Φωτογραφία: Θεόδωρος Δημητριάδης

 

«Pride…the day after!

Από το πρωί προσπαθώ να οργανώσω την σκέψη μου, γιατί θέλω τόσα μα τόσα πολλά να πω…

Δεν θέλω να προσβάλω κανέναν και αν το κάνω άθελά μου με τα όσα θα γράψω, απολογούμαι εκ των προτέρων!

Η τόσο μπερδεμένη σκέψη μου, οφείλεται στα όσα σχόλια διάβασα από χθες για την 2η Πορεία Υπερηφάνειας που έγινε στην Κύπρο.

«Δεν έχουμε άλλα πιο σοβαρά πράματα να ασχοληθούμε και θα ασχολούμαστε με τον κώλο του κάθε πούστη…», «…με το ίδιο σκεπτικό κάποιοι μπορεί να βγουν στους δρόμους γιατί υποστηρίζουν την παιδοφιλία…», «τι παράδειγμα θα δώσουν αυτοί οι γονείς που πήγαν με τα παιδιά τους;», «ένα από τα πανό που κρατούσαν έγραφε «fuck normal!», «υπερηφάνεια γιατί;»… και εκατοντάδες άλλα «καλόβουλα» σχόλια (που κάποια θα τα χαρακτήριζα από χυδαία, μέχρι απειλητικά και επικίνδυνα – γι΄ αυτό και ούτε πρόκειται να ασχοληθώ με αυτά…).

Ας τα πάρουμε απ’ την αρχή…

«Δεν έχουμε άλλα πιο σοβαρά πράματα να ασχοληθούμε και θα ασχολούμαστε με τον κώλο του κάθε πούστη…»

Ερώτηση: Υπάρχει κάπου αναρτημένη κάποια ενδεικτική λίστα με αριθμημένα τα προβλήματα με τα οποία μπορούμε να ασχολούμαστε σε σειρά προτεραιότητας; Διότι αν υπάρχει, δεν έχει περιέλθει στην αντίληψή μου!

…και το κάτω-κάτω για τον «πούστη», θεωρώ πως ο «κώλος» του, θα μπορούσε άνετα να αποτελέσει μια πολύ σημαντική προτεραιότητα! Γιατί όχι;!

Και το παραλήρημα συνεχίζεται…

Σε ένα παράλληλο σύμπαν κάποιοι που διαμαρτυρήθηκαν για τις κακοποιήσεις ζώων, χαρακτηρίστηκαν ως «αθκιασεροί»…γιατί ο κόσμος και πάλι πεινούσε και τα ζώα ήταν στην «περίφημη λίστα» στον αριθμό 135!

Σε κάποιο άλλο γειτονικό πλανήτη, ξέσπασε πόλεμος και σκοτώνονταν καθημερινά εκατοντάδες παιδιά…αλλά πολύ λίγοι γήινοι διαμαρτυρήθηκαν, γιατί οι σχέσεις με γειτονικούς πλανήτες ήταν στον αριθμό 87 (της «περίφημης λίστας»).

Για τον καθένα μας αγαπητοί μου, τα «προβλήματα» της «λίστας» έχουν διαφορετικούς αριθμούς και αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να σεβαστούμε!

«…με το ίδιο σκεπτικό κάποιοι μπορεί να βγουν στους δρόμους γιατί υποστηρίζουν την παιδοφιλία…»

Excuse my French… αλλά μπερδέψαμε την «πούτσα» με την «βούρτσα»! Μην τρελαίνεστε κιόλας! Όταν οι ΛΟΑΤΙ μιλούν για «σύμφωνο συμβίωσης», εννοείται αγαπητέ μου κυριούλη που αγχώθηκες, πως μιλάμε για τις επιλογές ενήλικων ανθρώπων! Ο παιδεραστής τι σχέση έχει; Ή μήπως είναι συνειρμοί του τύπου «ομοφυλόφιλος – ανώμαλος – παιδεραστής – κτηνοβάτης» ή σαν κι αυτόν «ανεργία – οι ξένοι επιάαν τις δουλειές μας – αν δεν τους αρέσκει να παν έσσω τους» ή «εγώ εν τζαι είμαι ρατσιστής – μαύρος – πολλά εγκλήματα - Ταγκανίγκα».

