Φωτογραφίες: Λευτέρης Κολοκοτρώνης

Δεν ξέρω αν είμαστε δαιμόνιοι, αν είμαστε έξυπνοι, αν είμαστε γρήγοροι, αν είμαστε τυχεροί, αν είμαστε όλα τα πιο πάνω ή τίποτα από αυτά. Ξέρω όμως ότι ακούσαμε με προσοχή τις συμβουλές του Gabriel Palacios, του ανθρώπου που εμπνεύστηκε, σχεδίασε, υλοποίησε και έκανε trend το «Adventure Rooms», δίνοντας τελικά το franchise σε καμιά δεκαριά χώρες, μεταξύ των οποίων και η Κύπρος.

«Θα πρέπει να συνεργαστείτε όλοι στην ομάδα. Μιλάτε μεταξύ σας. Κάντε συχνά μικρές συσκέψεις για να βάζετε κάτω τα στοιχεία που έχετε μαζέψει. Μην είστε στον κόσμο σας, ο καθένας στα δικά του. Επικοινωνία λοιπόν. Απ’ εκεί και πέρα, καλό θα ήταν σε μια ομάδα να μην υπάρχουν μόνο μαθηματικά μυαλά, ή μόνο άτομα που ‘πιάνουν’ τα χέρια τους, αλλά να είναι ένα μείγμα από διάφορους».

Απ’ εκεί και πέρα, ο Gabriel -ο οποίος είχε βρεθεί στην Κύπρο για κάποιες μέρες- μας είπε να μην κολλάμε σε πράγματα που πιθανόν να μην έχουν καμιά σχέση με το παιχνίδι (κάτι που κάναμε), να μην πειράζουμε συγκεκριμένα πράγματα που έχουν μια ειδική σήμανση (κάτι που επίσης κάναμε), να μην βάζουμε δύναμη ή να ανεβαίνουμε σε πράγματα που δεν σηκώνουν πίεση ή βάρος (εννοείται πως και αυτό το κάναμε). Δεν ξέρω αν είμαστε άτσαλοι ή ξεροκέφαλοι, πιθανόν να ‘χει απλώς να κάνει με το γεγονός ότι ο συνδυασμός έντασης, πίεσης λόγω χρόνου που μετράει αντίστροφα και αδρεναλίνης, σε βαράει κατακούτελα και σε συγκεκριμένες στιγμές σε εξωθεί σε πράξεις τις οποίες θα τις σκέφτεσαι εκ των υστέρων και θα γελάς με την ψυχή σου.

«Έχει χάζι». Αυτή είναι η ατάκα που χρησιμοποιώ για να περιγράψω σε φίλους που με ρωτάνε για την εμπειρία στο Adventure Rooms. Αλήθεια αξίζει τον κόπο και πόσω μάλλον αν καταφέρεις κιόλας να βγεις από ‘κει μέσα! Δεν περιγράφεται το συναίσθημα εκείνης της στιγμής που ανοίγεις με το κλειδί την «πόρτα της ελευθερίας».

 

Η ιστορία έχει ως εξής:

Αφού σε μπριφάρουν για ένα τεταρτάκι στον χώρο υποδοχής, όπου μπορείς να απολαύσεις και το καφεδάκι σου, ακολούθως μπαίνεις στο δωμάτιο, δένεσαι με χειροπέδες πάνω σε ένα κάγκελο, κλείνει η πόρτα και… έχεις ακριβώς μια ώρα να αποδράσεις. Οπότε, σβήνεις απ’ το μυαλό σου οτιδήποτε άλλο σε «βασανίζει» και εστιάζεις στον σκοπό σου: να λύσεις τους γρίφους που θα σου δώσουν τους κωδικούς για να το σκάσεις. Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο μπορεί να ακούγεται αλλά ούτε και εύκολο. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι πως οι κωδικοί είναι μπροστά στα μάτια σου στις πλείστες περιπτώσεις. Αρκεί να βάλεις το μυαλό σου να δουλέψει, να μην μπουρδουκλώνεσαι, να μην βραχυκυκλώνεσαι, να μην αναλώνεσαι σε ασήμαντες λεπτομέρειες, να έχεις επικοινωνία με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας σου και φυσικά, να είσαι γρήγορος.

