Διαθέτοντας ήδη μια εκτεταμένη λίστα κρασιών με σχεδόν 140 ετικέτες, το γαλλικού στυλ εστιατόριο La Popote στο Τσέσαϊρ της Βόρειας Αγγλίας απευθύνεται πλέον και στους απαιτητικούς πελάτες που δεν πίνουν αλκοόλ, με ένα μενού νερών.

Το εστιατόριο, που περιλαμβάνεται στον οδηγό Michelin, δίνει τη δυνατότητα στους πελάτες να επιλέξουν ανάμεσα σε τέσσερα διαφορετικά μπουκάλια ανθρακούχου νερού και τρία μπουκάλια μη ανθρακούχου νερού, πέρα από το δωρεάν νερό της βρύσης.

Ο σεφ Joseph Rawlins, ο οποίος ίδρυσε και διευθύνει το La Popote μαζί με τη Γαλλίδα συνεργάτιδά του Gaëlle Radigon, δήλωσε στο CNNi ότι αρχικά γέλασε όταν τους έδωσε την ιδέα πριν από τρία χρόνια ο σομελιέ νερού – πιστοποιημένος από την Fine Water Academy –Doran Binder, ο οποίος ήδη προμήθευε το εστιατόριο με το «επίσημο» νερό του με την επωνυμία Crag Spring Water.

Όταν όμως ο Binder τους προσκάλεσε σε μια γευσιγνωσία στο «water bar» του, τους έπεισε.

«Ήταν εκπληκτικό», λέει ο Rawlins για την εμπειρία, προσθέτοντας ότι τώρα πιστεύει ότι «το νερό δεν είναι απλά νερό».

Στην πρώτη γευσιγνωσία, δοκίμασαν πέντε ή έξι διαφορετικές ποικιλίες. «Στη συνέχεια, κάναμε μια δεύτερη γευσιγνωσία με τα ίδια ακριβώς νερά, αλλά τα συνδυάσαμε με συγκεκριμένα φαγητά, όπως τυρί Manchego, τυρί Comté, σοκολάτα, προσούτο Πάρμας, ελιές. Όπως και με το κρασί, η γεύση άλλαξε».

Πώς διαφέρουν μεταξύ τους τα νερά

Το εστιατόριο είναι το πρώτο στη Βρετανία που προσφέρει μενού με νερά, και ένα από τα λίγα στον κόσμο. Ο Binder επιμελήθηκε τη λίστα νερών, η οποία περιλαμβάνει επιλογές από τη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Οι τιμές κυμαίνονται από 5 λίρες (5,80 ευρώ) για μια μεγάλη φιάλη της μάρκας Crag έως 19 λίρες (22 ευρώ) για το The Palace of Vidago, ένα πορτογαλικό ανθρακούχο νερό.

«Η μέτρηση των μεταλλικών στοιχείων στο νερό είναι αυτό που καθορίζει τη γεύση και το άρωμα», εξηγεί ο Binder στο CNNi.

Αυτή η μέτρηση ονομάζεται TDS, που σημαίνει Total Dissolved Solids ή Ολικά Διαλυμένα Στερεά. «Το αποσταγμένο νερό έχει μηδενικό TDS. Είναι εξαιρετικό για τον καθαρισμό παραθύρων, για ηλεκτρικές συσκευές, για το αυτοκίνητό σας – αλλά άχρηστο για τον άνθρωπο», λέει, σημειώνοντας ότι το θαλασσινό νερό βρίσκεται στο άλλο άκρο του φάσματος με 30.000-40.000 TDS.

Η γκάμα του εστιατορίου κυμαίνεται από 14 TDS στο ανθρακούχο μεταλλικό νερό Lauretana από την Ιταλία έως 3.300 στο Vichy Celastins από τη Γαλλία.

Το γαλλικό νερό έχει αρχικά μάλλον αλμυρή γεύση, λέει ο Rawlins. «Στη συνέχεια, το συνδυάζεις με κάτι αρκετά αλμυρό, όπως το προσούτο Πάρμας, και τα δύο ισορροπούν φυσικά μεταξύ τους, έτσι ώστε το νερό να μην είναι πια αλμυρό και η γεύση του προσούτου να παραμένει για περισσότερο χρόνο στο στόμα».

Ο τρόπος σερβιρίσματος του νερού είναι επίσης σημαντικός, προσθέτει ο Rawlins. «Συνιστούμε να σερβίρεται σε θερμοκρασία δωματίου με πάγο και μια φέτα λεμόνι. Το νερό είναι σαν το κρασί – αν είναι πολύ κρύο, χάνεται όλη η γεύση».


Με πληροφορίες από CNN