Ξεχνάμε ποτέ την πρώτη μας αγάπη; Αυτή είναι μια ερώτηση που απασχολεί ένα σωρό ανθρώπους στο διαδίκτυο. Υπάρχει μάλιστα και μια αρκετά κοινή αντίληψη, γνωστή ως «θεωρία της πρώτης αγάπης των αντρών». Αυτή η θεωρία έχει να κάνει με την ιδέα ότι οι άντρες ποτέ δεν ξεπερνούν την πρώτη τους αγάπη. Τελικά τι ισχύει; Οι χρήστες των social media προσπαθούν να καταλήξουν. «Η θεωρία περί πρώτης αγάπης, σε ό,τι αφορά τους άντρες είναι 100% βγαλμένη από τη ζωή, πιστέψτε με», έγραψε ένας χρήστης του X.


Ισχύει όμως μόνο για τους άνδρες;

«Νομίζω ότι τόσο οι άνδρες, όσο και οι γυναίκες θα θυμούνται ή θα σκέφτονται πάντοτε την πρώτη τους αγάπη. Βέβαια, η πρώτη αγάπη δεν είναι απαραίτητα συνώνυμη της αληθινής αγάπης. Κι όμως, αυτές οι αναμνήσεις ριζώνουν μέσα μας για πάντα. Και δεν πειράζει», γράφει μια χρήστης στο TikTok σχετικά με το θέμα.


Τι λένε οι ειδικοί για όλα αυτά;

Οι ειδικοί συμφωνούν ότι όλοι μας - ή τουλάχιστον η συντριπτική πλειοψηφία -, ανεξάρτητα από το φύλο, πάντοτε θυμόμαστε την πρώτη μας αγάπη. Επειδή η νοσταλγία και τα συναισθήματα που συνδέονται με τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα είναι δυνάμεις πανίσχυρες.

«Το πρόβλημα είναι ότι το TikTok έχει έναν μοναδικό τρόπο να μετουσιώνει πολύπλοκα, πανανθρώπινα και διαχρονικά ζητήματα σε αφορισμούς και δεισιδαιμονίες», προειδοποιεί η Κίμπερλι Βέρεντ, κλινική κοινωνική λειτουργός. «Πράγματι, μερικοί άνθρωποι δεν ξεπερνούν ποτέ την πρώτη τους αγάπη. Όμως δεν είναι απαραίτητα άντρες», προσθέτει η ειδικός.

«Η πρώτη μας εμπειρία στο μονοπάτι της αγάπης μάς στιγματίζει», επισημαίνει ο σύμβουλος τραυμάτων Τζόρνταν Πίκελ. «Διαμορφώνει τις πεποιθήσεις μας γύρω από τις σχέσεις και τις προσδοκίες μας από τους μελλοντικούς μας συντρόφους. Ωστόσο, το να αναζητάμε συνειδητά ή ασυνείδητα, κάθε μας σύντροφος να μοιάζει με το πρώτο μας ταίρι, είναι τρομερά επιζήμιο», μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ο Πίκελ.

Γιατί σήμερα οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας παρατηρούν προσκόλληση πολλών ανθρώπων στους πρώτους έρωτες;

Ο Πίκελ υποθέτει ότι έχουμε επιστρέψει πίσω στους πρώτους έρωτες όχι επειδή ήταν ιδανικοί. Αλλά εξαιτίας του πεδίου που έχει διαμορφωθεί στο χάος των σύγχρονων γνωριμιών.

«Οι άνθρωποι συχνά αισθανόμαστε αποκομμένοι και ”χαμένοι” στον κόσμο των ψηφιακών γνωριμιών. Όλα μοιάζουν θολά και περίπλοκα. Αντίθετα, οι πρώτοι έρωτες, πιθανότατα μας χτύπησαν την πόρτα σε πιο ανέμελους καιρούς, όπως το σχολείο, τα πρώτα χρόνια της καριέρας μας ή άλλα περιβάλλοντα όπου νιώθαμε χαλαροί και σίγουροι. Οπότε, όταν σκεφτόμαστε τα παλιά, ίσως λησμονούμε περισσότερο τον τότε εαυτό μας και λιγότερο τον πρώτο μας έρωτα. Απλά η διάκριση βέβαια είναι δύσκολη και απαιτεί τρομερή αυτεπίγνωση», εξηγεί ο ειδικός.


Όμως, συμβαίνει και κάτι που έχει να κάνει με την χημεία... κυριολεκτικά, όχι που λέει ο λόγος

«Η αγάπη απελευθερώνει στον εγκέφαλό μας χημικές ενώσεις όπως η ντοπαμίνη, η ωκυτοκίνη και η σεροτονίνη, που μας κάνουν να ερωτευόμαστε τον άνθρωπό μας μέρα με την ημέρα, χτίζοντας μια δυνατή σύνδεση. Οπότε είναι λογικό να νιώθουμε συμπάθεια για κάποιον/α πρώην μας. Ακόμη και πολύ καιρό αφότου έχει σβήσει η σπίθα ή έχει κλείσει το κεφάλαιο της σχέσης μας», μας διαβεβαιώνει η Σάνα Καταρί καθηγήτρια στο Τμήμα Σπουδών Γυναικών και Φύλου στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.


Και γιατί η κυρίαρχη θεωρία περί πρώτης αγάπης εστιάζει στους άντρες;

Δεν υπάρχει καμία επιστημονική βάση για τη συγκεκριμένη θεωρία. Ότι δηλαδή στην καρδιά των αντρών η πρώτη αγάπη «γράφεται» ανεξίτηλα, ενώ στων γυναικών όχι.

«Συχνά δεν κοινωνικοποιούνται για να επεξεργάζονται ή να εκφράζουν συναισθήματα με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν οι γυναίκες, έτσι μια πρώτη αγάπη θα μπορούσε να φέρει ένα σημαντικό συναισθηματικό βάρος που ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε πλήρως», λέει ο Πικέλ. Η Laura Petiford, εξουσιοδοτημένη θεραπεύτρια γάμου και οικογένειας, συμφωνεί: «Οι γυναίκες μπορεί να αντιμετωπίσουν την ίδια ένταση συναισθήματος με την πρώτη αγάπη, αλλά επειδή πιθανότατα είχαν περισσότερη εμπειρία στο συναισθηματικό πεδίο, μπορεί να είναι σε θέση να προχωρήσουν με λιγότερη δυσκολία».

Με πληροφορίες από huffpost, Usa Today