 

Λάθη θα κάνεις, χαζομάρες επίσης, μπούρδες θα ξεστομίσεις -είναι και αυτά μες το παιχνίδι-, το θέμα είναι μην «κολλάς» σε κάτι για πολλή ώρα, το οποίο εκ των υστέρων θα συνειδητοποιήσεις πως δεν έχει καμιά χρησιμότητα. Αν δεις ότι κάτι δεν σου «λέει» απολύτως τίποτα, κάνε skip και πάμε παρακάτω. Για να «μην»… σημαίνει πως «δεν»… Τόσο απλά. Μην πάθεις κι εσύ όπως κάποιον που έβλεπε επί μισή ώρα ένα άκυρο αντικείμενο προσπαθώντας να λύσει ένα γρίφο που δεν υπήρχε…

 

Περισσότερα δεν θα σου πούμε, παρά μόνο ότι, πολλές από τις απαντήσεις θα τις βρεις σε αντικείμενα της καθημερινότητάς σου, που δεν φαντάζεσαι ότι θα σου ήταν ποτέ χρήσιμα για τη μεγάλη απόδραση.

Τελειώνοντας, εννοείται πως θα βγάλετε τις απαραίτητες για το facebook φωτογραφίες, με το τρόπαιο της νίκης ή χωρίς, ενώ απ’ εκεί και πέρα και με ένα καφέ ή αναψυκτικό στο χέρι, θα μπορείτε να συζητάτε για ώρα τι πήγε λάθος ή για τα επιτεύγματά σας στην ωραία πίσω αυλή του όμορφου διατηρητέου σπιτιού στον παλιό Στρόβολο όπου στεγάζεται το Adventure Rooms.

 

Προς το παρών είναι διαθέσιμα δύο διαφορετικά δωμάτια. Τόσο στο «Original Game» όσο και στο «Missing Finger» μπορούν να παίξουν ομάδες 2-6 ατόμων (οικογένειες, φίλοι, επαγγελματίες, τουρίστες, φοιτητές κλπ). Επιπλέον, εάν είστε από 6 έως 12 άτομα, υπάρχει η επιλογή και στα δύο παιχνίδια, αφού μπορείτε να παίξετε σε μορφή μονομαχίας και να χωριστείτε σε δύο ομάδες όπου η μία θα προκαλέσει την άλλη να την ξεπεράσει!

Διαβάζοντας παρακάτω και το mini interview που μας παραχώρησε ο Ελβετός Ιδρυτής και Διευθύνον Σύμβουλο του «Adventure Rooms», Gabriel Palacios, ο οποίος μοιράζεται μαζί μας πράγματα όπως, πως γεννήθηκε η ιδέα, πως εξελίχθηκε σε success story, πως αντιδρούν οι παίκτες όταν βγουν ή όταν αποτύχουν, αλλά και tips απόδρασης, ενδεχομένως να «ψηθείς» ακόμα περισσότερο για ένα με την παρέα σου. Επιμέλεια συνέντευξης: Γιάννης Πέτεβης

 

Gabriel, πως σου ήρθε η ιδέα να μεταφέρεις ένα παιχνίδι απόδρασης από τον digital κόσμο στον πραγματικό; Συνήθως γίνεται το αντίστροφο…

