Τα παράπονα, τα ντέρτια, οι καημοί και η μουρμούρα, για όλα όσα δεν έχουμε και μας λείπουν από την Κύπρο, αποτελούν αιτίες περισυλλογής και υπαρξιακών αναζητήσεων που εμφανίζονται και επαναλαμβάνονται ανάμεσά μας εξίσου συχνά με την -γεμάτη εθνική υπερηφάνεια και αγαλλίαση- εκστόμιση της πιο ταλαιπωρημένης ατάκας έβερ «σαν την Κύπρο εν έσιει».

Ως εκ τούτου, αποφασίσαμε να κάνουμε δύο γκάλοπ, ρωτώντας ανθρώπους γύρω μας από τη μία τι τους λείπει και από την άλλη τι τους αρέσει στην πόλη που ζουν.

Αρχή κάνουμε με τις ελλείψεις μας. Οι χάρες μας θα ακολουθήσουν σε άλλο άρθρο, σύντομα.

Τι λείπει επομένως από τη Λεμεσό, τι από τη Λάρνακα, τι από τη Λευκωσία και την Πάφο και τι από την Αμμόχωστο;

Το δείγμα μας αποτελείται τόσο από προσωπικότητες τύπου «τόπακες» όσο και από «άσχετα» αγόρια και κορίτσια που τυχαία συναντήσαμε στον δρόμο μας.

ΛΕΥΚΩΣΙΑ

Μάριος Επαμεινώνδας από το Σπίτι της Συνεργασίας

«Η Λευκωσία θα ήθελα γενικώς να με εκπλήσσει περισσότερο, να βγαίνω έξω στον δρόμο και να βλέπω κάτι που δεν το περίμενα.

Μου λείπει μία αποτελεσματική, πιο φιλική και πιο ελκυστική προς τους εν δυνάμει χρήστες δημόσια συγκοινωνία. Θα ήθελα να δω τον κόσμο να αλλάζει τη στάση του στο ζήτημα, ό,τι και αν αυτό σημαίνει. Θα ήθελα οι πολίτες να έχουν μία απαραίτητη σοφία να διεκδικούν το κοινό καλό. Να έχει περισσότερους δημόσιους χώρους που να είναι προσβάσιμοι στο ευρύ κοινό και να μην έχουν καταναλωτική διάσταση.

Στη Λευκωσία έχουμε επίσης το θέμα του διαχωρισμού και σίγουρα θα προτιμούσα την πόλη ενιαία, με τρόπο όμως που να αναδεικνύει τα πολυπολιτισμικά της στοιχεία. Αναφέρομαι τόσο στις παραδοσιακές κοινότητες όσο και στις πιο νέες, των μεταναστών κλπ. Θα ήθελα δηλαδή η Λευκωσία να νιώσει πιο άνετα με τον εαυτό της, ως μία πόλη με διάφορες επιρροές και διάφορους τρόπους ζωής».

Η Λευκωσία θα ήθελα γενικώς να με εκπλήσσει περισσότερο

Πάνος Κουτραφάς, Τουριστικός Πράκτορας

«Από τη Λευκωσία μου λείπει ένας καλός δήμαρχος, τέσσερα μουσεία τέχνης, δώδεκα γκαλερί, πέντε καλά βιβλιοπωλεία, δύο μεγάλες βιβλιοθήκες, ένα μετρό που να βρωμεί, είκοσι ουρανοξύστες, δέκα καλά μπαρ, από τα οποία τα τέσσερα να είναι υπόγεια, εφτά υπόγεια φαγάδικα από τα οποία τα τρία να είναι ξενύχτικα, πέντε tea rooms, τέσσερις χιλιάδες μεγάλα δέντρα και ένας ποταμός με πολύ νερό».

Φάτεμα Ισλάμ, Κοινωνική λειτουργός και ακτιβίστρια 

«Θα ήθελα περισσότερα αυθεντικά έθνικ φαγάδικα με προσιτές τιμές όλες τις μέρες, όχι μόνο τις Κυριακές. Περισσότερα πολιτιστικά κέντρα, όπου να δίνεται η ευκαιρία σε όλες τις κοινότητες του νησιού να έρχονται σε επαφή. Α! και street food!».

