Μια διεπιστημονική μελέτη διαπίστωσε σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία, που προκαλούνται από μια από τις πιο κοινές μορφές χημειοθεραπείας στους επιζώντες από καρκίνο.

Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο JAMA Oncology, με ερευνητές του Πανεπιστημίου της Νότιας Φλόριντα και του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα, μελέτησε μια ομάδα επιζώντων από καρκίνο των όρχεων που έλαβαν χημειοθεραπεία με βάση τη σισπλατίνη για 14 χρόνια κατά μέσο όρο, αποκαλύπτοντας ότι το 78% αντιμετωπίζει σημαντικές δυσκολίες στην ακοή, επηρεάζοντας αρνητικά την ποιότητα ζωής τους.

Αυτή η έρευνα είναι η πρώτη που μελετάει προβλήματα ακοής αλλά και την εξέλιξη της απώλειας ακοής σε επιζώντες από καρκίνο για μεγάλο χρονικό διάστημα.

«Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τις επιπτώσεις των αισθητηριακών προβλημάτων των ασθενών και αν μπορούμε να το κατανοήσουμε αυτό, τότε μπορούμε να αναπτύξουμε καλύτερες θεραπευτικές στρατηγικές και προληπτικά μέτρα για τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης ποιότητας ζωής των επιζώντων από καρκίνο», δήλωσε ο Ρόμπερτ Φρισίνα, καθηγητής πανεπιστημίου και πρόεδρος του Τμήματος Ιατρικής Μηχανικής του USF.

Η σισπλατίνη χρησιμοποιείται συνήθως σε χημειοθεραπείες για μια ποικιλία καρκίνων, συμπεριλαμβανομένων της ουροδόχου κύστης, του πνεύμονα, του λαιμού και των όρχεων. Χορηγείται ενδοφλεβίως και επηρεάζει διάφορα μέρη του σώματος.

Ωστόσο, τα αυτιά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα, καθώς έχουν μικρή ικανότητα να φιλτράρουν το φάρμακο, με αποτέλεσμα αυτό να παγιδεύεται στο σημείο. Αυτό οδηγεί σε φλεγμονή και καταστροφή των αισθητήριων κυττάρων που είναι κρίσιμα για την κωδικοποίηση του ήχου, προκαλώντας μόνιμη απώλεια ακοής που μπορεί να επιδεινωθεί προοδευτικά και μετά την ολοκλήρωση των θεραπειών σισπλατίνης.

Η επικεφαλής της έρευνας Βικτόρια Σάντσες, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Ωτορινολαρυγγολογίας, Χειρουργικής Κεφαλής και Τραχήλου του USF Health, δήλωσε ότι παρά τους γνωστούς κινδύνους, δεν εξετάζεται η ακοή ασθενών που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία. «Οι περισσότεροι ασθενείς εξακολουθούν να μην εξετάζουν την ακοή τους πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά τη χημειοθεραπεία. Η μελέτη μας υπογραμμίζει την ανάγκη για τακτικές αξιολογήσεις της ακοής με σκοπό τη διαχείριση και τον περιορισμό των μακροπρόθεσμων βλαβών στη ακοή».

Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι οι υψηλότερες δόσεις σισπλατίνης οδήγησαν σε πιο σοβαρή και κλιμακούμενη απώλεια ακοής, ιδίως σε ασθενείς με υψηλή αρτηριακή πίεση και κακή καρδιαγγειακή υγεία.

«Είναι εξαιρετικά σημαντικό να παρακολουθούμε αυτούς τους ασθενείς για όλη τους τη ζωή. Ο μέσος όρος ηλικίας τους σήμερα είναι μόλις τα 48 έτη αλλά στη συνέχεια θα εισέλθουν στα χρόνια κατά τα οποία αρχίζει να αναπτύσσεται και η απώλεια ακοής που σχετίζεται με την ηλικία», δήλωσε η Λόις Τράβις καθηγήτρια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα και ερευνήτρια.

Αυτό που ελπίζουν οι επιστήμονες που ασχολήθηκαν με αυτή την μελέτη, είναι ότι θα οδηγήσει σε επιπλέον έρευνα για εναλλακτικά χημειοθεραπευτικά πρωτόκολλα και προληπτικά μέτρα. «Αυτή η έρευνα δίνει στους ογκολόγους τις πληροφορίες που χρειάζονται για να διερευνήσουν εναλλακτικά σχέδια θεραπείας που θα μπορούσαν να μειώσουν τις μακροπρόθεσμες παρενέργειες, όπως η αλλαγή των δόσεων και του χρόνου χορήγησης της σισπλατίνης στη θεραπεία», δήλωσε ο Ρόμπερτ Φρισίνα.


ΠΗΓΗ