Είναι όμως και κάτι άλλο, ένα προσωπικό στοίχημα που βάζει ο Ευαγόρας Μπεκιάρης. «Εγώ προσωπικά, ως μουσικός επιμελητής, αν καταφέρω να κάνω 10 άτομα να αγαπήσουν κυπριακά παραμύθια και 10 άτομα να αγαπήσουν κυπριακά παραδοσιακά τραγούδια και άλλα 10 να ανοίξουν τα αυτιά τους στα πολλά διαφορετικά είδη μουσικής που θα παίξουν οι DJς, αυτό θα με κάνει να νοιώσω ότι κάνω σωστά τη δουλειά μου».

Αυτό θα το μάθουμε το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, όντας στη Λόφου, όντας στο Ξαρκής.

 

Ευαγόρα, πρώτη φορά συμμετέχεις στο διοργανωτικό κομμάτι ενός φεστιβάλ;

Όχι, ίδρυσα το φεστιβάλ xorko.com, με το οποίο κάναμε ήδη δυο φεστιβάλ, το 2012 και 2013. Το πρώτο το έκανα σε ηλικία 19 χρόνων. Εκεί ήμουνα κυρίως διοργανωτής και ύστερα μουσικός επιμελητής, ενώ στο Ξαρκής είμαι μουσικός επιμελητής, ενώ βοηθώ και σε άλλα πράγματα. Έτσι δουλεύει γενικότερα το φεστιβάλ. Δουλεύουμε όλοι σε όλα, κυρίως επειδή το θέλουμε.

Ποιο είναι το μουσικό σου background;

Ξεκίνησα κλασσική κιθάρα στα 7 μου, στα 9 μου πήγα στην ηλεκτρική και σε μαθήματα θεωρίας-αρμονίας, ενώ γύρω στα 13-14 σταμάτησα τα μαθήματα μουσικής και συνέχισα μόνος μου, συνέχισα εντατικά μόνος μου. Το 2010 πήγα στην Αμερική και παρακολούθησα κάποια σεμινάρια στο Berklee, τα οποία με βοήθησαν πολύ. Εκτός από το ότι παίζω και συνθέτω μουσική, παράλληλα το ψάχνω και πολύ, ακούγοντας πάρα πολλά πράγματα. Κάπως έτσι προέκυψε να δουλεύω ως μουσικός επιμελητής.

Γράφεις λες. Έχεις ηχογραφήσει κάποιες από τις συνθέσεις σου;

Κυρίως δουλεύω στην Αγγλία πάνω στις μουσικές μου, μόνος μου. Έγραψα και πολλά μεγάλα έργα, όπως μια συμφωνία, αλλά και κάποια πιο μικρά πράγματα, απλώς ακόμα δεν νοιώθω να θέλω να τα μοιραστώ με τον κόσμο.

Είσαι ακόμα σε διαδικασία σπουδών;

Ναι, σπουδάζω Μουσικές Τεχνολογίες στο Κονσερβατόριο του Birmingham.

Ο μουσικός επιμελητής που θα πετύχει είναι αυτός που θα φέρει πολλά είδη αλλά θα κτίσει το line up του με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε ο κόσμος να συνεχίζει να περνά καλά και να μην ξενερώνει έστω και αν θα αλλάζει τακτικά το είδος της μουσικής που ακούγεται.

Από την περσινή εμφάνισή του μαζί με τους Black Post Project, στο Φεστιβάλ Ξαρκής, στο Άρσος

Ποια ακριβώς είναι η δουλειά ενός μουσικού επιμελητή σε ένα φεστιβάλ;

Φροντίζεις να βρεις τους καλλιτέχνες και φροντίζεις να φτιάξεις ένα πρόγραμμα που έχει μια ποικιλία. Είναι σημαντικό να περάσει ο κόσμος καλά, αλλά πρέπει επίσης το πρόγραμμα να έχει μια ροή, περνώντας μεν από τα διαφορετικά είδη, πλην όμως η αλλαγή πρέπει να είναι ομαλή. Ο μουσικός επιμελητής που θα πετύχει είναι αυτός που θα φέρει πολλά είδη αλλά θα κτίσει το line up του με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε ο κόσμος να συνεχίζει να περνά καλά και να μην ξενερώνει έστω και αν θα αλλάζει τακτικά το είδος της μουσικής που ακούγεται.

Πρέπει να κρατήσουμε τα φεστιβάλ μας λίγο πιο μικρά και να αφοσιωθούμε πρωτίστως στο να προωθήσουμε την κυπριακή μουσική. 

