Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας αποφάνθηκε σχετικά με την αναγνώριση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών, αλλά και για άλλα ζητήματα που αφορούν στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα της χώρας. Το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας αρνήθηκε να νομιμοποιήσει τον γάμο ομοφύλων, λέγοντας ουσιαστικά ότι δεν έχει την εξουσία να το κάνει.

Το δικαστήριο είχε δεχτεί 21 αιτήσεις τον περασμένο Απρίλιο και Μάιο από ομόφυλα ζευγάρια και ακτιβιστές που είπαν ότι το να μην μπορούν να παντρευτούν τους έκανε «πολίτες δεύτερης κατηγορίας».

Ο ανώτατος δικαστής Νταναντζάγια Γιέσβαντ Τσαντρασούντ ανακοινώνοντας την ιστορική δέσμη προτάσεων, που προκύπτουν από τη δικαστική απόφαση δήλωσε ότι «η ομοφυλοφιλία ή το queerness δεν είναι ούτε κάτι που αφορά μόνο τους αστούς ή μόνο την ελίτ», εννοώντας προφανώς ότι η σεξουαλική ταυτότητα ενός ατόμου δεν ορίζεται ούτε από την κοινωνική τάξη ούτε από την καταγωγή.

Ο δικαστής συνέχισε τις παρατηρήσεις του: «Η επιλογή συντρόφου ζωής αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της επιλογής της πορείας της ζωής του ατόμου. Ορισμένοι μπορεί να το θεωρούν ως την πιο σημαντική απόφαση της ζωής τους. Το δικαίωμα αυτό ανάγεται στη ρίζα του δικαιώματος στη ζωή και την ελευθερία σύμφωνα με το άρθρο 21 του Συντάγματος της Ινδίας».

«Το δικαίωμα σύναψης μιας ένωσης περιλαμβάνει το δικαίωμα επιλογής συντρόφου και το δικαίωμα αναγνώρισης της ένωσης αυτής. Η μη αναγνώριση τέτοιων ενώσεων θα οδηγήσει σε διακρίσεις εις βάρος των queer ζευγαριών», συνέχισε ο δικαστής. «Μπορεί να μην είμαστε μοναδικοί στην ικανότητά μας να νιώθουμε αγάπη, αλλά είναι αυτό που μας κάνει ανθρώπους», πρόσθεσε αναφέροντας ακόμα πως οι σχέσεις αυτές μπορεί να έχουν πολλές μορφές και «το δικαίωμα στις στενές σχέσεις πρέπει να είναι απεριόριστο».

«Ακόμα και αν ένας νόμος δεν παρέχει ειδικά υλικά οφέλη σε μια σχέση, θα πρέπει αυτή να θεωρείται νόμιμη στα μάτια της κοινωνίας», είπε.

Ωστόσο σημείωσε πως το δικαστήριο δεν μπορεί να υποχρεώσει το κοινοβούλιο ή τις πολιτειακές συνελεύσεις να δημιουργήσουν έναν νέο θεσμό γάμου. «Δεν μπορούμε επίσης να θεωρήσουμε αντισυνταγματικό τον Ειδικό Νόμο περί Γάμου μόνο και μόνο επειδή δεν αναγνωρίζει τους γάμους μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, ούτε μπορούμε να αναδιατυπώσουμε τον νόμο ή άλλες νομικές διατάξεις για να αντικαταστήσουμε τον άνδρα και τη γυναίκα με τον σύζυγο και τη σύζυγο».

Ο ανώτατος δικαστής Νταναντζάγια Γιέσβαντ Τσαντρασούντ τόνισε ακόμα ότι «το δόγμα του διαχωρισμού των εξουσιών [μεταξύ του κοινοβουλίου και της δικαιοσύνης] δεν μπορεί να εμποδίσει τα δικαστήρια να επιβάλλουν τα θεμελιώδη δικαιώματα. Αυτό το δικαστήριο δεν μπορεί να φτιάξει νόμους, αλλά μπορεί να επιβάλει τους νόμους».

Προσθέτει όμως, ότι «ο θεσμός του γάμου δεν είναι κάτι το στατικό και όλοι οι κοινωνικοί θεσμοί μετασχηματίζονται με την πάροδο του χρόνου και ο γάμος δεν αποτελεί εξαίρεση».

«Παρά τις σφοδρές αντιδράσεις για την απομάκρυνση από την πρακτική, ο θεσμός του γάμου έχει αλλάξει, έχει μεταμορφωθεί. Έχει μεταμορφωθεί από την εποχή των προγόνων μας πριν από 200 χρόνια», λέει.