Είμαι καθηγητής επιστήμης και παρουσιάζω πολλά πειράματα στους μαθητές μου. Στην προκειμένη περίπτωση αφορούσε σε ένα project του σχολείου. Στην ουσία. κάθε χρόνο ετοιμάζω ένα puzzle όπου οι μαθητές μπορούν να κερδίσουν πολλά βραβεία. Αυτό το ξεκίνησα το 2009. Το 2011 αποφάσισα να μην εργαστώ για ένα χρόνο, ήθελα να επισκεφθώ όλο τον κόσμο! Πήγα στη Φουκουσίμα, στο Τσέρνομπιλ, στη Νότια Κορέα, μάθαινα Ουγγαρέζικα, Ιαπωνέζικα, έκανα τρελά πράγματα! Μια μέρα στη λίμνη Balaton στην Ουγγαρία, μια ομάδα μαθητών τέχνης κλείδωνε ανθρώπους σ’ ένα βαν και έπρεπε να βρουν τρόπο να δραπετεύσουν, στο πλαίσιο ενός παιχνιδιού! Έπαιξα κι εγώ και, αν και οι γρίφοι ήταν λίγο παιδαριώδεις, σκέφτηκα πως θα μπορούσα να το εφαρμόσω και εγώ με τα δικά μου puzzles και γρίφους!

Πως αντιδρούσαν τα παιδιά σε αυτά τα puzzles, στα παιχνίδια;

Ήταν πολύ διασκεδαστικά, τους άρεσε! Τα περισσότερα χρειάζονταν περισσότερο από 3 εβδομάδες να τα λύσεις, αλλά υπήρχε το στοιχείο της επιβράβευσης. Είτε με λεφτά, είτε με ταξίδια. Τους έκανε καλό γιατί έπρεπε να δουλέψουν μαζί, σε ομάδες, μου έστελναν συνεχώς email για το που και τι να ψάξουν, ήταν αρκετά περίπλοκα. Περιείχαν πολλά πειράματα ή ασκήσεις επιστήμης που έπρεπε να λύσουν και όταν το έκαναν τότε έβρισκαν μια ατάκα ή ένα γράμμα ή έναν αριθμό, που έπρεπε να αποκωδικοποιήσουν ή ακόμη και να μεταφράσουν.

Ξεκίνησε ως μια πολύ καλή εκπαιδευτική μέθοδος δηλαδή;

Ναι. Ήταν κάτι cool που κρατούσε τους μαθητές σε εγρήγορση!

 

Και πως αυτό μετατράπηκε σε μια επιτυχημένη επιχείρηση;

Δεν είμαι επιχειρηματίας. Ξεκίνησα να το προσφέρω κάθε Σαββατοκύριακο σε όλες τις τάξεις μου, είχα αρκετές, γύρω στους 200 μαθητές. Τους άρεσε πολύ. Αυτό ήταν και το ‘πρωτότυπο’ παιχνίδι, αυτό που θα παίξει κάποιος μάλιστα και στο Adventure Room της Λευκωσίας! Όταν πηγαίναν σπίτι το έλεγαν στους γονείς τους και ήθελαν να παίξουν κι αυτοί! Γι’ αυτό έφτιαξα ένα website που θα μπορούσαν να συμπληρώσουν μια φόρμα και να ‘ρθουν να παίξουν το βράδυ, όταν υπήρχε ελεύθερος χρόνος. Από στόμα σε στόμα έφθασε στ’ αυτιά ενός δημοσιογράφου μιας τοπικής εφημερίδας, ο οποίος έγραψε και σχετικό άρθρο. Τότε πραγματικά έγινε το ‘μπάμ’ και τηλεφώνησα στον αδερφό μου, που σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων, να με βοηθήσει να το χειριστώ όλο αυτό! Αρκετά απ’ τα άτομα που ήρθαν ήθελαν να το πάρουν στην χώρα τους και κάπως έτσι ξεκίνησε το franchise!

