Ένα έντομο που βρέθηκε πάνω σε μια κούτα δίπλα σε ένα πολυκατάστημα στο Φαγιέτβιλ του Αρκάνσας των ΗΠΑ έχει αναγνωριστεί ως το είδος Polystoechotes punctata, το οποίο ανήκει σε μια οικογένεια εντόμων που προϋπήρχε των δεινοσαύρων.

Ο Μάικλ Σκβάρλα, διευθυντής του Εργαστηρίου Αναγνώρισης Εντόμων του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, εντόπισε το πλάσμα από την ιουρασική περίοδο, γνωστό και ως γιγάντιο κορδόνι, σε ένα ταξίδι για ψώνια το 2012, όταν ήταν διδακτορικός φοιτητής εντομολογίας στο Πανεπιστήμιο του Αρκάνσας.

«Το θυμάμαι έντονα, γιατί πήγαινα στο Walmart για να πάρω γάλα και είδα αυτό το τεράστιο έντομο στο πλάι του κτηρίου», ανέφερε ο ίδιος σύμφωνα με το CNNi και συνέχισε: «Μου φάνηκε ενδιαφέρον, οπότε το πήρα στο χέρι μου και έκανα τα υπόλοιπα ψώνια μου, έχοντάς το ανάμεσα στα δάχτυλά μου. Γύρισα σπίτι, το έβαλα κάπου και το ξέχασα αμέσως για σχεδόν μια δεκαετία».

Ο Σκβάρλα αρχικά είχε αναγνωρίσει εσφαλμένα το έντομο ως «μυρμηλεοντίδες», ένα έντομο που μοιάζει με λιβελούλα το οποίο φέρει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένων των μακριών διαφανών φτερών, με το κορδόνι. Αλλά αφού παρουσίασε το έντομο στο διαδικτυακό του μάθημα εντομολογίας το φθινόπωρο του 2020, συνειδητοποίησε ότι αυτό που είχε όλα αυτά τα χρόνια ήταν κάτι πολύ πιο σπάνιο και πιο εντυπωσιακό.

Πραγματοποίησε περαιτέρω αναλύσεις DNA για να επιβεβαιώσει την ταυτότητα του εντόμου, το οποίο έχει γίνει πλέον μέρος της συλλογής του Εντομολογικού Μουσείου Frost στο Penn State.

Η εξαφάνιση του γιγαντιαίου εντόμου

Το γιγάντιο έντομο εξαφανίστηκε τη δεκαετία του 1950 από την ανατολική Βόρεια Αμερική, όπου παλαιότερα ήταν ευρέως διαδεδομένο, σύμφωνα με την έκθεση που συνέγραψε ο Σκβάρλα και δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the Entomological Society of Washington. Οι επιστήμονες πίστευαν ότι το είδος είχε εξαφανιστεί εντελώς στην περιοχή. Η πρόσφατη ανακάλυψη του εντόμου στο Αρκάνσας είναι η πρώτη καταγραφή του είδους στην πολιτεία.

«Η εντομολογία μπορεί να λειτουργήσει ως κορυφαίος δείκτης για την οικολογία», ανέφερε ο Σκβάρλα. «Το γεγονός ότι αυτό το έντομο εντοπίστηκε σε μια περιοχή που δεν έχει παρατηρηθεί εδώ και μισό αιώνα, μας λέει κάτι για το περιβάλλον ευρύτερα».

Ενώ η μυστηριώδης εξαφάνιση του εντόμου εκτιμάται ότι οφειλόταν στις προσπάθειες μείωσης των φυσικών δασικών πυρκαγιών στην ανατολική Βόρεια Αμερική -από τις οποίες εξαρτώταν άμεσα-, σύμφωνα με την έκθεση, το μεγαλύτερο μυστήριο είναι πώς το έντομο κατέληξε σε ένα πολυκατάστημα σε μια αστική περιοχή του Αρκάνσας.

«Θα μπορούσαν να έχουν περάσει 100 χρόνια από τότε που (το είδος) βρισκόταν σε αυτήν την περιοχή - και έχουν περάσει χρόνια από τότε που έχει εντοπιστεί οπουδήποτε κοντά του. Το επόμενο πιο κοντινό μέρος που βρέθηκαν ήταν περίπου 2.000 χλμ μακριά, οπότε είναι πολύ απίθανο να είχε ταξιδέψει τόσο μακριά», είπε ο Σκβάρλα. Η εκτίμησή του είναι ότι έλκονταν από τα φώτα και πετούσε τουλάχιστον μερικές εκατοντάδες μέτρα από το σημείο που ζούσε.

Το εύρημα του Σκβάρλα «άνοιξε το παράθυρο» για μελλοντικές ανακαλύψεις εντόμων, καθώς οι λάτρεις των εντόμων αρχίζουν να ελέγχουν τις δικές τους συλλογές και να αναζητούν το είδος στη φύση σε μέρη που δεν είχαν σκεφτεί να ψάξουν πριν, δήλωσε ο Δρ Φλόιντ Σόκλεϊ, διευθυντής συλλογών στο τμήμα εντομολογίας στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Smithsonian.

«Κάθε φορά που βρίσκετε ένα είδος εντόμου σε ένα μέρος που δεν το έχετε συνηθίσει, αυτό έχει πολλές συνέπειες για την κατανόησή μας για αυτό το είδος – το είδος της κατανομής που έχει, το είδος του οικοσυστήματος που μπορεί να χρειαστεί για να ολοκληρώσει τον κύκλο ζωής του», είπε ο Σόκλεϊ. «Σημαίνει ότι κάτι που πιστεύαμε ότι είχε φύγει, τουλάχιστον από τις ανατολικές ΗΠΑ, μπορεί να είναι ακόμα εκεί και απλώς κρύβεται αλλού».

Ο Σόκλεϊ υπογράμμισε επίσης τη σημασία των συλλογών των μουσείων, όπως αυτή του Smithsonian ή στο Penn State, όπου βρίσκεται το έντομο, καθώς «βοηθούν στην αποτύπωση διαφορετικών στιγμιότυπων της βιοποικιλότητας διαχρονικά και μας επιτρέπουν να δούμε τι συμβαίνει και γιατί συμβαίνει».

«Όλοι πάντα επικεντρώνονται στα μεγάλα πράγματα - μεγάλα πουλιά και θηλαστικά και τέτοια πράγματα. Αλλά αυτός είναι ένας κόσμος εντόμων. … Απλώς ζούμε με αυτόν», είπε ο Σόκλεϊ. «Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε μια τέτοια εκτίμηση. Και ένα από τα ωραία πράγματα με τα έντομα είναι ότι υπάρχει τόση ποικιλία, που μπορεί να εντοπιστεί μέσα στην αυλή σου».

ΠΗΓΗ