Οι πορτοκαλί αστακοί, όπως αυτός, είναι εξαιρετικά σπάνιοι, ενώ θεωρούνται πιο σπάνιοι και από τους μπλε αστακούς. Η πιθανότητα να βρεις έναν μπλε αστακό είναι μία στο εκατομμύριο, ενώ η πιθανότητα να βρεις έναν πορτοκαλί αστακό είναι μόνο μία στα 30 εκατομμύρια.
Η Charlotte E. Davies, υπεύθυνη έρευνας αλιείας στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας και ειδική στα θαλάσσια οικοσυστήματα, δήλωσε στο «Newsweek» ότι, αν και είναι δύσκολο να προσδιοριστεί χωρίς να εξεταστεί ο ίδιος ο αστακός, «υπάρχουν διάφορες θεωρίες» σχετικά με το γιατί κάποιοι εμφανίζονται με διαφορετικές παραλλαγές χρώματος.
«Οι κυριότερες θεωρίες θα μπορούσαν να είναι μια γενετική μετάλλαξη, που προκαλεί έλλειψη ή προσθήκη πρωτεΐνης στο κέλυφος. Ο χρωματισμός του αστακού καθορίζεται από πρωτεΐνες στο καβούκι του αστακού ή στο κέλυφος. Δύο από αυτές τις πρωτεΐνες είναι η ασταξανθίνη, η οποία όταν απομονώνεται, είναι πορτοκαλί-κόκκινη, και η κρουστασιανίνη, ένα σύμπλεγμα που είναι μπλε», ανέφερε η ίδια. «Ωστόσο, όταν ένας αστακός μαγειρεύεται θα πάρει ένα κόκκινο-πορτοκαλί χρώμα, ανεξάρτητα από το αρχικό του χρώμα. Αυτό συμβαίνει επειδή η διαδικασία θέρμανσης απελευθερώνει τις πρωτεΐνες πίσω στην αρχική τους κατάσταση. Από τον συγκεκριμένο αστακό λείπει μία από αυτές τις σημαντικές πρωτεΐνες λόγω γενετικής μετάλλαξης, δίνοντάς του μια "μαγειρεμένη" όψη"», προσέθεσε.
Πέρυσι, το Ενυδρείο Ripley's του Καναδά διέσωσε έναν πορτοκαλί αστακό από ένα παντοπωλείο. Ο αστακός ανακαλύφθηκε από επισκέπτες του καταστήματος, οι οποίοι είχαν παρατηρήσει το ασυνήθιστης εμφάνισης πλάσμα στο ενυδρείο του καταστήματος. Το Ενυδρείο κλήθηκε να παραλάβει τον αστακό, ο οποίος ονομάστηκε χαϊδευτικά «Pinchy».