Οι σειρές αληθινών εγκλημάτων έχουν γίνει εξαιρετικά δημοφιλείς τα τελευταία χρόνια, με πολλούς από εμάς να παρακολουθούν δημοφιλείς σειρές του Netflix, όπως αυτή για τον Τζέφρι Ντάμερ που έκανε «μπαμ» πριν από λίγους μήνες. Παράλληλα, πολύ δημοφιλή είναι και τα podcast για αληθινά εγκλήματα που αρκετός κόσμος ακούει πριν κοιμηθεί ή στον δρόμο για τη δουλειά του.

Αυτό το είδος μπορεί να είναι ενδιαφέρον καθώς βλέπει κανείς όλες τις πλευρές ενός εγκλήματος που πολλές φορές έχει απασχολήσει τη κοινωνία. Μια ψυχολόγος υποστήριξε ότι αν παρακολουθείτε τέτοιου είδους σόου για να χαλαρώσετε και να σας βοηθήσει να αποκοιμηθείτε, τότε θα μπορούσε να σημαίνει κάτι το ανησυχητικό για εσάς.

Η ψυχολόγος Thema Bryant εξήγησε ότι το να αντιμετωπίζετε τις σειρές αληθινών εγκλημάτων ως έναν τρόπο χαλάρωσης πριν από τον ύπνο θα μπορούσε να σημαίνει ότι το τραύμα που απεικονίζεται στη σειρά σάς είναι «οικείο» - και θα μπορούσε ακόμη και να είναι ένα σημάδι ότι χρειάζεστε συμβουλευτική. Μιλώντας στο «The Mel Robbins Podcast», είπε: «Αν η ιδέα σας για να χαλαρώσετε πριν κοιμηθείτε είναι να παρακολουθήσετε τρία επεισόδια του “Law and Order”, τότε θα σας ενθάρρυνα να σκεφτείτε “γιατί το τραύμα είναι χαλαρωτικό για μένα;”».

Η παρουσιάστρια του podcast ρώτησε στη συνέχεια τη Δρ Bryant τι της λένε οι άνθρωποι για τη σχέση τους με το αληθινό έγκλημα όταν πηγαίνουν σε αυτήν για θεραπεία και η ψυχολόγος εξήγησε ότι πολλοί το βρίσκουν «φυσιολογικό και οικείο».

Και πρόσθεσε: «Κάποιοι από εμάς μεγαλώσαμε σε καταστάσεις υψηλού στρες, οπότε οι άνθρωποι μπερδεύουν την ειρήνη με τη βαρεμάρα. Και είναι σαν, για να γυρίσεις σπίτι στον εαυτό σου, πρέπει να σκύψεις στη δυσφορία γιατί θα σου φανεί άγνωστο».

Άλλοι σχολιαστές συμφώνησαν πάντως με την Bryant, καθώς είπαν ότι από τότε που άρχισαν να πηγαίνουν σε θεραπεία και να θεραπεύονται από τα τραύματά τους, έχασαν το ενδιαφέρον τους για τις σειρές αληθινών εγκλημάτων. Κάποιος έγραψε: «Συνήθιζα να βλέπω τόσο χάος στην τηλεόραση, αλλά αφού δούλεψα σκληρά με τον εαυτό μου τα τελευταία δύο χρόνια, απλά δεν μπορώ πια».

Όπως σχολίασε και κάποιος άλλος: «Συνήθιζα να λατρεύω το αληθινό έγκλημα και τώρα που πάω ψυχοθεραπεία εδώ και πάνω από ένα χρόνο, δεν με ενδιαφέρει καν».


ΠΗΓΗ