Πάνω από το 10% των ασθενών που συμμετείχαν σε μελέτη και λάμβαναν αντιψυχωσικά φάρμακα εμφάνισαν διαταραχές του καρδιακού ρυθμού και οι ερευνητές συστήνουν διαρκή παρακολούθησή τους για τη διαχείριση των καρδιακών κινδύνων.

Όπως αναφέρεται σε μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Heart Rhythm», η χρήση των αντιψυχωσικών φαρμάκων κουετιαπίνη και αλοπεριδόλη σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο κοιλιακών αρρυθμιών και διπλάσιο κίνδυνο αιφνίδιου καρδιακού θανάτου.

Σύμφωνα με τη Wikipedia, τα αντιψυχωσικά, γνωστά και ως νευροληπτικά, είναι κατηγορία ψυχοτρόπων φαρμάκων που χρησιμοποιούνται κυρίως για τη διαχείριση της ψύχωσης (συμπεριλαμβανομένων των παραληρημάτων, των ψευδαισθήσεων, της παράνοιας ή της διαταραγμένης σκέψης), κυρίως στη σχιζοφρένεια αλλά και σε μια σειρά από άλλες ψυχωσικές διαταραχές. Αποτελούν επίσης το στήριγμα μαζί με τους σταθεροποιητές της διάθεσης στη θεραπεία της διπολικής διαταραχής.

Οι κίνδυνοι καρδιακών παθήσεων που σχετίζονται με τη χρήση αντιψυχωσικών φαρμάκων προκαλούν ανησυχία τα τελευταία 30 χρόνια. Τα φάρμακα έχουν προηγουμένως είτε αποσυρθεί από την αγορά είτε έχει περιοριστεί η χρήση τους, λόγω πολύ υψηλού κινδύνου θανατηφόρων κοιλιακών αρρυθμιών. Υπάρχουν φάρμακα που αυξάνουν τον κίνδυνο αιφνίδιου καρδιακού θανάτου, αλλά παραμένουν στην αγορά επειδή εξυπηρετούν μια σημαντική κλινική ανάγκη και δεν υπάρχουν ασφαλέστερες εναλλακτικές λύσεις.

Η συγκεκριμένη έρευνα περιλάμβανε αναδρομική ανάλυση των ηλεκτρονικών ιατρικών αρχείων μιας μεγάλης ομάδας ασθενών στην Ταϊβάν, οι οποίοι έλαβαν θεραπεία με κουετιαπίνη ή αλοπεριδόλη. Όπως διαπίστωσαν, πάνω από το 10% των ασθενών εμφάνισαν σοβαρή παράταση του διαστήματος QT κατά τη διάρκεια παρακολούθησής τους, ενώ εντόπισαν και αυξημένο κίνδυνο κοιλιακών αρρυθμιών και αιφνίδιου καρδιακού θανάτου.

«Θα ήταν φρόνιμο να διενεργείται ηλεκτροκαρδιογράφημα πριν και μετά την έναρξη χορήγησης ενός αντιψυχωσικού φαρμάκου. Εάν υπάρχει η δυνατότητα, θα μπορούσε κάποιος να διακόψει ένα φάρμακο που προκαλεί παράταση του QT και να δοκιμάσει ένα διαφορετικό αντιψυχωσικό. Αλλά αν αυτό δεν είναι πρακτικό, θα πρέπει να δώσει κανείς ιδιαίτερη προσοχή στη μείωση άλλων παραγόντων κινδύνου», επισημαίνει ο καθηγητής, Τζέιμι Βάντενμπεργκ, από το ερευνητικό ινστιτούτο της Αυστραλίας «Victor Chang Cardiac Research Institute».

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