Είμαι μαθήτρια της Γ' Λυκείου και έχω παρακαθήσει κι εγώ φέτος στις Παγκύπριες Εξετάσεις των Νέων Ελληνικών όπως τόσοι άλλοι συμμαθητές μου. Έχει γίνει μεγάλο θέμα τόσο από τους μαθητές όσο και από ανθρώπους της θεωρητικής κατεύθυνσης ότι το θέμα της έκθεσης για τη φετινή χρονιά ήταν δύσκολο και δυσνόητο.

Είναι πράγματι αλήθεια αυτό, γιατί ένα τέτοιο θέμα που μιλάει για ψευδαισθήσεις που βιώνει η πατρίδα μας προωθεί τόσο καθαρά υποκειμενικές απόψεις όσο και ευρύτερη κριτική σκέψη. Ωστόσο το εκπαιδευτικό μας σύστημα καθόλη την σχολική χρόνια μας έχει δώσει πέντε θεματικούς κύκλους με το κατάλληλο λεξιλόγιο για τον κάθε θεματικό άξονα χωρίς όμως να μας προωθήσει και να μας αναπτύξει την κριτική μας σκέψη. Αντίθετα μας προωθούσε στη στείρα απομνημόνευση της διαδακτέας ύλης και μας έχει συνηθίσει σε πιο συγκεκριμένα και βατά θέματα που να αφορούν τους θεματικούς άξονες, τους οποίους ο μαθητής διδάσκεται και είναι όφελος του να γνωρίζει περί του περιεχομένου.

Ένα τέτοιο θέμα όπως αυτο που δόθηκε φέτος χρειάζεται ανεπτυγμένη κριτική σκέψη και επαρκής γνώση της επικαιρότητας του τόπου μας και του κόσμου γενικά, που όμως το σχολείο κανένα από αυτά δεν μας προσφέρει, και για ακόμη μια φορά βλέπουμε την παιδεία του τόπου μας να υστερεί. Επιπλέον, σύμφωνα με τους κανονισμούς οτιδήποτε αναφερθεί στην έκθεση που είναι εκτός των διδαχθέντων θεωρείται λανθασμενο.

Η παιδεία δε βοηθά τους νέους της, αλλά αντιθέτως τους απομακρύνει, τους απογοητεύει και χρόνο με τον χρόνο ο "έρωτας για μάθηση" εξαφανίζεται.

Πώς όμως ζητάς από τον μαθητή εκφράσει τις απόψεις του για κάτι που δεν τον έχεις διδάξει και να αναπτύξει τις ιδέες του και την κριτική του σκέψη όταν ξέρει πως η ιδέα και η άποψη του είναι λάθος αφού δεν διδάσκεται; Ως μαθητές δεν ζητάμε εύκολα θέματα, αλλά βατά προς εμάς και κατανοητά ώστε να μπορούμε να αναπτύξουμε αυτά που η παιδεία μας σήμερα μας προσφέρει. Οταν, λοιπόν, η παιδεία είναι σε θέση να αναπτύξει την κριτική σκέψη του μαθητή και η έκθεση να είναι πράγματι έκθεση ιδεών και ότι δικαιολογείται ορθά να θεωρείται δεκτό, τότε θα έχει τη δυνατότητα να τοποθετήσει ένα τέτοιο θέμα στις Παγκύπριες Εξετάσεις. Συμπεραίνουμε όμως ότι για ακόμη μια φορά η παιδεία δε βοηθά τους νέους της, αλλά αντιθέτως τους απομακρύνει, τους απογοητεύει και χρόνο με τον χρόνο ο "έρωτας για μάθηση" εξαφανίζεται.

Επιπρόσθετα είναι σημαντικό η παιδεία μας να επανατοποθετηθεί προσφέροντας στο νέο πρώτα τα κατάλληλα εχέγγυα για την μετέπειτα πορεία του και έπειτα να βοηθήσει τους αυριανούς μαθητές που θα παρακαθήσουν σ' αυτή την εξέταση να πετύχουν τους στόχους τους.

 

Διάβασε επίσης: Τόσο δύσκολο ήταν να γράψετε για «το τέλος των ψευδαισθήσεων»; [3 συντάκτες της CITY και ένας ακόμα δημοσιογράφος λύνουν το γραπτό των Νέων Ελληνικών]