Μπορεί να σας φαίνεται απίστευτο, αλλά υπάρχει μουσείο σχεδόν για κάθε πιθανό (και απίθανο) θέμα στον κόσμο. Αν ξεκινήσετε μια μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο, θα διαπιστώσετε πως εμείς οι άνθρωποι έχουν μια ιδιαίτερη αδυναμία στο να συλλέγουμε, να θυμόμαστε και να εκφραζόμαστε μέσα από περίεργα αντικείμενα και θεματικές. Το γιατί είναι απλό: η νοσταλγία και η αγάπη για το αλλόκοτο μάς ενώνουν.

Σε έναν κόσμο που αλλάζει γρήγορα και όπου οι τάσεις έρχονται και φεύγουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα, κάποιοι χώροι καταφέρνουν να προσφέρουν μια παύση, έναν μικρό παράθυρο σε έναν κόσμο πιο ιδιόρρυθμο, πιο ανθρώπινο.


Εκεί γεννιούνται τα πιο «τρελά» μουσεία. Και ναι, όπως απέδειξε πρόσφατα μια Αυστραλή, η οποία μπήκε στο Βιβλίο Γκίνες χάρη στη μεγαλύτερη συλλογή μινιόν στον κόσμο, δεν υπάρχουν όρια στη θεματολογία.

Ας ρίξουμε μια ματιά σε τρία από τα πιο περίεργα μουσεία του πλανήτη – τα οποία, κόντρα σε κάθε προσδοκία, είναι πράγματι άξια επίσκεψης.

Plastinarium – Γκούμπεν, Γερμανία

Στην πόλη Γκούμπεν της Γερμανίας, το Plastinarium απέχει πολύ από αυτό που έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε «μουσείο επιστήμης». Πρόκειται για έναν χώρο που συνδυάζει την ιατρική με την τέχνη της ανατομίας, παρουσιάζοντας διατηρημένα ανθρώπινα σώματα και όργανα μέσω της τεχνικής της πλαστινοποίησης.

Ο εμπνευστής της μεθόδου, Γκούντερ φον Χάγκενς, κατάφερε να αλλάξει για πάντα τον τρόπο με τον οποίο οι φοιτητές ιατρικής προσεγγίζουν την ανθρώπινη ανατομία, αντικαθιστώντας τα παραδοσιακά πτώματα με απόλυτα ρεαλιστικά δείγματα που δεν αλλοιώνονται με τον χρόνο.

Με περισσότερα από 16.500 εκθέματα, το Plastinarium προσφέρει μια μοναδική ματιά στην εξέλιξη της ανατομίας – από τις μελέτες του Λεονάρντο ντα Βίντσι έως τις σύγχρονες τεχνικές σιλικόνης. Για όσους είναι πιο ευαίσθητοι, μια επίσκεψη με άδειο στομάχι ίσως είναι η καλύτερη επιλογή.

Μουσείο Σπαμ – Μινεσότα, ΗΠΑ

Όχι, δεν πρόκειται για τα ανεπιθύμητα μηνύματα του e-mail σας. Το μουσείο Σπαμ στην πολιτεία της Μινεσότα είναι αφιερωμένο στο διάσημο κονσερβοποιημένο κρέας που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1937 από την εταιρεία Hormel Foods. Το Σπαμ υπήρξε κάποτε σύμβολο της αμερικανικής κουλτούρας – αγαπήθηκε, χλευάστηκε, αλλά πάνω απ’ όλα αποτέλεσε βασικό διατροφικό στήριγμα σε περιόδους κρίσης, όπως ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.

Σε έναν χώρο 1.500 τετραγωνικών μέτρων, το μουσείο φιλοξενεί πάνω από 3.300 κουτιά Σπαμ, εκθέσεις για την ιστορία και την επίδρασή του στην ποπ κουλτούρα – από το τραγούδι των Μόντι Πάιθον «Spamalot» έως τη διαφήμιση – καθώς και διαδραστικές εμπειρίες που προσελκύουν μικρούς και μεγάλους.


Διεθνές Μουσείο Τουαλέτας Sulabh – Νέο Δελχί, Ινδία

Ίσως το πιο σουρεαλιστικό από όλα, το Διεθνές Μουσείο Τουαλέτας στο Νέο Δελχί καταφέρνει να μετατρέψει κάτι τόσο καθημερινό και –για κάποιους– αμήχανο, σε θέμα με ιστορική, κοινωνική και τεχνολογική σημασία.

Ιδρυτής του, ο Δρ Μπιντεσουάρ Πατάκ, ένας κοινωνικός μεταρρυθμιστής και ακτιβιστής που συνέβαλε καθοριστικά στη βελτίωση των συνθηκών υγιεινής στην Ινδία. Το μουσείο ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1992 και έκτοτε παρουσιάζει την εξέλιξη της τουαλέτας τα τελευταία 5.000 χρόνια – από τις αρχαίες λιθόκτιστες «τουαλέτες» και τα βασιλικά δοχεία νυκτός, έως τις σύγχρονες τουαλέτες υψηλής τεχνολογίας.

Παράδειγμα δύο πλακών τουαλέτας από «οικολογικό» υλικό, στο μουσείο τουαλέτας Sulbah's στην Ινδία.

Περιλαμβάνει επίσης ποιήματα για την τουαλέτα, σπάνια σχέδια και έναν χιουμοριστικό αλλά βαθιά ανθρώπινο τρόπο να αντιμετωπίσει ένα θέμα που επηρεάζει δισεκατομμύρια ζωές στον κόσμο. Πέρα από την ειρωνεία του θέματος, το μουσείο θέτει στο επίκεντρο ένα σημαντικό μήνυμα: η πρόσβαση σε καθαρές τουαλέτες δεν είναι δεδομένο δικαίωμα για όλους.

Από τις τομές της ιατρικής και τα παραγνωρισμένα διατροφικά σύμβολα έως την… τουαλέτα, αυτά τα παράξενα μουσεία μάς υπενθυμίζουν πως η ανθρώπινη περιέργεια και δημιουργικότητα δεν έχουν όρια. Και ίσως, σε έναν κόσμο όπου όλα μοιάζουν να γίνονται όλο και πιο ίδια, να χρειαζόμαστε λίγη παραδοξότητα παραπάνω.

Με πληροφορίες από CNN