Σε ότι αφορά στην στήριξη του κόσμου στα φεστιβάλ του νησιού και στην προσέλευση, θεωρείς πως είμαστε σε καλό επίπεδο;

Τα φεστιβάλ στην Κύπρο είναι κάπως καινούργιο πράγμα. Τα τελευταία 4-5 χρόνια συμβαίνει κάθε καλοκαίρι τούτο το πράγμα. Στην αρχή ήτανε μόνο το xorko και ο Φέγγαρος ενώ πλέον μπαίνεις σε μια διαδικασία να βρεις ελεύθερη ημερομηνία μες στο τρίμηνο -και δύσκολα βρίσκεις. Είμαστε σε καλό δρόμο ναι, απλώς πρέπει να υπάρχει μια καλύτερη συνεννόηση μεταξύ των φεστιβάλ έτσι ώστε να μην συμπίπτουν πράγματα που έχουν παρόμοιο κοινό. Το κοινό της Κύπρου δεν είναι μεγάλο, όπως και να το κάνεις. Με τη συνεννόηση θεωρώ ότι όλοι κερδίζουν, απλώς κάποιοι επιλέγουν να το βλέπουν λίγο πιο ανταγωνιστικά, ενώ είναι και αυτοί που δεν τους ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλοι. Θα πουν «εγώ θέλω να κάνω το φεστιβάλ μου στις τάδε του μήνα, θα το κάνω και ότι θέλουν ας κάνουν οι άλλοι». Όπως και να χει, όμως, αυτά είναι τα δεδομένα και με αυτά θα πρέπει παίξεις.

Θα μπορούσε να ισχύσει το ισχύς εν τη ενώσει στην Κύπρο, να ενωθούν με κάποιο τρόπο όλα ή τα περισσότερα από τα φεστιβάλ για να δημιουργηθεί ένα μεγάλο, προσελκύοντας ενδεχομένως κόσμο αλλά και ατζέντηδες από το εξωτερικό;

Ελπίζω ότι στο μέλλον θα γίνει αυτό το πράγμα, να οργανωθούν όλοι μαζί. Απλώς, αυτό που πιστεύω πως πρέπει να γίνει, ειδικά τώρα που είναι αρχή, είναι πως δεν πρέπει να παραδειγματιζόμαστε τόσο πολύ από το εξωτερικό. Πρέπει να κρατήσουμε τα φεστιβάλ μας λίγο πιο μικρά και να αφοσιωθούμε πρωτίστως στο να προωθήσουμε την κυπριακή μουσική. Ενώ υπάρχουν σπουδαίοι Κύπριοι μουσικοί, εντούτοις θα δεις ορισμένους να φέρνουν 15 καλλιτέχνες και μόνο ο ένας από αυτούς να είναι Κύπριος. Θα ξοδέψουν 30 χιλιάδες για να φέρουν ονόματα από Αυστρία ή Γερμανία κλπ και δεν ασχολούνται με τους εγχώριους. Αυτή είναι μια συνήθεια που την πήραμε από το εξωτερικό. Στην τελική, το πιο μεγάλο μέρος του κοινού σου που είναι Κύπριοι, πιο οικεία θα νοιώσουν με αυτή τη μουσική ή τουλάχιστον θα έπρεπε να νοιώθουν με αυτή τη μουσική. Και επειδή είμαστε σε πορεία να ξεχάσουμε την κυπριακή μουσική, ευτυχώς ήρθαν οι Monsieur Doumani και μας θύμισαν ορισμένα πράγματα. Δεν είναι μόνο τα ακούσματα του Βερολίνου, του ενός και του άλλου. Είναι και τα ακούσματα της Κύπρου!

Ποιοι θα είναι οι κράχτες του Ξαρκής φέτος;

Κυρίως είναι η Λένα Πλάτωνος. Είναι τεράστια η τιμή που μας κάνει, αφού απ’ ότι ακούσαμε κιόλας δύσκολα αποδέχεται μια πρόταση για να εμφανιστεί κάπου. Πρώτη φορά έρχεται στην Κύπρο!

Θεωρείς ότι η Πλάτωνος έχει αρκετό κοινό στην Κύπρο;

Έχει κοινό, σίγουρα όμως όχι αρκετό. Αν το σκεφτείς, τα μαγαζιά που θα παίξουν τη μουσική της εδώ είναι ένα το πολύ δύο. Θα πας έξω και δεν θα την ακούσεις. Εστιάζουμε όμως σε άλλα πράγματα.

