Μελέτη του Πανεπιστημίου του Κόμπε στην Ιαπωνία, αναδεικνύει τις διαφορές ανάμεσα στον εγκέφαλο ενός αισιόδοξου σε σχέση με εκείνον ενός απαισιόδοξου ανθρώπου. Ο εγκέφαλος των αισιόδοξων όταν σκέφτεται το μέλλον, λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο, ενώ ο εγκέφαλος των απαισιόδοξων παρουσιάζει διαφορετικά μοτίβα τα οποία ποικίλλουν ανάλογα με το άτομο.

Οι αισιόδοξοι τείνουν να είναι πιο ικανοποιημένοι με τις κοινωνικές τους αλληλεπιδράσεις, καθώς και στην πράξη ανήκουν σε ευρύτερα κοινωνικά δίκτυα. Ο ψυχολόγος της Πανεπιστημίου του Κόμπε, Yanagisawa Kuniaki, εξηγεί: «Αλλά ποιος είναι ο λόγος για αυτό; Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι ο εγκέφαλος των ανθρώπων οι οποίοι βρίσκονται σε σημαντικές κοινωνικές θέσεις αντιδρούν σε ερεθίσματα με παρόμοιους τρόπους. Αυτό ίσως συμβαίνει επειδή μοιράζονται μια παρόμοια στάση απέναντι στα γεγονότα και σε όσα πρόκειται να συμβούν, οραματίζονται το μέλλον με παρόμοιο τρόπο και αυτό τους διευκολύνει να κατανοήσουν τις προθέσεις του άλλου».

«Οι αισιόδοξοι είναι όλοι ίδιοι, αλλά κάθε λιγότερο αισιόδοξος άνθρωπος φαντάζεται το μέλλον με τον δικό του τρόπο»

Στην έρευνα συμμετείχαν 87 άτομα, τα οποία κάλυπταν όλο το φάσμα, από τον πεσιμισμό μέχρι τον οπτιμισμό, ενώ αυτό που τους ζητήθηκε είναι να φανταστούν μελλοντικά γεγονότα. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, η εγκεφαλική τους δραστηριότητα καταγράφηκε με μια τεχνική που ονομάζεται «λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI)», επιτρέποντας στους ερευνητές να δουν τον τρόπο με τον οποίο η σκέψη των ατόμων για το μέλλον καταγράφεται στον εγκέφαλό τους με την μορφή μοτίβων νευρολογικής δραστηριότητας.

Η ομάδα του Πανεπιστημίου του Κόμπε αναφέρει στο περιοδικό PNAS, ότι όταν οι αισιόδοξοι σκέφτονται το μέλλον, τα μοτίβα της νευρολογικής τους δραστηριότητας είναι στην πραγματικότητα παρόμοια μεταξύ τους. Από την άλλη πλευρά, τα μοτίβα των απαισιόδοξων παρουσίαζαν πολύ μεγαλύτερη ποικιλομορφία.

Εμπνευσμένη από την πρώτη φράση του έργου «Άννα Καρένινα» του Λέοντος Τολστόι, η ομάδα συνοψίζει τα αποτελέσματά της έρευνας λέγοντας: «Οι αισιόδοξοι άνθρωποι είναι όλοι ίδιοι, αλλά κάθε λιγότερο αισιόδοξος άνθρωπος φαντάζεται το μέλλον με τον δικό του τρόπο».

«Το πιο εντυπωσιακό σε αυτήν τη μελέτη είναι ότι η αφηρημένη έννοια του “να σκέφτονται όλοι το ίδιο” απεικονίζεται στο μυαλό τους με τη μορφή μοτίβων εγκεφαλικής δραστηριότητας», προσθέτει ο Yanagisawa.

«Η αισιοδοξία δεν συνεπάγεται θετική επανερμηνεία των αρνητικών γεγονότων. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι τα αισιόδοξα άτομα συνήθως επεξεργάζονται τα αρνητικά σενάρια με έναν πιο αφηρημένο και ψυχολογικά αποστασιοποιημένο τρόπο, μετριάζοντας έτσι τον συναισθηματικό αντίκτυπο που μπορεί να έχουν τέτοιου είδους σενάρια», εξηγεί.

Ο ψυχολόγος συνοψίζει τη μελέτη λέγοντας: «Η καθημερινή αίσθηση του “να είσαι στο ίδιο μήκος κύματος” δεν είναι απλώς μια μεταφορά. Ο εγκέφαλος των αισιόδοξων μπορεί, σε πολύ φυσικό επίπεδο, να μοιράζεται μια κοινή αντίληψη για το μέλλον. Αλλά αυτό δημιουργεί νέα ερωτήματα. Αυτός ο κοινός μηχανισμός είναι κάτι με το οποίο γεννιούνται ή είναι κάτι που αποκτάται αργότερα, για παράδειγμα, μέσω της εμπειρίας, του διαλόγου και των κοινωνικών σχέσεων;».

«Πιστεύω ότι η αποσαφήνιση της διαδικασίας με την οποία αναδύεται αυτή η κοινή πραγματικότητα είναι ένα βήμα προς μια κοινωνία όπου οι άνθρωποι μπορούν να επικοινωνούν καλύτερα», καταλήγει ο επιστήμονας.

ΠΗΓΗ: huffpost.gr