Μπορεί να αποτελέσει διεθνές προηγούμενο

Σύμφωνα με το Bloomberg αυτή η «επανάσταση» των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων στην Ινδία θα μπορούσε να αποτελέσει προηγούμενο σε όλο τον κόσμο δυνητικά διπλασιάζοντας εν μία νυκτί τον αριθμό των ανθρώπων παγκοσμίως με δικαιώματα ισότητας στον γάμο.

Σχετικά με την υιοθεσία, μεταξύ των κατευθύνσεων που ανακοίνωσε ο αρχιδικαστής Τσαντρασούντ είναι μία που αγγίζει την καρδιά του ινδικού οικογενειακού συστήματος, δηλαδή ότι τα queer και τα ανύπαντρα ζευγάρια μπορούν να υιοθετήσουν από κοινού ένα παιδί.

Όσα αναφέρθηκαν στο δικαστήριο

Το BBC συνόψισε τις συστάσεις του δικαστηρίου στην κυβέρνηση και ο κατάλογος των οδηγιών του δικαστή Τσαντρασούντ προς την κυβέρνηση είναι αρκετά μεγάλος:

-Διασφάλιση ότι η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα δεν υφίσταται διακρίσεις λόγω της ταυτότητας φύλου ή του σεξουαλικού προσανατολισμού της

-Διασφάλιση ότι η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα δεν αντιμετωπίζει διακρίσεις κατά την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες στο κοινό

-Να ληφθούν μέτρα για την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με την ταυτότητα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, συμπεριλαμβανομένου ότι είναι φυσική κατάσταση και όχι ψυχική διαταραχή.

-Καθιέρωση αριθμών τηλεφωνικής γραμμής στους οποίους μπορεί να απευθυνθεί η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα όταν αντιμετωπίζει παρενόχληση και βία οποιασδήποτε μορφής

-Δημιουργία και δημοσιοποίηση της διαθεσιμότητας καταφυγίων σε όλες τις περιφέρειες για την παροχή βοήθειας σε μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας που αντιμετωπίζουν βία ή διακρίσεις.

-Διασφάλιση ότι οι θεραπείες που προσφέρονται από γιατρούς ή άλλα πρόσωπα με στόχο την αλλαγή της ταυτότητας φύλου ή του σεξουαλικού προσανατολισμού παύουν να ισχύουν άμεσα.

-Διασφάλιση ότι τα διαφυλικά παιδιά δεν εξαναγκάζονται να υποβληθούν σε επεμβάσεις που αφορούν μόνο το φύλο τους, ιδίως σε ηλικία που δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν πλήρως και να συναινέσουν σε τέτοιες επεμβάσεις

-Κανένα άτομο δεν θα εξαναγκάζεται να υποβληθεί σε ορμονοθεραπεία ή στείρωση ή σε οποιαδήποτε άλλη ιατρική διαδικασία είτε ως προϋπόθεση είτε ως προαπαιτούμενο για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου του


Συστάσεις στην αστυνομία

Ο αρχιδικαστής διάβασε επίσης μια λίστα οδηγιών για τους ελέγχους από την αστυνομία:

-Δεν επιτρέπεται η παρενόχληση ζευγαριών με την κλήση τους στο αστυνομικό τμήμα ή την επίσκεψη στα σπίτια τους αποκλειστικά και μόνο για να τα ανακρίνουν σχετικά με την ταυτότητα φύλου ή τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό.

-Τα ομοφυλόφιλα άτομα δεν πρέπει να εξαναγκάζονται να επιστρέψουν στις βιολογικές τους οικογένειες, εάν δεν το επιθυμούν

-Όταν τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα καταγγέλλουν στην αστυνομία ότι η οικογένειά τους περιορίζει την ελευθερία μετακίνησής τους, η αστυνομία πρέπει να ελέγχει τη γνησιότητα της καταγγελίας και να διασφαλίζει ότι η ελευθερία τους δεν περιορίζεται

-Όταν υποβάλλεται καταγγελία στην αστυνομία για τον φόβο άσκηση βίας από την οικογένεια για τον λόγο ότι ο καταγγέλλων είναι queer ή βρίσκεται σε queer σχέση, η αστυνομία, αφού επαληθεύσει τη γνησιότητα της καταγγελίας, να εξασφαλίζει προστασία

Ο ανώτατος δικαστής ολοκλήρωσε τις παρατηρήσεις του λέγοντας ότι «δεν υπάρχει καθολική αντίληψη για τον θεσμό του γάμου και ότι εναπόκειται στη δικαιοδοσία του κοινοβουλίου και των πολιτειακών νομοθετικών οργάνων να θεσπίσουν νόμους που να αναγνωρίζουν και να ρυθμίζουν τον queer γάμο».

ΠΗΓΗ: Lifo