Οπότε, είναι κράχτης, αλλά σίγουρα όχι για να φέρει πολύ κόσμο.

Ναι, περισσότερο το κάνουμε νοιώθοντας την ανάγκη να προσφέρουμε στο κυπριακό κοινό τούτη την εμπειρία. Να έρθουν στο φεστιβάλ και να ακούσουν κάτι ξεχωριστό και μια καλλιτέχνη που άφησε πράγματα μια τεράστια σφραγίδα στην ελληνική μουσική, η οποία ελληνική μουσική παρεμπιπτόντως επηρέαζε πάντοτε την κυπριακή μουσική.

Τι ιδιαίτερο θεωρείς πως έχει η τέχνη της;

Θεωρώ ότι από πολύ νωρίς πήρε την ηλεκτρονική μουσική, που ξεκίνησε από το εξωτερικό, και την έφερε στην Ελλάδα. Αλλά την έφερε με ένα τέτοιο τρόπο, κάνοντάς την ελληνική ηλεκτρονική μουσική. Δεν έπιασε κάτι ξένο και να το επαναλάβει, όπως γίνεται συνήθως. Όταν έβγαλε το «Σαμποτάζ» το ’85 ήταν πράγματι κάτι πολύ πρωτοποριακό για την Ελλάδα. Κυρίως αυτό που με συναρπάζει στην Πλάτωνος, πέρα από την ίδια τη μουσική της, είναι το πώς χρησιμοποιεί τον στίχο (που πολλές φορές έχει τη μορφή της αφήγησης) και τον δένει με ένα πολύ ιδιαίτερο τρόπο με τη μουσική. Δένουν μεν, συμβαδίζουν, αλλά ταυτόχρονα είναι και δυο ξεχωριστές οντότητες, ακέραια. Όλοι οι δίσκοι της είναι ένας κι ένας, ενώ έχουν όλοι ανεξαιρέτως κάτι ιδιαίτερο, από το πρώτο ως το τελευταίο κομμάτι.

 

Διάβασε ΕΔΩ τη συνέντευξη της Λένας Πλάτωνος

Χωρίς αμφιβολία είναι μια από τις πιο σημαντικές καλλιτέχνιδες στην Ελλάδα.

Τόσο η παιδεία της όσο και οι συνεργασίες που έκανε, είναι στοιχεία που την ενδυναμώνουν ακόμα περισσότερο ως συνθέτρια και την κάνουν να ξεχωρίζει. Φαίνονται οι επιρροές της, φαίνεται η παιδεία της.

Ξέρει ότι είναι ένα πιο μικρό φεστιβάλ σε σχέση με τα υπόλοιπα αλλά ακριβώς αυτό του αρέσει. Θέλουμε όλοι να μεγαλώσει το Ξαρκής, αλλά θα μεγαλώσει όταν θα έρθει η ώρα του.

Σε τι διαφοροποιείται το Ξαρκής από άλλα φεστιβάλ;

Πρώτα απ’ όλα, προσεγγίζει τον πολιτισμό με ένα πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Προσπαθεί να έχει μια τεράστια ποικιλία, το ενδιαφέρει πολύ η παράδοση και θέλει να την φέρει στον κόσμο, όχι σαν μουσειακό έκθεμα αλλά σε ένα πλαίσιο που θα έχει αλληλεπίδραση με τον κόσμο. Να φέρει τον παλιό τεχνίτη με τον καινούργιο τεχνίτη και τις Παραμυθίες μαζί με τον Τερλικκά, κάνοντας αυτή την γεφύρωση μεταξύ χωριού και αστικού κέντρου. Ξέρει ότι είναι ένα πιο μικρό φεστιβάλ σε σχέση με τα υπόλοιπα αλλά ακριβώς αυτό του αρέσει. Θέλουμε όλοι να μεγαλώσει το Ξαρκής, αλλά θα μεγαλώσει όταν θα έρθει η ώρα του. Δεν θέλουμε να το μεγαλώσουμε, να κάνουμε ένα φεστιβάλ τεράστιο, να φέρουμε τεράστια ονόματα και να πιάσουμε τεράστιες χορηγίες. Θέλουμε να κάνουμε ότι μπορούμε, αλλά προπάντων να το κάνουμε σωστά. Επίσης, το Ξαρκής διαφοροποιείται και από τις ίδιες τις δομές του. Δηλαδή, στο πως δουλεύει η ομάδα, στο ότι δεν έχει κάποια ιεραρχία. Μπορεί να έχει μια κυρίως διοργανώτρια, που είναι η Χριστίνα (Σκαρπάρη), αλλά ακόμα και για τις αποφάσεις που θα πάρει η Χριστίνα θα καθίσουμε όλοι μαζί να το συζητήσουμε και θα ακουστούν όλες οι απόψεις. Κάποιες φορές, ακόμα και για κάτι πολύ μικρό, έτυχε να συζητούμε μέχρι και 8 ώρες. Το Ξαρκής θέλει να δημιουργεί ένα δεσμό με όσους συνεργάζεται, από τους καλλιτέχνες ως τους εθελοντές. Δεν θέλουμε να έχουμε με κανέναν πελατειακή σχέση, ούτε καν με το κοινό μας.