Μόνικα Παπαδοπούλου, 38, εργαζόμενη μητέρα

«Θα ήθελα να υπάρχουν breakfast to go μέρη που να προσφέρουν healthy φαγητό, με βρώμη, χωρίς γλουτένη κλπ. Και να έχεις την ευχέρεια να το κάνεις drive-through.

Επίσης, θα ήθελα να υπήρχε driving service με έμπιστους οδηγούς, για όλες εμάς τις εργαζόμενες μανάδες που αναγκαζόμαστε να αφήνουμε τις δουλειές μας, για να παίρνουμε τα παιδιά μας στα φροντιστήρια και τις διάφορες απογευματινές τους δραστηριότητες».

ΛΕΜΕΣΟΣ

Αλέξης Παπαδόπουλος, Αρχιτέκτονας

«Από τη Λεμεσό πιστεύω πως λείπουν τα εξής:

1. Απουσία  δικτύου ευχάριστης διακίνησης των ανθρώπων, μέσω άνετων πεζοδρομίων, πεζοδρόμων, ποδηλατοδρόμων και ευέλικτων δημόσιων συγκοινωνιών. Όλα τα πιο πάνω προσαρμοσμένα στα παιδιά μας, στα κατοικίδια μας και στα άτομα με κινητικές δυσκολίες.

2. Απουσία ενός δυνατού κέντρου, της πόλης και των γειτονιών/δήμων που περιβάλλουν την Λεμεσό. Κέντρα αναφοράς που με τις υποδομές τους να μας επιτρέπουν να συναντιόμαστε και να δραστηριοποιούμαστε κοινωνικά. Ίσως να πρέπει για αρχή να ενισχυθεί η πυκνότητα γύρω από συγκεκριμένους πυρήνες και να μπει ένα φρένο στη συνεχή επέκταση της πόλης προς όλες τις κατευθύνσεις.

3. Οι Λεμεσιανοί δεν επεμβαίνουν αρκετά στα κοινά, όλες οι αποφάσεις παίρνονται ερήμην τους και συνήθως δεν εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής μας. Υπάρχουν δημοκρατικά εργαλεία που επιτρέπουν προτάσεις προερχόμενες από πολίτες να αναδεικνύονται, σχέδια να εμπλουτίζονται και πολιτικές/τεχνοκρατικές αποφάσεις είναι δυνατόν να ανατρέπονται».

Tα events ποτέ δεν ξεκινούν στην ώρα τους, σε δημόσια μέρη όλοι καπνίζουν, οι σκύλοι γαυγίζουν πολύ δυνατά και η παράνομη στάθμευση δεν αντιμετωπίζεται

Τατιάνα Σκόκοβα, Λογίστρια

«Μίλησα και με άλλους Ρώσους φίλους που ζουν εδώ και όλοι συμφωνούμε πως από τη Λεμεσό μας λείπουν μέρη για να βγαίνουμε όπου να απαγορεύεται το κάπνισμα, δημόσια συγκοινωνία, οργανωμένοι χώροι στάθμευσης, εικοσιτετράωρα σουπερμάρκετ και φαρμακεία,  μεγάλοι χορευτικοί χώροι με παρκέ στο πάτωμα, θέατρα, εικαστικές εκθέσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Πεθυμούμε γενικώς περισσότερη πειθαρχία σε θέματα της καθημερινότητας. Για παράδειγμα, τα events ποτέ δεν ξεκινούν στην ώρα τους, σε δημόσια μέρη όλοι καπνίζουν, οι σκύλοι των γειτόνων γαυγίζουν πολύ δυνατά και η παράνομη στάθμευση δεν αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά.

Θα μπορούσες να σημειώσεις βέβαια πως όλοι είμαστε από τη Μόσχα, οπότε έχουμε κάπως ψηλές προσδοκίες».

