Σπούδασε Παιδαγωγικά, Πολιτισμικές Σπουδές και Θέατρο στην Εκπαίδευση. Είναι εκπαιδευτικός και παράλληλα αρθρογραφεί από νεαρή ηλικία. Η Χόπλαρου είναι υποψήφια ευρωβουλευτής με το ψηφοδέλτιο του ΔΗ.ΣΥ.

 

Πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την πολιτική;

Πάντα με συγκινούσε η προοπτική να αλλάξει ο κόσμος με τη δύναμη των ιδεών και τη συλλογική δράση. Νομίζω ότι η έντονα πολιτικοποιημένη νεότητα  χαρακτηρίζει πολλά από τα παιδιά της εισβολής. Στην πορεία προέκυψαν βέβαια κι άλλες προτεραιότητες -εργασία, οικογένεια- σε αρκετούς όμως, βαθιά μέσα, η φωτιά καίει ακόμα. Άλλωστε το βασικό πρόβλημα του τότε και του τώρα είναι το ίδιο: το άλυτο Κυπριακό. Κάποιοι φωνάζουν ακόμα τα συνθήματα που λέγαμε στις πορείες. Εγώ έχω επιλέξει να δουλέψω όχι για να δικαιώσω ό,τι ήμουνα, αλλά για να διαμορφώσω ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας. Μια ενωμένη Κύπρο, σε μια ενωμένη Ευρώπη.

Ποιος ήταν ο λόγος που πήρατε αυτή την απόφαση;

Το ανακόλουθο για εμένα θα ήταν να απέχω από την πολιτική ζωή σε μια εποχή τόσο κρίσιμη για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Η προσπάθειά μου να πείσω για τις ιδέες μου και να αλλάξω πράγματα, είναι ο σταθερός μου στόχος, ως μέλος της Κοινωνίας των Πολιτών, ως αρθρογράφος, ως υποψήφια. Ποτέ δεν είδα την πολιτική σαν ένα «κλειστό επάγγελμα» που αφορά εκλεκτούς γόνους και -συνήθως άρρενες- δικηγόρους και οικονομολόγους. Η πολιτική διαδικασία υπάρχει για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του συνόλου των πολιτών, και όχι των «ειδικών» της.

Γιατί επιλέξατε να ενταχθείτε στο ΔΗΣΥ;

Επειδή, στηρίζοντας τον Πρόεδρο και την Κυβέρνηση,  ο ΔΗΣΥ φαίνεται να έχει αναλάβει θαρραλέα την πολιτική ευθύνη να βγάλει τη χώρα από την οικονομική κρίση, αλλά και να επανενώσει τον τόπο. Θέλω να βοηθήσω σε αυτή τη δύσκολη προσπάθεια, με τις δικές μου γνώσεις και δυνάμεις. Ξέρω ότι τα εμπόδια θα είναι μεγάλα και οι αντιστάσεις έντονες, οφείλουμε όμως στον εαυτό μας και στις επόμενες γενιές να πετύχουμε.

Ποια η προτεραιότητά σας σε περίπτωση που εκλεγείτε ευρωβουλευτής;

Πρώτος μου σκοπός είναι να συνδράμω στην επείγουσα προσπάθεια για αλλαγή σελίδας στην Ε.Ε. . Πρέπει να κινηθούμε στην κατεύθυνση της πολιτικής ενοποίησης, παράλληλα με την τραπεζική ενοποίηση, έτσι ώστε να εξασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα του κοινού νομίσματος, και την προστασία μας από μελλοντικές χρεοκοπίες τραπεζών και κρατών, μέσω του αλόγιστου δανεισμού και των ελλειμματικών προϋπολογισμών.  Το όραμά μου είναι η «Ενωμένη Κύπρος στην ενωμένη Ευρώπη», ο προσωπικός μου τρόπος να εκφράσω την ιδεολογική μου προτίμηση σε ανοιχτές κοινωνίες. Για τα μεγάλα ζητήματα οι αποφάσεις πρέπει λαμβάνονται κεντρικά και για τα μικρά, τοπικά. Για την Κύπρο, θα προσπαθήσω  να συμβάλω στην υπεράσπιση των δίκαιων και των συμφερόντων μας. Και συγχρόνως να πείσω όλους τους εμπλεκομένους για τη γνήσια δική μας πρόθεση να λύσουμε το πρόβλημα με Δικοινοτική Διζωνική Ομοσπονδία πάνω σε συμφωνημένο σχέδιο,  που θα περάσει από διπλά δημοψηφίσματα. Η Ε.Ε. μπορεί να γίνει δραστικός παράγοντας για μια αίσια κατάληξη.

