Ήταν Αύγουστος του 2019, όταν είχαμε κάνει την πρώτη επικοινωνία με τον Φίκο για να διευθετήσουμε μια συνάντηση μαζί του, ώστε να γνωρίσουμε τον, μέχρι τότε άγνωστο, διεθνούς φήμης καλλιτέχνη που τα εντυπωσιακά έργα του κοσμούσαν διάφορα σημεία της Κύπρου, κυρίως όμως της Λευκωσίας.

Η συνάντησή μας είχε κλειστεί για ένα απόγευμα Αυγούστου, στην οδό Πενταδακτύλου, στο ιστορικό κέντρο. Ο Φίκος, τότε, στο πλαίσιο μίας σειράς έργων του, υπό την ονομασία «Wasted Love», δημιουργούσε σε μία αψίδα ενός εγκαταλελειμμένου κτηρίου τον «Άγγελο με την κόκκινη καρδιά». Και ήμασταν εκεί, καθόλη τη διάρκεια της δημιουργίας του έργου.

Όπως μου είχε επισημάνει τότε, όταν δεν έχει μεγάλες τοιχογραφίες, η οποίες συνήθως γίνονται κατά παραγγελία, του αρέσει να βρίσκει σημεία στην πόλη και να ομορφαίνει, κόντρα στην ασχήμια των graffiti συνθημάτων από τη μια και στην αδυναμία των δήμων από την άλλη να τα καθαρίσουν χρησιμοποιώντας το ίδιο χρώμα μπογιάς με τον υπόλοιπο τοίχο.

Θυμάμαι πως κατά τη διάρκεια της παραμονής μας εκεί, τους περαστικούς να σταματούν και να του δίνουν συγχαρητήρια για την εξαιρετική δουλειά του. Θυμάμαι επίσης και τα επόμενα χρόνια ο «Άγγελος με την κόκκινη καρδιά» να πρωταγωνιστεί σε δεκάδες φωτογραφίες ανθρώπων που περνούσαν από εκεί και θαύμαζαν αυτό το αριστούργημα. Ένα αριστούργημα ωστόσο, που εδώ και λίγο καιρό δεν υπάρχει, αφού ο τοίχος της αψίδας έχει βαφτεί καλύπτοντας τον «Άγγελο» μία για πάντα.

Η δημοσιογράφος της CITY, Μύρια Οδυσσέως, επικοινώνησε με το Γραφείο Τύπου του Δήμου Λευκωσίας, σε μία προσπάθεια να μάθουμε τι έγινε με την τοιχογραφία του ΦΙΚΟΥ και ποιος ευθύνεται για την απώλειά της.

Όπως ανέφερε στην CITY Λειτουργός του Γραφείου Τύπου, ο οποίος πήγε επί τόπου στο σημείο ώστε να διαπιστώσει τη συνέβη, τα κλιμάκια του Δήμου Λευκωσία έχουν λάβει σαφείς οδηγίες ώστε να μην διαγράφονται έργα τέχνης που κοσμούν τους τοίχους της πρωτεύουσας. Ως εκ τούτου, για τη διαγραφεί του εν λόγω έργου, δεν ευθύνεται ο Δήμος Λευκωσίας.

Αυτό που είναι πιθανόν να έγινε, είναι ο ιδιοκτήτης του ακινήτου να αποφάσισε να βάψει τους εξωτερικούς τοίχους του σπιτιού και να διέγραψε την εν λόγω τοιχογραφία. Σε τέτοιες περιπτώσεις, δυστυχώς ο Δήμος δεν έχει λόγω ούτε μπορεί να παρέμβει.

Όπως φαίνεται λοιπόν, η απόφαση για διαγραφή του εμβληματικού αυτού έργου, προέκυψε από τον ιδιοκτήτη του ακινήτου, και αυτό φυσικά είναι σεβαστό. Ωστόσο, ίσως θα ήταν καλό η πολιτεία, όταν υπάρχουν τέτοιες ιδιαίτερες περιπτώσεις, να μπορεί να έρχεται σε μία συνεννόηση με τους ιδιοκτήτες ακινήτων που κοσμούνται με έργα τέχνης και να βρίσκεται μία συμβιβαστική λύση, ώστε να μην χάνεται ο πολιτισμός με τέτοιο άγαρμπο τρόπο.