«ένα από τα πανό που κρατούσαν έγραφε «fuck normal!»»

Mon Dieu!!! How dare you young lady! I saw you holding that thing, writing this thing! Shame on you about everything!

FUCK NORMAL!

Γιατί αν δεν υπήρχαν κατά τους αιώνες οι διάφοροι τρελοί «να γαμήσουν την κανονικότητα», θα ήμασταν ακόμα στην εποχή που εσύ κυρία μου – που τάχα θίχτηκες! – θα ήσουν στην κουζινούλα σου και δεν θα ήξερες τι πάει να πει ψήφος! (και αυτό χωρίς να έχω κάτι εναντίον της κουζινούλας…εμένα πολύ φίλη μου είναι!) Θα ήμασταν ακόμα στην εποχή των σκλάβων. Θα ήμασταν στην εποχή που το οκτάωρο στην εργασία ήταν άγνωστη λέξη! Και τότε όλα αυτά που διεκδικούσαν αυτοί οι τρελοί που «γάμησαν την κανονικότητα», ακούγονταν όπως ακούγονται στα δικά σου αυτιά όσα διεκδικεί αυτή η ομάδα των συνανθρώπων μας! Σου δίνω 50 χρόνια, πουλλόου μου, να το χωνέψεις τζαι να το εμπεδώσεις…είναι ανθρώπινα δικαιώματα! ΕΚΠΛΗΞΗ!!!

«τι παράδειγμα θα δώσουν αυτοί οι γονείς που πήγαν με τα παιδιά τους;»

Χμμμμμ…. Εεεεεε…. Αν σου πω τώρα για σεβασμό της διαφορετικότητας εννά καταλάβεις;

Κάμε πως το εκατάλαβες τζαι να σου πω ακόμα κάτι…

Τα δικά μου τα μωρά θέλω να μεγαλώσουν έξω που το «κουτί», χωρίς να είναι γεμάτα ενοχές για τα πρέπει και τα καθώς πρέπει! Θέλω να μάθουν να σέβονται τον κάθε άνθρωπο για την προσωπικότητα του, τον χαρακτήρα του και όχι την «ταπελλούα» που του έβαλε η κοινωνία! Θέλω να αποκτήσουν κρίση, για να μπορούν ζουν ελεύθερα – με όλη τη σημασία της λέξης! Θέλω να πιστεύουν (ό,τι διαλέξουν να πιστεύουν) και να ερευνούν… θέλω να μη γίνουν «καλοί Χριστιανοί», όπως το προκαθορίζει η θρησκεία («το όπιο των λαών»), θέλω να γίνουν καλοί άνθρωποι! Θέλω να ξέρουν πως ποτέ δεν θα τους «σταυρώσω» για τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις, πως ό,τι κι αν διαλέξουν θα είμαι δίπλα τους και θα τους αγαπώ και θα τους στηρίζω…

Αυτό είδα στα μάτια του κάθε γονιού που βρέθηκε χτες εκεί με τα παιδιά του… ενήλικα και ανήλικα παιδιά!

Τώρα κατάλαβες;

«υπερηφάνεια γιατί;»…

Γιατί όχι χρυσό μου; Έχει κι εδώ μήπως κάποια «λίστα με τα πράγματα που δικαιούται κάποιος να είναι υπερήφανος»; Ε;

«Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία»…όχι η Αρβανιτάκη, ούτε αυτό καθ’ αυτό η σωματική ελευθερία. Η ελευθερία του πνεύματος! Του να νιώθεις ελεύθερος, χωρίς κόμπλεξ και ενοχές να είσαι αυτό που είσαι… FREE TO BE!

Με το pardon αν σας κούρασα! Σας στέλνω τα φιλιά μου και την αγάπη μου!

Τατιάνα Ηρακλέους