Τι σας κάνει να πιστεύετε πως εσείς μπορείτε να αλλάξετε τα πράγματα;

Εγώ δεν μπορώ να αλλάξω τα πράγματα. Μόνο εμείς, μαζί, μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Η πολιτική είναι μια συλλογική διαδικασία. Αυτό που εγώ μπορώ να συνεισφέρω είναι συγκεκριμένες προτάσεις, ακαταπόνητη εργατικότητα για την υλοποίησή τους. Έρχομαι από «τα κάτω». Καταλαβαίνω τον κόσμο των «κανονικών ανθρώπων» που κοιτάνε το λογαριασμό τους στην τράπεζα, αν τα χρήματα θα τους φτάσουν μέχρι το τέλος του μήνα, που έχουν δάνεια, συγγενείς ανέργους, πληρώνουν τους φόρους τους και ζητούν ποιοτικές υπηρεσίες εκπαίδευσης και υγείας, καθώς, εκ των πραγμάτων, δεν έχουν την πολυτέλεια άλλων επιλογών. Οι θέσεις μου, με τις οποίες μπορεί κάποιος να συμφωνεί ή να διαφωνεί, έχουν σαφές πολιτικό στίγμα, δίχως στρογγυλοποιήσεις και γενικολογίες. Είναι οι ίδιες τόσο πριν, όσο και μετά την υποψηφιότητά μου, και ανεξάρτητα από το εκάστοτε ακροατήριο. Η μόνη εξάρτηση που έχω είναι απέναντι στις ιδέες μου, τη συνείδησή μου και τους ανθρώπους που  έχουν εμπιστευτεί το πολιτικό μήνυμα το οποίο εκπέμπω.

Ποια η διαφορά της νέας γενιάς πολιτικών από αυτές που προηγήθηκαν;

Μόλις σήμερα έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, ο φίλος μου Γρηγόρης Φαρμάκης, επιχειρηματίας και φιλελεύθερος στοχαστής, κάτι που πιστεύω ότι έχει θέση εδώ: «Η επίκληση του ‘νέου’ στην πολιτική ως αυταπόδεικτου τεκμηρίου ηθικής αξίας είναι ηθικολογία. Και άρα βαθειά συντηρητική στάση. Και καθόλου ορθολογική». Πιο κοντά στην ερώτησή σας, δεν υπάρχουν κάποια γενικά χαρακτηριστικά που να μας ενώνουν όλους τους νέους πολιτικούς, εκτός βέβαια από το ίδιο το γεγονός της νεότητας. Για να γίνω σαφέστερη, νιώθω πιο κοντά με ένα πολιτικό παλαιότερης γενιάς ή με μία έφηβο, με τους οποίους μοιραζόμαστε σχετικά κοινές ιδέες και αισθητική, παρά με κάποιον συνομήλικό μου που υποστηρίζει θέσεις πολύ μακριά από τις δικές μου. Το μόνο ουσιαστικά νέο που υπάρχει είναι οι προκλήσεις της εποχής μας και αυτό που έχει σημασία είναι η ετοιμότητα να τις αντιμετωπίσουμε κριτικά και δημιουργικά.