Τι αντιμετωπίζει κανείς στο «πρωτότυπο» παιχνίδι;

Η ιστορία είναι πολύ απλή. Ξυπνάς και είσαι δεμένος σ’ ένα δωμάτιο, δεν έχεις ιδέα τι έχει συμβεί. Είσαι δεμένος μαζί με άλλους σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο και ο πρώτος σου στόχος είναι καταρχήν να βγάλεις τις χειροπέδες. Μόλις τα καταφέρεις, θα αρχίσεις να ανακαλύπτεις πράγματα που αρχικά δεν ξέρεις πως να χρησιμοποιήσεις αλλά μετά από 10 λεπτά, όλα κάνουν νόημα. Βρίσκεις κάποια hints για να προχωρήσεις παρακάτω. Το πρωτότυπο δεν αλλάζει, αυτό που κάνουμε είναι να προσθέτουμε συνεχώς νέα δωμάτια και νέα παιχνίδια, για να βρίσκει πάντα κάποιος κάτι νέο όταν επιστρέψει ξανά!

Πως αντιδρά η πλειοψηφία μετά το τέλος του παιχνιδιού;

Οι άνθρωποι όταν φεύγουν απ’ το παιχνίδι θέλουν να το πουν σε όλους τους τους φίλους. Γιατί περνάνε πραγματικά καλά! Προσπαθούμε να προκαλέσουμε αυτό το συναίσθημα, να τους δώσουμε την ικανοποίηση και τη χαρά του παιχνιδιού. Παραδείγματος χάριν, όταν βρουν την λύση σε κάτι, η μουσική αλλάζει, δυναμώνει, μικρά στοιχεία που όμως βοηθάνε και επηρεάζουν το συναίσθημα. Ποτέ όμως δεν προκαλούν τον φόβο. Υπάρχει λίγος εκνευρισμός όταν δεν βρίσκεις κάτι αλλά στο τέλος, είτε δραπετεύσεις είτε όχι, αυτό που μένει είναι ότι πέρασες καλά.

 

Δεν υπάρχει απογοήτευση αν δεν καταφέρεις να βγεις;

Δραπετεύει μόλις το 30%. Συνήθως, λίγη απογοήτευση έχουν αυτοί που για ένα στοιχείο δεν πρόλαβαν να βγουν. Αν έχεις φθάσει στην πηγή θέλεις να πιείς και νερό! Αυτοί που τα καταφέρνουν, τρελαίνονται! Και αυτοί που φθάνουν μέχρι τα μισά, πάντα θέλουν να επιστρέψουν και να το τελειώσουν.

Υπάρχει μυστικό… απόδρασης;

Είναι σημαντικό ο καθένας στην ομάδα να έχει διαφορετικό ταλέντο, να μην σκέφτονται όλοι με τον ίδιο τρόπο. Αν έχεις μια ομάδα μόνο με μαθηματικούς τότε θα δυσκολευτεί να λύσει κάποια άλλα puzzles. Επίσης, είναι σημαντικό να υπάρχει συνεργασία. Αυτό που κάνουν τα περισσότερα γκρουπ είναι να περιφέρονται στον χώρο, να ψάχνουν παντού και ο καθένας είναι στον κόσμο του και δεν επικοινωνούν. Είναι καλό να ψάχνει το κάθε μέλος κάτι διαφορετικό αλλά σε αρκετές φάσεις πρέπει η ομάδα να ενώνεται, να συσκέπτεται και να βάζει μαζί τα κομμάτια του puzzle. Το τρίπτυχο «ψάξε, μελέτησε, επικοινώνησε» φέρνει σπουδαία αποτελέσματα.

AdventureRooms Cyprus

Αγίου Γεωργίου 9, 2058. Στρόβολος. Λευκωσία.

Πληροφορίες-κρατήσεις: 99199908, 22318111, αλλά και με ένα κλικ ΕΔΩ, όπου μπορείτε επίσης να δείτε και τις τιμές.

Βρίσκεται πίσω από την ΣΠΕ Στροβόλου, απέναντι ακριβώς από την εκκλησία της Παναγία Χρυσελεούσης. Δες τον χάρτη ΕΔΩ.

Facebook: Adventures Rooms Cyprus

Website: www.adventurerooms.com.cy