Αυτή η φαντασία του σπουδαίου αυτού Έλληνα παραμυθά…

Όπως είπε και ο ίδιος ο Τριβιζάς «Η γνώση περιορίζεται σε αυτό που καταλαβαίνουμε μια ιστορική στιγμή, ενώ η φαντασία αγκαλιάζει αυτά που θα επινοήσουμε στο μέλλον. Στόχος του εκπαιδευτικού συστήματος δεν πρέπει να είναι τόσο η γνώση, όσο το να καλλιεργήσουμε τη φαντασία».

Και επειδή -σύντομα τουλάχιστον- δεν βλέπουμε να γίνεται τίποτα σε ότι αφορά στις αλλαγές του εκπαιδευτικού συστήματος, ένας τρόπος να μην σκεφτόμαστε αρνητικά και να μη μαυρίζει η ψυχή μας είναι, είτε να διαβάζουμε παραμύθια (ακόμα και ως ενήλικες) είτε να παρακολουθούμε παραστάσεις σαν κι αυτή των Ειρήνη Ανδρονίκου και Μάριου Κακουλλή, οι οποίοι είχαν την ιδέα, επεξεργάστηκαν το κείμενο του Τριβιζά και έχουν την ευθύνη για την παραγωγή της «Φρουτοπίας».

Λίγες μόνο μέρες πριν την πρεμιέρα μιλάμε με τους δυο ταλαντούχους καλλιτέχνες οι οποίοι αποδεικνύουν έμπρακτα και με τον πιο δυνατό τρόπο πως η φαντασία δεν θα έχει ποτέ ηλικία.

Η χώρα της Φρουτοπίας άλλοτε φαντάζει ονειρεμένη και μεταφυσική και άλλοτε είναι ανατριχιαστικά ίδια με τη δική μας πραγματικότητα.

Πρώτη φορά στην Κύπρο η «Φρουτοπία». Γιατί αυτή την παράσταση και γιατί τώρα;

Πέρασαν 30 χρόνια από τότε που προβλήθηκε το πρώτο επεισόδιο της «Φρουτοπίας» στην ελληνική τηλεόραση, καθιστώντας το ως το διαχρονικότερο έργο που με ένα μαγικό τρόπο κατάφερε να ενώσει  πολλές γενιές και ηλικίες. Ένα ποικιλόμορφο έργο που έχει τη δυνατότητα να μεταλλάσσεται από παραμύθι σε ρεαλιστικό έργο. Η χώρα της Φρουτοπίας άλλοτε φαντάζει ονειρεμένη και μεταφυσική και άλλοτε είναι ανατριχιαστικά ίδια με τη δική μας πραγματικότητα. Η ανάγκη που κατακλύζει τα καταπιεσμένα φρούτα για αντίδραση και αλλαγή, το επαναστατικό τους πνεύμα και η δίψα τους για δικαιοσύνη τα καθιστούν πάντοτε επίκαιρα. «Η Φρουτοπία ανήκει στα φρούτα της».

 

Μετά την επιτυχία της παράστασης «Η καρδιά ενός σκύλου», μπορούμε να πούμε ότι πήρατε τα πάνω σας; Η διάθεση για δημιουργία αυξήθηκε;

Η διάθεση για δημιουργία δεν αυξομειώνεται σύμφωνα με την επιτυχία ή την αποτυχία. Είναι τρόπος ζωής, έκφρασης, αντίδρασης αλλά και θέσης απέναντι στην κοινωνική πραγματικότητα. Η περσινή μας συνεργασία  με την ομάδα Paravan και τον Πάρι Ερωτοκρίτου ήταν η πρώτη επαφή που είχαμε στον τομέα της παραγωγής και ευτυχώς σταθήκαμε πολύ τυχεροί που μας εμπιστεύτηκε μια τόσο σημαντική ομάδα.

Μετά από πρόταση του ίδιου του Ευγένιου Τριβιζά, στο χώρο της παράστασης θα διατεθούν τα βιβλία της Φρουτοπίας τα οποία επανεκδίδονται.

Πως προσεγγίσατε τον Τριβιζά για να σας δώσει τα δικαιώματα και πως αντέδρασε όταν του είπατε πως θα την ανεβάσετε στην Κύπρο;

Η χαρά μας ήταν απεριόριστη όταν ο κ. Τριβιζάς μας ενημέρωσε για τον ενθουσιασμό του και την θερμή του ανταπόκριση απέναντι στην ιδέα μας. Μετά από δική του πρόταση θα διατεθούν στο χώρο της παράστασης τα βιβλία της Φρουτοπίας τα οποία επανεκδίδονται. Μας έχει αποσταλεί επίσης όλο το υλικό που χρησιμοποιήθηκε για το πρόγραμμα της παράστασης που γίνετε στην Αθήνα ώστε να έχουμε στην διάθεση μας αρκετές πληροφορίες. Ευχαριστούμε τον κ.Τριβιζά για την θερμή στήριξη του.