Τζούλια Δημοσθένους, Υπάλληλος σε περίπτερο

«Μπορώ να σκεφτώ αμέσως δύο πολύ σημαντικά πράγματα που μου λείπουν από τη Λεμεσό.

Το πρώτο είναι οι ωραίες στάσεις των λεωφορείων. Πιστεύω πως οι στάσεις είναι πολύ σημαντικές για να χρησιμοποιεί κάποιος τα λεωφορεία.

Το δεύτερο είναι ένα εικοσιτετράωρο νοσοκομείο με πρώτες βοήθειες και ασθενοφόρο στο κέντρο της πόλης. Να μην είναι ανάγκη δηλαδή, αν κάποιος πάθει κάτι σοβαρό και για παράδειγμα μένει στην Αγία Ζώνη, να πρέπει να πάει μέχρι τα Πολεμίδια. Η μητέρα μου, για παράδειγμα, έπαθε έμφραγμα και της είχαν πει ξεκάθαρα πως αν δεν πήγαινε στην Πολυκλινική Υγεία που ήταν δίπλα από το σπίτι της, θα πέθαινε».

Ένα εικοσιτετράωρο νοσοκομείο με πρώτες βοήθειες και ασθενοφόρο στο κέντρο της πόλης

ΛΑΡΝΑΚΑ 

Αντώνης Αλεξόπουλος, Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας Αθλητισμού

«Τζίνο που λείπει από τη Λάρνακα γενικά είναι μεγάλα ιβέντ, κυρίως μουσικά. Βρίσκω πως θα ήταν ιδανική για να καθιερωθεί ως πόλη για συναυλίες. Έχει αρκετούς εκμεταλλεύσιμους υπαίθριους χώρους, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για μονοήμερα ή/και διήμερα φεστιβάλ. Θα μπορούσε πχ στο πάρκο δίπλα από τον Τεκκέ, με την κατάλληλη διαμόρφωση, να γίνει διήμερο φεστιβάλ με κάμπινγκ και μουσική. Ως ροκ και χέβι μέταλ μουσικόφιλος πιστεύω ότι η Λάρνακα έχει αυτήν την κουλτούρα και θα ήταν ιδανική πόλη για τέτοια φεστιβάλ.

Ταυτόχρονα, θα ήθελα να υπάρχουν περισσότεροι χώροι εκμάθησης θαλασσίων αθλημάτων ενώ υπάρχει πιστεύω η δυναμική να γίνει η Λάρνακα προορισμός για αθλητικό τουρισμό. Έχουμε δυνατή κοινότητα που κάιτ σέρφερς, έχουμε κόσμο που ασχολείται με τρίαθλον, γιατί να μην καθιερωθεί η Λάρνακα ως διοργανωτής. Ακόμα και για πολεμικές τέχνες, αφού σε αναλογία πληθυσμού, η Λάρνακα έχει πολλά fight κλάμπ, ίσως επειδή δεν συμβαίνουν πολλά πράγματα μέσα στην πόλη και οι Λαρνακείς νιώθουν την ανάγκη να εκτονωθούν και να βγάλουν αδρεναλίνη.

Ακόμη, εκείνο που σίγουρα λείπει είναι ένα skate-park. H κοινότητα πάντως υπάρχει». 

Βαλεντίνα Αλεξάνδρου, Art Director του περιοδικού Time - Out

«Από τη Λάρνακα μου λείπει ένα πάρκο, όπως αυτό της Αθαλάσσας στη Λευκωσία. Το μόνο πάρκο που έχουμε είναι εκείνο του Παττιχείου και είναι ένα ξεροπότι, γενικά στη Λάρνακα δεν υπάρχει αρκετό πράσινο. Θα ήθελα ακόμη περισσότερες επιλογές σε cozy, vintage και American style μπαράκια με ξύλο, street festivals και καλύτερους δρόμους και πεζοδρόμια. Και να γίνουν περισσότερες αναπαλαιώσεις παλιών αρχοντικών».

