Αγαπητή Tipster,

Δουλεύω σε μια εταιρία στη Λεμεσό, κάνοντας τα λογιστικά τους και άλλα συναφή. Πληρωμές, φόρος, κάποτε βγάζω και τιμολόγια και άλλα τέτοια. Καθιστική δουλειά. Πριν από περίπου τρεις βδομάδες, μόλις αρχίσαμε να ανάβουμε το air condition, αργά το απόγευμα μιας Παρασκευής, λίγο πριν σχολάσω, πιάστηκα ξαφνικά στη μέση και δεν μπορούσα να κινηθώ καθόλου. Σπάραζα από τον πόνο. Ο μοναδικός που ήταν στο γραφείο ήταν ένας νεαρός συνάδελφος, κοντά στα 26 (εγώ είμαι 38), με τον οποίο η σχέση μας είναι τυπική. Ένα καλημέρα, καμιά κουβέντα στο lunch break και ως εκεί. Ακούγοντάς με, ήρθε να με βοηθήσει. Τι να βοηθήσει δηλαδή, με έβαλε στο αυτοκίνητό του και με πήρε στο σπίτι. Με κατέβασε σπίτι μου, με βοήθησε να ξαπλώσω, μου έδωσε παυσίπονα, με ρώτησε αν ήθελα κάποια άλλη βοήθεια, του είπα όχι, τον ευχαρίστησα, αλλά πριν φύγει του έδωσα ένα φιλί ευχαριστώντας τον. Δεν ξέρω γιατί το έκανα; Πώς να σ’ το πω, ένοιωσα ωραία που ένας άντρας με περιποιήθηκε και μου φέρθηκε τόσο στοργικά και γενναιόδωρα. Να μην στα πολυλογώ, το βράδυ που ήμουν καλύτερα και πήρα τα πάνω μου του έστειλα και ένα μήνυμα λίγο χαριτωμένο, Κυριακή του έστειλα μια καλημέρα και Δευτέρα, μετά τη δουλειά, τον κάλεσα για φαγητό, λέγοντάς του πως ήθελα να τον ευχαριστήσω. Αρχικά χάρηκα που δέχτηκε, αλλά τελικά φάνηκε πως έκανα λάθος. Καθώς τρώγαμε και αφού είχαμε πιει λίγο κρασάκι και αφού μου είχε κάνει ένα-δυο κομπλιμέντα, σηκώθηκα και τον φίλησα και πάλι. Τα υπόλοιπα ανήκουν στην ιστορία. Ήταν τέλεια. Κι αυτό, μέχρι τη στιγμή που μου είπε ότι είναι σε σχέση. Δεν είχα ιδέα και νοιώθω πολύ άσχημα. Δεν είναι του χαρακτήρα μου και σου μιλώ πολύ ειλικρινά. Νοιώθω πολύ αμήχανα κάθε φορά που τον βλέπω. Εννοείται πως απ’ εκείνη τη μέρα δεν έχουμε βρεθεί ξανά κι ούτε έχω σκοπό να το κάνω, φοβάμαι όμως μην το μάθει η κοπέλα του και βρεθώ ξαφνικά εκτεθειμένη.

Φ.

Φ. μου, τον τύλιξες στο Πι και Φι βλέπω! Παρασκευή μιλήσατε για πρώτη φορά (εκτός από τα τυπικά εννοώ), Δευτέρα τον είχες του χεριού σου. Μπράβο ρε! Μεγάλη μαλαγάνα θα ‘σαι! Σε πειράζω. Έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Είμαι σίγουρη πως απ’ την πλευρά τη δική σου υπήρχε εξ αρχής ένα ωραίο συναίσθημα και ότι πάνω σ’ αυτό «πάτησες» για να συνεχίσεις. Δεν είναι κακό. Δεν είναι καθόλου κακό. Το ότι δεν ξηγήθηκε αυτός από την αρχή και ότι το έκανε αφού πήρε αυτό που ήθελε, σόρρι αλλά είναι «πουστιά» αυτό το πράγμα εκ μέρους του. Λοιπόν, αφού ζητά τη γνώμη μου, τα πράγματα έχουν ως εξής. Δεν ξέρω αν κι αυτός έχει τσιμπηθεί μαζί σου ή αν απλώς επιζητούσε μοναχά το σεξ (εσύ ξέρεις καλύτερα και θα φανεί στην πορεία από την στάση του), μέχρι όμως να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα με τη σχέση του (για την οποία δεν έχουμε κανένα «δείγμα γραφής»), σε παρακαλώ μην τον καλέσεις ξανά για φαγητό στο σπίτι σου. Ούτε φυσικά και εκτός σπιτιού σου. Από «θύμα» κινδυνεύεις να γίνεις «θύτης» και πίστεψέ με, άμα σου βγει το όνομα, τρέχα γύρευε. Μείνε με την ωραία ανάμνησή σου και πάμε γι’ άλλα. Αν τώρα ο παίκτης μείνει ελεύθερος από την άλλη «ομάδα», τότε μόνο δικαιούσαι να κυνηγήσεις τη «μεταγραφή» και να τον εντάξεις στο δυναμικό σου και στο τραπέζι σου και όπου αλλού θέλεις.

Αν θέλεις κι εσύ απάντηση στην απορία σου γράψε στο mail sextalk@cityfreepress.com.cy