Ποια η άποψή σας για την οριζόντια ψηφοφορία;

Καταρχάς είμαι θετική, πρώτιστα για τις αυτοδιοικητικές, αλλά και για τις υπόλοιπες. Χρειάζεται βέβαια να συγκεκριμενοποιηθεί το μοντέλο, ως τώρα είναι αφηρημένο κι ο καθένας φαντάζεται ό,τι θέλει. Επίσης, έχω παρατηρήσει ότι υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν την οριζόντια ψηφοφορία ως ένα είδος πανάκειας για όλα τα προβλήματα του πολιτικού μας συστήματος. Επιτρέψτε μου να μην συμμερίζομαι ανάλογους ευσεβοποθισμούς. Οι παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος δεν θα τελειώσουν ριζικά με κανένα με μέτρο τεχνικής φύσεως, αλλά με πολιτική συναίνεση για αλλαγή παραδείγματος, κομμάτι του οποίου μπορεί να είναι και η οριζόντια ψηφοφορία. Κι εννοείται ότι τα κόμματα έχουν σημαντικό ρόλο να διαδραματίσουν στη διαδικασία. Δεν νοείται κοινοβουλευτική δημοκρατία μόνο με «προσωπικότητες».

Ποια είναι η σχέση σας με το χρήμα;

Όπως των περισσότερων ανθρώπων. Όταν έχω χρήματα μου αρέσει να τα ξοδεύω -ταξίδια, βιβλία, ρούχα, με αυτή τη σειρά. Μετά όμως τη δημιουργία οικογένειας έχουν αυξηθεί οι υποχρεώσεις μου ενώ παράλληλα συνέπεσε λόγω κρίσης και η μείωση των εισοδημάτων.  Με ενοχλεί η σπατάλη σε όλα τα πράγματα, από το φαΐ που πετιέται στις γιορτές έως τα κρατικά έξοδα.

Πώς σας αντιμετωπίζει ο κόσμος όταν συστήνεστε ως υποψήφια ευρωβουλευτής;

Πολλοί λένε, «Σε διάβαζα χρόνια στον Πολίτη τις Κυριακές, χαίρομαι που σε γνωρίζω από κοντά». Συναντώ ανθρώπους που, είτε οι ίδιοι είτε οι δικοί τους, έχουν χτυπηθεί από την κρίση κι όμως υπομένουν με αξιοπρέπεια τις δυσκολίες. Μιλούν και ακούν προσεκτικά, χωρίς συνθήματα, το αντίθετο ας πούμε από ό,τι συμβαίνει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αν η πολιτική ελίτ «χάσει» αυτούς τους ανθρώπους, αν καταφέρει με την ανευθυνότητά της να τους δηλητηριάσει και να τους παραδώσει στα άκρα και στους εθνικολαϊκιστές, τότε μας περιμένουν χειρότερες καταστάσεις.

Γιατί ο κόσμος πρέπει να πάει να ψηφίσει την Κυριακή;

Οι πολίτες, ιδιαίτερα οι νεότεροι σε ηλικία, θέλουν  να «τιμωρήσουν» το πολιτικό σύστημα. Αυτό μπορείς να το κάνεις αποτελεσματικά μόνο αξιοποιώντας την ίδια τη δημοκρατία και τις διαδικασίες της. Η αποχή βολεύει την ατιμωρησία και ενθαρρύνει επιπλέον τους υπεύθυνους και κάθε είδους λαϊκιστές που επιζητούν την αποσταθεροποίηση. Η αλλαγή έρχεται με την ενεργό συμμετοχή και την προσεκτική επιλογή προσώπων με βάση τις πολιτικές ιδέες, το έργο τους, τη συνέπεια και το ηθικό τους ανάστημα. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι.

Η CITY και συγκεκριμένα η Ιωάννα Χριστοδούλου, συναντά τους νεαρότερους υποψηφίους των ψηφοδελτίων. Εκτός από τον Χάρη Πολυκάρπου, μίλησε ήδη με τον Γιάννη Παναγιώτου, τον Ανδρέα Αποστόλου και τον Χάρη Πολυκάρπου.