 

Σε φεστιβάλ όπως το Ξαρκής υπάρχει μια τριβή μεταξύ εσένα και του καλλιτέχνη που αυτομάτως αυτό σε βγάζει από την θέση του απλού θεατή-ακροατή, ενώ παράλληλα κατεβάζει και τον καλλιτέχνη από τη σκηνή.

Συνολικά, το φετινό μουσικό πρόγραμμα του Ξαρκής πως θα το χαρακτήριζες;

Πάρα πολύ ποικίλο. Την Παρασκευή θα ξεκινήσει ο Μιχάλης Τερλικκάς με τις Παραμυθίες. Θα κάνουν αφηγήσεις παραμυθιών, που στην Κύπρο πολύ λίγοι είδαν τον Τερλικκά να κάνει αφηγήσεις παραμυθιών. Εγώ προσωπικά, ως μουσικός επιμελητής, αν καταφέρω να κάνω 10 άτομα να αγαπήσουν κυπριακά παραμύθια και 10 άτομα να αγαπήσουν κυπριακά παραδοσιακά τραγούδια και άλλα 10 να ανοίξουν τα αυτιά τους στα πολλά διαφορετικά είδη μουσικής που θα παίξουν οι DJς, αυτό θα με κάνει να νοιώσω ότι κάνω σωστά τη δουλειά μου. Όπως είπα, το πρόγραμμα της Παρασκευή ξεκινά με τους Μιχάλη Τερλικκά και τις Παραμυθίες, με αφηγήσεις παραμυθιών, ενώ στη συνέχεια θα συνεχίσουν το παραμύθι μέσα στο χωριό, ακριβώς για να ενσωματωθεί στο πλαίσιο της όλης διαδικασίας και η Λόφου και να μην είναι μια συναυλία όπου ο θεατής απλώς κάθεται και βλέπει. Μάλιστα, στη συνέχεια θα πάνε στο σχολείο για να συνεχίσουν και εκεί. Μετά, ακολουθεί ο Μιχάλης Κουλουμής, ο οποίος πρόσφατα κυκλοφόρησε και τον προσωπικό του δίσκο «Soil», ενώ στη συνέχεια θα παίξει το εξ Ελλάδος Reggetiko Project, ένα συγκρότημα που συνδυάζει bit, σαξόφωνο, μπαγλαμά… Μετά έχουμε τον Swede:Art που θα παίξει σαν DJ, έστω κι αν είναι κάτι πολύ παραπάνω αφού δουλεύει σαν παραγωγός, DJ, ενώ έκανε και κάποια σπουδαία remixes ακόμα και με την Tokyo Dawn Records που είναι ανάμεσα στις μεγάλες εταιρείες, δούλεψε με τους Blaktronics... Το τι τον χαρακτηρίζει είναι η ποικιλία που χρησιμοποιεί, αφού η μουσική του είναι πιο urban. Και τέλος, την Παρασκευή, έχουμε δυο DJs που θα παίξουν back to back -όλοι οι DJs μας παίζουν back to back και αυτό σημαίνει ότι κανένας δεν έχει λίστες, ενώ έτσι γίνεται και πιο challenging, είναι πιο οργανικό, παίζει ο ένας με τον άλλο αλλά ταυτόχρονα παίζουν και με το κοινό-, την Miss K (Δέσποινα) και τον Απόστολο. Σίγουρα θα δέσουν πολύ ωραία με τον Swede:Art, αφού και αυτοί παίζουν πιο urban. Η Δέσποινα παίζει πιο ghetto style με επιρροές από rap, hip hop κλπ, το ίδιο και Απόστολος, ενώ επιπλέον θα βάλουν και κάτι ινδικό ή αφρικάνικο στο πρόγραμμά τους καθώς παίζουν. Σε ότι αφορά στο πρόγραμμα του Σαββάτου, ξεκινάμε στην πλατεία με τον DJ Vasili, που σίγουρα οι πλείστοι τον έχουν ακούσει ξανά, αλλά αυτή την φορά έχει ετοιμάσει ένα ειδικό session για την Λόφου και την ατμόσφαιρα που έχει ένα χωριό -που καμιά σχέση δεν θα έχει με αυτά που παίζει στις μπυραρίες-, ενώ η συνέχεια θα λάβει χώρο στο σχολείο. Πρώτοι παίζουν οι EchoWants Her VoiceBack, ένα συγκρότημα που έχει ως βάση το Λονδίνο, αλλά η τραγουδίστρια, η Ελένη Σκαρπάρη, ήρθε Κύπρο και βρήκε σπουδαίους μουσικούς ειδικά για να παίξει στο Ξαρκής. Η μουσική τους χαρακτηρίζεται ως folk noir, ενώ πολύ ενδιαφέρον έχουν και οι ενορχηστρώσεις, με μπάσο, τσέλο, κιθάρες κλπ. Ακολουθούν οι Monsieur Doumani για τους οποίους δεν χρειάζεται να πω κάτι, θα ακολουθήσει η Λένα Πλάτωνος όπου ελπίζουμε να είναι η κορύφωση του φεστιβάλ, ενώ η σκυτάλη στη συνέχεια πάει στους Σοφρώνη και Cotsios o Pikatillis οι οποίοι παίζουν πάρα πολλά είδη μουσικής. Ειδικά ο Σοφρώνης, ο οποίος είναι διάνοια, αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω ένα είδος μουσικής που δεν το έχει παίξει. Ακριβώς αυτός είναι ο λόγος που επιλέχθηκαν να παίξουν μετά την Πλάτωνος, αφού αν κάποιος μπορεί να το χειριστεί αυτό καλύτερα είναι οι δυο αυτοί DJs. Τελευταίοι θα παίξουν οι Mpakallis και Σίσαμος, παρουσιάζοντας ένα πρόγραμμα πιο ηλεκτρονικό αλλά πάλι εντελώς απρόβλεπτο, χωρίς playlist. Παίζουν εντελώς οργανικά και κινούνται αναλόγως της ανταπόκρισης του κόσμου. Αυτό ισχύει για όλα τα back to back DJ sessions.