Συζητώντας για αυτή την (τηλεοπτική) σειρά συνειδητοποιούμε ότι  προκαλούσε σχεδόν σε όλους μας τα ίδια ερεθίσματα: ανατριχίλα, αγνή χαρά και μια αίσθηση ποιότητας.

Είχατε δει την παράσταση όταν ανέβηκε στην Ελλάδα;

Θα το θέλαμε πολύ αλλά λόγο άλλων υποχρεώσεων αυτό δεν ήταν δυνατό.

 

Τι αναμνήσεις κουβαλάτε από την προβολή του τηλεοπτικού κουκλοθέατρου των 80s που ήταν βασισμένο στη σειρά;

Αλλόκοτες μαριονέτες δρουν και κινούνται σε ένα μουντό και σκοτεινό σκηνικό. Όλα μοιάζουν παράξενα και μυστήρια… η μουσική, οι φωνές των κούκλων, ο φωτισμός. Ένα παιδικό θρίλερ! Συζητώντας για αυτή την  (τηλεοπτική) σειρά συνειδητοποιούμε ότι  προκαλούσε σχεδόν σε όλους μας τα ίδια ερεθίσματα: ανατριχίλα, αγνή χαρά και μια αίσθηση ποιότητας.

Μέσα στα πολλά καταστήματα, τους ψηλούς φεγγίτες, τους τοίχους με τα συνθήματα από graffiti, τα σιδερένια ρολά και το γκρίζο μπετόν, ξεπηδούν τα χρωματιστά φρούτα για να «αλλάξουν» ή να «ανατρέψουν» το μουντό σκηνικό.

Γιατί επιλέξατε τη Δημοτική Αγορά του Παλιού Δημαρχείου για να ανεβάσετε την παράσταση;

Ο θεατρικός χώρος είναι σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, ένας χώρος επικοινωνίας αμφίσημος αλλά και πολυεπίπεδος. Μέσα στην Αγορά του Παλαιού Δημαρχείου μπορούμε να ορίσουμε με έναν διαφορετικό τρόπο την αλληλενέργεια μεταξύ ηθοποιού-θεατή, ηθοποιού-ηθοποιού και θεατή-θεατή. Η ιστορικότητα του κτηρίου μας δίνει μια αρκετά σαφή εικόνα της διαχρονικής καθημερινής ζωής στην πρωτεύουσα αλλά και των εμπορικών συναλλαγών. Αντίστοιχα, η αισθητική της αρχιτεκτονικής του κτιρίου αλλά και η ηλικία του (χρονολογείτε πριν το 1960) του προσδίδουν ένα γοητευτικό και μυστηριακό χαρακτήρα, ο οποίος συμπίπτει απόλυτα με τον χαρακτήρα που φανταζόμαστε να έχει η μακρινή χώρα ΦΡΟΥΤΟΠΙΑ. Μέσα στα πολλά καταστήματα, τους ψηλούς φεγγίτες, τους τοίχους με τα συνθήματα από graffiti, τα σιδερένια ρολά και το γκρίζο μπετόν, ξεπηδούν τα χρωματιστά φρούτα για να «αλλάξουν» ή να «ανατρέψουν» το μουντό σκηνικό.

Υπάρχει και συμβολισμός για την επιλογή ενός χώρου κοντά στην Πράσινη Γραμμή, δεν είναι;

Τα λίγα μέτρα που χωρίζουν την Αγορά από την Πράσινη γραμμή, η οποία από το 1964 έχει καταστήσει τη Λευκωσία τη μόνη διαιρεμένη πρωτεύουσα στο κόσμο, σηματοδοτεί τις προσπάθειες αλλά και τις θυσίες του κυπριακού λαού για ελευθερία και ανεξαρτησία, στοιχεία που προβάλλονται μέσα από τα μηνύματα του έργου.

 

Ποια είναι τα βασικά μηνύματα που βγαίνουν μέσα από την Φρουτοπία;

Η ιστορία της Φρουτοπίας αποκτά ιδιαίτερο κοινωνικό-πολιτισμικό ενδιαφέρον εφόσον μέσα από τους χαρακτήρες και την πλοκή του έργου αναπαρίσταται διαχρονικά η κοινωνική πραγματικότητα της σχέσης πολιτών (φρούτα, λαχανικά) με την κοινωνική εξουσία (μανάβηδες) με καθοριστικό παράγοντα τη σκιαγράφηση της στάσης που διαμορφώνουν οι πολίτες απέναντι σε αυτή. Όπως και στη Φρουτοπία έτσι και στην καθημερινότητα οι πολίτες άλλοτε λειτουργούν υποδηλωτικά μέσα από φαινομενικές πράξεις ηρωισμού, προδοσίας, θυσιών, δολοπλοκιών και μίση τα οποία εν τέλει ενισχύουν την υπεροχή της εξουσίας και ενίοτε λειτουργούν επαναστατικά οργανώνοντας και διεκδικώντας την ανεξαρτησία τους ελαχιστοποιώντας το κύρος και ελέγχοντας την εξουσία που βιώνουν. Αυτό που έχει όμως πραγματικά σημασία για κάθε πολίτη, έτσι όπως διαγράφεται και μέσα από τη στάση των καταπιεσμένων χαρακτήρων της Φρουτοπίας, είναι η προάσπιση της ελευθερίας και αξιοπρέπειας τους τα οποία επιτυγχάνονται μέσα από την δική τους ενεργή παρέμβαση, αμφισβήτηση της εξουσίας, αντίληψη της αυτοδυναμίας τους και συνεργασίας, επιβάλλοντας την υποχρέωση του κράτους για κοινωνική δικαιοσύνη.