ΠΑΦΟΣ

Έλενα Μιχαήλ, Sales Manager / Thanos Hotels

«Τα πάντα λείπουν από την Πάφο! (γέλια). Ένα πάρκο, μια αξιοπρεπής γκαλερί, ένα φυσιολογικό θέατρο, ένας παιδότοπος που να μην έχει τα μαύρα του τα χάλια, ένα μπαρ με ζωντανή μουσική.

Αυτό που πραγματικά λείπει από την Πάφο όμως είναι αδιαμφισβήτητα ένα πάρκο, όπου να μπορεί ο κόσμος να περπατήσει και να πάρει τα μικρά του παιδιά να παίξουν!

Δυστυχώς ο Δημόσιος Κήπος είναι νεκρός και άχαρος και προσπαθούν με κάθε τρόπο να τον κάνουν χειρότερο. Κάποτε ήταν το ομορφότερο σημείο της Πάφου, με καφέ, τένις και παιδότοπο. Τώρα κατάντησε ένας εγκαταλελειμμένος, παραμελημένος χώρος! Πρέπει να γίνουν χώροι για περπάτημα, όπως τα θεματικά πάρκα στη Λεμεσό. Επίσης, η παλιά αγορά της Πάφου είναι νεκρή και θέλει ζωή. Μας λείπουν ακόμη τα καλά μπαρ, τίποτα δεν έχει στην Πάφο, είναι νέκρα!

Τέλος, λείπουν νορμάλ στάσεις λεωφορείων, μια ταμπέλα έχουν μόνο (γέλια)». 

Δήμητρα Μακρυγιάννη από το Social Media Show και το ILOVESTYLE

«Τον χειμώνα η Πάφος αδειάζει, δεν έχει τίποτα και όλα τα μαγαζιά κλείνουν πολύ νωρίς. Ουσιαστικά είναι μία πόλη που τον χειμώνα κοιμάται. Για ένα νέο άτομο είναι δύσκολο να μένει εκεί, πραγματικά χειμώνας στην Πάφο είναι κατάθλιψη. Το καλοκαίρι βέβαια είναι πολύ όμορφη».

ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ

To καλοκαίρι έχει τα πάντα, τον χειμώνα δεν έχει τίποτα

Μαρίνος Μαρίνου, Art Director, SIGMA TV

«To καλοκαίρι έχει τα πάντα, τον χειμώνα δεν έχει τίποτα, είναι μια περιοχή νεκρή. Χρειάζονται ατραξιόν που να κάνουν τον κόσμο να μένει και τον χειμώνα

Δεν γίνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις, δεν γίνονται φεστιβάλ, δεν υπάρχουν χώροι που να φιλοξενούν events, όλα γίνονται μόνο το καλοκαίρι. Μου λείπει να κάνω κάτι άλλο εκτός από το να πάω θάλασσα!»

Κωνσταντίνος Πολυκάρπου, ιδιωτικός υπάλληλος

«Δεν θέλω να αδικήσω τον Δήμαρχο αλλά από την Αγία Νάπα λείπει ένα κέντρο, την έχει φάει ο τουρισμός και η ξενομανία. Υπάρχει βέβαια η κεντρική πλατεία αλλά δε νιώθεις την αύρα την κυπριακή, του τόπακα.

Από την περιοχή απουσιάζει ένα ωραίο wine-bar, μία κάβα να πιείς το ποτό σου, τα καφέ είναι το μόνο στάνταρ πράγμα. Είναι γενικά περιορισμένες οι επιλογές για νυχτερινή διασκέδαση και δεν έχεις πολλές εναλλακτικές, ίδιοι τόποι, ίδιες μουσικές. Σινεμά δεν έχουμε, πρέπει να πάω Λάρνακα. Επίσης νομίζω πως δεν έχει βιβλιοπωλείο».

Από την Αγία Νάπα λείπει ένα κέντρο, την έχει φάει ο τουρισμός και η ξενομανία