Η ανθρωπότητα έχει μόνο δύο χρόνια στη διάθεσή της «για να σώσει τον κόσμο» κάνοντας δραματικές αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο εκτοξεύει εκπομπές που παγιδεύουν τη θερμότητα και έχει ακόμη λιγότερο χρόνο για να δράσει ώστε να εξασφαλίσει τη χρηματοδότηση πίσω από μια τέτοια μαζική αλλαγή, δήλωσε ο επικεφαλής της υπηρεσίας των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα.

Με τις κυβερνήσεις του κόσμου να αντιμετωπίζουν την προθεσμία του 2025 για νέα και ισχυρότερα σχέδια για τον περιορισμό της ρύπανσης από τον άνθρακα, με τους μισούς σχεδόν πληθυσμούς του πλανήτη να πηγαίνουν σε εκλογές και με κρίσιμες παγκόσμιες οικονομικές συναντήσεις αργότερα αυτόν τον μήνα στην Ουάσινγκτον, ο εκτελεστικός γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα Σάιμον Στίελ δήλωσε την Τετάρτη ότι γνωρίζει ότι η προειδοποίησή του μπορεί να ακούγεται μελοδραματική, αλλά είπε ότι η δράση κατά τα επόμενα δύο χρόνια είναι «απαραίτητη».

«Ποιος ακριβώς έχει δύο χρόνια για να σώσει τον κόσμο;»

«Έχουμε ακόμη την ευκαιρία να μειώσουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, με μια νέα γενιά εθνικών σχεδίων για το κλίμα. Αλλά χρειαζόμαστε αυτά τα ισχυρότερα σχέδια, τώρα», δήλωσε ο Στίελ σε ομιλία του στο Λονδίνο. Πρότεινε ότι η δράση για το κλίμα δεν αφορά μόνο τους ισχυρούς ανθρώπους.

«Ποιος ακριβώς έχει δύο χρόνια για να σώσει τον κόσμο; Η απάντηση είναι κάθε άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη», τόνισε ο Στίελ. «Όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιθυμούν δράση για το κλίμα σε όλες τις κοινωνίες και τα πολιτικά φάσματα, σε μεγάλο βαθμό επειδή αισθάνονται τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης στην καθημερινή τους ζωή και στον οικογενειακό τους προϋπολογισμό», συμπλήρωσε.

Οι ξηρασίες που καταστρέφουν τις καλλιέργειες έχουν αυξήσει την ανάγκη για πιο τολμηρή δράση για τον περιορισμό των εκπομπών και την προσαρμογή των γεωργών, η οποία θα μπορούσε να ενισχύσει την επισιτιστική ασφάλεια και να μειώσει την πείνα, είπε.

«Η μείωση της ρύπανσης από ορυκτά καύσιμα θα σημαίνει καλύτερη υγεία και τεράστια εξοικονόμηση πόρων τόσο για τις κυβερνήσεις όσο και για τα νοικοκυριά», εξήγησε ο Στίελ.

Δεν είναι όλοι πεπεισμένοι ότι τέτοιες προειδοποιήσεις θα είναι χρήσιμες.

«Όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιθυμούν δράση για το κλίμα επειδή αισθάνονται τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης στην καθημερινή τους ζωή και στον οικογενειακό τους προϋπολογισμό»

«Δύο χρόνια για να ‘σωθεί ο κόσμος’ είναι μια ρητορική χωρίς νόημα —στην καλύτερη περίπτωση, είναι πιθανό να αγνοηθεί, στη χειρότερη, θα είναι αντιπαραγωγική», δήλωσε ο κλιματολόγος του Πανεπιστημίου Πρίνστον Μάικλ Οπενχάιμερ, ο οποίος είναι επίσης καθηγητής Διεθνών Σχέσεων.

Φόβοι για μεγαλύτερη ανισότητα μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών

Τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου στον αέρα πέρυσι έφτασαν σε ιστορικά υψηλά επίπεδα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι οι παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα αυξήθηκαν κατά 1,1%. Το περασμένο έτος ήταν μακράν το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί ποτέ, κατέληξαν οι ομάδες παρακολούθησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας.

Εάν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου από την καύση άνθρακα, πετρελαίου και φυσικού αερίου συνεχίσουν να αυξάνονται ή δεν αρχίσουν να μειώνονται απότομα, ο Στίελ δήλωσε ότι «θα εδραιωθούν περαιτέρω οι μεγάλες ανισότητες μεταξύ των πλουσιότερων και των φτωχότερων χωρών και κοινοτήτων του κόσμου» που επιδεινώνονται από την κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με την Associated Press.

Και πίσω από όλα αυτά κρύβονται χρήματα.

Η ομιλία του Στίελ έρχεται λίγο πριν από τις συνεδριάσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας και άλλων μεγάλων πολυεθνικών αναπτυξιακών ιδρυμάτων, όπου τα φτωχότερα έθνη, με επικεφαλής την πρωθυπουργό των Μπαρμπάντος Mia Mottley και τον πρόεδρο της Κένυας William Ruto, πιέζουν για σημαντικές μεταρρυθμίσεις στα συστήματα που δανείζουν χρήματα σε φτωχά έθνη, ιδίως σε εκείνα που πλήττονται από καταστροφές που σχετίζονται με το κλίμα.

Σε συνδυασμό με αυτή την πίεση, ο Στίελ ζήτησε «ένα κβαντικό άλμα φέτος στη χρηματοδότηση του κλίματος». Ζήτησε την ελάφρυνση του χρέους για τις χώρες που το χρειάζονται περισσότερο, λέγοντας ότι ξοδεύουν 400 δισεκατομμύρια δολάρια για τη χρηματοδότηση του χρέους αντί να προετοιμάζονται και να προλαμβάνουν τη μελλοντική κλιματική αλλαγή.


ΠΗΓΗ