή και να έχει καμιά 20αρια αυτοκίνητα πάνω στα πεζοδρόμια, πάνω στις ράμπες γιατί πού να περπατούν τα πλάσματα, πού να παρκάρουν τις bmw και τις mercedes τους στους χώρους στάθμευσης…να αναγκάζεσαι να κατέβεις μέσα στην Λεωφόρο έχοντας απέναντι τους «γρήγορους» της πρωτεύουσας…να ετοιμάζεσαι να διασχίσεις τη διάβαση πεζών και στη βιασύνή σου να μη βλέπεις το σκαλί (??) και τελικά να πέφτεις κάτω στη μέση του δρόμου μπροστά στα δεκάδες αυτοκίνητα που είχαν σταματήσει για να περάσεις. Να χρειάζεται να καταγγείλεις το περιστατικό στην Αστυνομία Κύπρου, ενώ περιπολικά κινούνται πάνω-κάτω όλη νύχτα, αλλά τελικά η καταγγελία σου να καταλήγει σε προειδοποιητικό τηλεφώνημα προς τους παραβάτες κι έτσι απλά να τους βλέπεις να γίνονται καπνός μπροστά στα μάτια σου.
«Ευχαριστώ» λοιπόν δημόσια:
1- Τους συμπολίτες μου που σέβονται τον/την διπλανό/ή τους (not)
2- Το Υπουργείο Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων και τον Δήμο Λευκωσίας για τις εξαιρετικές υποδομές που στόχο έχουν την προσβασιμότητα, την συμπερίληψη και τα ίσα δικαιώματα των πολιτών (not)
3- Την Αστυνομία Κύπρου για την προληπτική τους δράση, καταγγέλλοντας τους παραβάτες που σταθμεύουν όπου να’ ναι (not)
4- Προσωπικές «ευχαριστίες» σε σένα κοπελιά του κόκκινου αυτοκινήτου που ήρθες κουνιστή και λυγιστή, τίναξες επιδεικτικά το μαλλί, μπήκες στο αυτοκίνητο και έφυγες με στυλ (και σχεδόν χειροφρενιά) πριν προλάβω να σου εξηγήσω τι είχε προκαλέσει η πράξη σου
Ειλικρινή ευχαριστώ σε όσους/όσες ήταν στη διάβαση και με βοήθησαν να σηκωθώ.
Κάθε μέρα θα σηκώνομαι. Κάθε μέρα θα παλεύω για τα αυτονόητα. Και ναι, μια μέρα θα αλλάξετε!