Με το παρατσούκλι «μεγάλο αγόρι», η συγκεκριμένη αράχνη μπορεί να φτάσει έως και τα εννέα εκατοστά - σε σύγκριση με τα πέντε εκατοστά που φτάνει το πιο κοινό είδος αράχνης του Σίδνεϊ.

«Αυτή η συγκεκριμένη αράχνη είναι πολύ μεγαλύτερη, οι δηλητηριώδεις αδένες της είναι πολύ μεγαλύτεροι και οι κυνόδοντές της είναι πολύ μακρύτεροι», δήλωσε ο ειδικός για τις αράχνες, Κέιν Κρίστενσεν.

Οι αράχνες στο Σίδνεϊ είναι γνωστές για το ταχείας δράσης και εξαιρετικά τοξικό δηλητήριό τους, για το οποίο, ωστόσο, υπάρχει αντίδοτο. Μάλιστα, το ίδιο αντίδοτο είναι αποτελεσματικό και στα δαγκώματα από το νέο είδος.

Ο κ. Κρίστενσεν ανακάλυψε για πρώτη φορά το «μεγάλο αγόρι» στις αρχές της δεκαετίας του 2000, κοντά στο Νιούκαστλ, (170 χιλιόμετρα) βόρεια του Σίδνεϊ - και ονομάστηκε επίσημα Atrax christenseni προς τιμήν του.

Επιστήμονες από το Αυστραλιανό Μουσείο, το Πανεπιστήμιο Flinders και το Ινστιτούτο Leibniz της Γερμανίας επιβεβαίωσαν τη Δευτέρα ότι το «μεγάλο αγόρι» θα ταξινομηθεί ως ξεχωριστό είδος αράχνης.

«Μερικές φορές αυτές οι αράχνες μπορεί να βρεθούν σε ένα γκαράζ ή σε ένα υπνοδωμάτιο ή κάπου στο σπίτι όπου μπορεί να περιπλανήθηκαν τη νύχτα», είπε ο Κρίστενσεν που έχει διατελέσει παλαιότερα και επικεφαλής του τμήματος αραχνών στο Australian Reptile Park. «Δεν θα συνιστούσα να τις αγγίξετε αυτό είναι σίγουρο, δίνουν άφθονες ποσότητες δηλητηρίου».

Οι αράχνες του Σίδνεϊ βρίσκονται στην ανατολική Αυστραλία, σε απόσταση περίπου 160 χλμ από την πόλη, και είναι πιο δραστήριες από τον Νοέμβριο έως τον Απρίλιο, όταν το πιο θανατηφόρο αρσενικό βγαίνει έξω τη νύχτα αναζητώντας σύντροφο.

Δεκατρείς θάνατοι που συνδέονται με αράχνες έχουν καταγραφεί, σύμφωνα με το Αυστραλιανό Μουσείο, αλλά κανένας από τότε που αναπτύχθηκε το αντίδοτο το 1981.


Με πληροφορίες από Sky News/Lifo