Μπορεί τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα (εν μέρει) να καθιερώθηκαν στην αγορά ως πιο οικονομικά και φιλικά προς το περιβάλλον οχήματα, καθώς σε πολλές περιοχές παρέχονται και σημεία φόρτισης σε όσους διαθέτουν ένα, ωστόσο φαίνεται πως στην Κύπρο τα ηλεκτρικά οχήματα είχαν κάνει την εμφάνισή τους πριν από πολλά χρόνια.

Ένα κόκκινο λιλιπούτειο ηλεκτρικό αυτοκίνητο έκοβε βόλτες στους δρόμους της Λευκωσίας από τον Απρίλιο του 1996 και στο πίσω τζάμι αναγραφόταν με μεγάλα κόκκινα γράμματα «Ηλεκτρικό Αυτοκίνητο». Βέβαια τότε, το ηλεκτρικό όχημα ήταν κάτι εντελώς άγνωστο για τους πολίτες και η παρουσία του τούς δημιουργούσε πολλές απορίες.

Τον ιδιοκτήτη του πρώτου ηλεκτρικού οχήματος στην Κύπρο, εντόπισε το 1996 η συντάκτρια του «Περιοδικού», Μαρία Χατζηκώστα, στην οποία εξήγησε πώς το μικρό όχημα κατέληξε στους κυπριακούς δρόμους, όπως επίσης και τις συχνές (άβολες) ερωτήσεις που δεχόταν από περιστατικούς που το έβλεπαν.

«Πολλές φορές οι περαστικοί μάς σταματούν στον δρόμο και ρωτάνε τι πάει να πει “ηλεκτρικό αυτοκίνητο”. Στην αρχή κοιτάζουν γελώντας και μετά αρχίζουν ερωτήσεις...», είπε τότε ο ιδιοκτήτης του οχήματος, Σταύρος Καραμοντάνης.

Όμως, όπως αναφέρεται στο σχετικό ρεπορτάζ, αυτός που δεχόταν τις πιο πολλές ερωτήσεις ήταν ο κλητήρας της εταιρείας Καραμοντάνη, που χρησιμοποιούσε συχνά το αυτοκίνητο για τις εξωτερικές δουλειές του. Ο ίδιος εξήγησε τότε πως μελέτησε το θέμα και πως είχε καταλήξει ότι το ηλεκτροκίνητο όχημα είναι, μεταξύ άλλων, πολύ οικονομικό «συγκρίνοντάς το με ένα βενζινοκίνητο όχημα οκτώ αλόγων». Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι, «χρησιμοποιώντας οικιακό ρεύμα με μια φόρτιση των μπαταριών, το αυτοκίνητο διανύει 100 χιλιόμετρα με 41,2 σέντ. Το βενζινοκίνητο των οκτώ αλόγων χρειάζεται για την ίδια απόσταση 1,75 λίρες (...). Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι με το ηλεκτροκίνητο γίνεται εξοικονόμηση 332 λιρών τον χρόνο».

Στο ρεπορτάζ σημειώνεται επίσης πως τότε, η εταιρεία Καραμοντάνη θέλησε να πρωτοτυπήσει εισάγοντας πρώτη στην Κύπρο από τη Δανία το 1994 το διθέσιο «EL JET», που σαν ηλεκτροκίνητο είναι αθόρυβο και δεν μολύνει την ατμόσφαιρα με καυσαέρια. «Η τιμή αγοράς του ήταν πέντε χιλιάδες λίρες, που με την επιβολή δασμού έγιναν οκτώ», αναφέρεται περαιτέρω.

Το μικρό ηλεκτρικό όχημα έκανε τις βόλτες του μόνο στη Λευκωσία, αφού ήταν δύσκολο να κάνει μεγαλύτερα ταξίδια γιατί σε περίπτωση προειδοποίησης έλλειψης ρεύματος θα έπρεπε να βρισκόταν σε κοντινή απόσταση από την οικιακή φόρτιση. «Με τα σημερινά δεδομένα, το όχημα είναι ιδανικό για την πόλη. Το πρόβλημα είναι η μπαταρία (...). Στη δική μας περίπτωση η μπαταρία που έχει τέσσερα περίπου χρόνια ζωής μπορεί να αντέξει μέχρι και 100 χιλιόμετρα, που είναι υπεραρκετά για μια μέρα στην πόλη. Ο οδηγός μπορεί ανά πάσα στιγμή να γνωρίζει τα αποθέματα της μπαταρίας, αφού για αυτόν τον σκοπό υπάρχει ειδικός δείκτης. Και αν ακόμα δεν προσέξει ότι αυτά εξαντλούνται τότε κτυπά συναγερμός (…)», αναφερόταν στο ρεπορτάζ.

Σημειώνεται ότι τότε ήταν πολύ δύσκολο να γίνει δήλωση κυκλοφορίας ηλεκτρικού οχήματος και η Αρχή Αδειών είχε κατατάξει το όχημα στην κατηγορία των πετρελαιοκίνητων, ενώ σε δηλώσεις του ο τότε αρμόδιος λειτουργός της Αρχής Αδειών είχε δώσει διαβεβαιώσεις πως η νομοθεσία θα άλλαζε, τονίζοντας ότι για περιβαλλοντικούς σκοπούς είναι σωστό να προωθηθούν τα εν λόγω οχήματα και στην κυπριακή αγορά.


Διαβάστε ολόκληρο το ρεπορτάζ