Ποιος μπορεί να απαντήσει με ακρίβεια αν το πραγματικό πλάθει το φανταστικό ή το αντίστροφο;

Ποια θέση έχει το γέλιο στην παράσταση;

Είναι ένα στοιχείο που βγαίνει αβίαστα μέσα από τους περίεργους χαρακτήρες και τις καταστάσεις στις οποίες εμπλέκονται.

 

Και ποια θέση έχει η φαντασία στη ζωή σας; Γιατί είναι σημαντικό να καλλιεργούμε τη φαντασία των παιδιών;

Όπως λέει και ο ίδιος ο Τριβιζάς «Για να εφεύρεις, χρειάζεσαι μόνο φαντασία και ένα σωρό σκουπίδια. Οι επιστήμονες επιστρατεύουν πιο πολύ τη φαντασία, παρά τη γνώση τους. Η γνώση περιορίζεται σε αυτό που καταλαβαίνουμε μια ιστορική στιγμή, ενώ η φαντασία αγκαλιάζει αυτά που θα επινοήσουμε στο μέλλον. Στόχος του εκπαιδευτικού συστήματος δεν πρέπει να είναι τόσο η γνώση, όσο το να καλλιεργήσουμε τη φαντασία».

Για μας η φαντασία είναι τόσο σημαντική όσο και η πραγματικότητα. Άλλωστε ποιος μπορεί να απαντήσει με ακρίβεια αν το πραγματικό πλάθει το φανταστικό ή το αντίστροφο;

Μεγαλώνοντας αντιλαμβανόμαστε πιο εύκολα ότι τα παραμύθια αναπαριστούν κοινωνικές πραγματικότητες.

Ακόμα και σήμερα, ως ενήλικες, διαβάζετε παραμύθια;

 Όλο και περισσότερα. Το ίδιο παραμύθι παίρνει διαφορετικές διαστάσεις αν το διαβάσεις στα 6, στα 26 ή στα 76. Μεγαλώνοντας αντιλαμβανόμαστε πιο εύκολα ότι τα παραμύθια αναπαριστούν κοινωνικές πραγματικότητες.

Σε ποιους απευθύνεται η παράσταση;

Απευθύνεται σε όλους αυτούς που υψώνουν το ανάστημα τους σε όσους καταχρώνται την εξουσία…. ανεξαρτήτου ηλικίας!

Ποιοι είναι οι κύριοι συντελεστές της παράστασης και γιατί είναι σημαντικός ο ρόλος του καθενός από εσάς;

Βασικός σκοπός της μεθόδου που έχουμε δουλέψει για την παράσταση είναι η συλλογική συνεργασία όλων των συντελεστών. Πιστεύουμε και επενδύουμε στην ομαδική δουλειά όπου μπορεί να υπάρξει πληθώρα ιδεών και  έντονη δημιουργικότητα. Η αλήθεια είναι πώς από την πρώτη στιγμή υπήρξε έντονη χημεία μεταξύ μας, εμπιστοσύνη, προθυμία,  σκληρή δουλειά και άφθονο γέλιο! Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους συντελεστές, γιατί η παράσταση βασίζεται στον ενθουσιασμό τους και την σκληρή δουλειά τους.

Ηθοποιοί: Άντονι Παπαμιχαήλ, Μάριος Κακουλλή, Ειρήνη Ανδρονίκου, Αντωνία Χαραλάμπους, Τζούλιο Φιλίππο Ν’ερρίκο

Μουσική: Στέλιος Γερασίμου

Μουσικοί επί σκηνής: Στέλιος Γερασίμου, Λευτέρης Λευκάτης

Ενδυματολόγος: : Chrisanthos Cara

Σκηνογράφος/ Βοηθός παραγωγής: Cotsios o Pikatillis

Απόδοση στίχων: Σταύρος Σταύρου

Αφίσα /Πρόγραμμα: Έλενα Τερέπεη

Φωτογραφία: Harris Kyprianou

Τεχνική υποστήριξη: S.Y. STAGE LTD

 

Facebook Event: ΦΡΟΥΤΟΠΙΑ

Για περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με το Που και το Πότε, πατήστε ΕΔΩ.