 

Κάποιος που θα είναι εκεί και Παρασκευή και Σάββατο και θα έχει την ευκαιρία να ακούσει πολλά και διαφορετικά είδη μουσικής, τι θα κερδίσει στο τέλος;

Θα κερδίσει πρώτα απ’ όλα την εμπειρία του φεστιβάλ και του live, ενώ το πολύ ενδιαφέρον είναι πως θα μπορείς να δεις έναν καλλιτέχνη ή ένα συγκρότημα που ενδεχομένως να σου αρέσει πολύ και έστω και αν δεν τον ξέρεις ή δεν ξέρεις κανένα τραγούδι του, θα έχεις την ευκαιρία να τον συναντήσεις στην ταβέρνα την επομένη το μεσημέρι και θα μπορείς να πας να του μιλήσεις και να ανταλλάξεις μαζί του πληροφορίες. Σε φεστιβάλ όπως το Ξαρκής υπάρχει μια τριβή μεταξύ εσένα και του καλλιτέχνη που αυτομάτως αυτό σε βγάζει από την θέση του απλού θεατή-ακροατή, ενώ παράλληλα κατεβάζει και τον καλλιτέχνη από τη σκηνή. Πιάνεις μια τεράστια ποικιλία, έχεις χρόνο να την επεξεργαστείς, ενώ έχεις και την ευκαιρία να έχεις πραγματική τριβή με τους καλλιτέχνες, όχι απλώς στο live αλλά και πριν και μετά. Η Πλάτωνος, για παράδειγμα, έρχεται στη Λόφου Παρασκευή και φεύγει Κυριακή. Οι πλείστοι καλλιτέχνες θα είναι πάνω κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ.

Μερικές εικόνες που αποτυπώνουν άψογα την ατμόσφαιρα του μουσικού-ψυχαγωγικού μέρους του περσινού φεστιβάλ Ξαρκής που είχε γίνει στο Άρσος

Διάβασε επίσης: Πλήρης οδηγός για το 3ο Φεστιβάλ Ξαρκής [όλα όσα θες να ξέρεις]