Φωτογραφίες: Γιώργος Μιχαήλ

 

Είχαμε την τύχη να τη δούμε για πρώτη φορά να αγωνίζεται στο φετινό Super Cup, όπου η ομάδα της έχασε με 32-24 από τον Αθλητικό Σύλλογο Λατσιών. Παρόλα αυτά, η ίδια ξεχώρισε αφού πέτυχε 12 τέρματα -τα μισά δηλαδή από το σύνολο των τερμάτων που σκόραρε η Αθηένου.

Λίγες μέρες μετά το παιχνίδι, κι αφού είχαμε μάθει πως πρόκειται για μια από τις ελάχιστες Κύπριες του χάντμπολ που είχαν την ευκαιρία να παίξουν στο εξωτερικό, δεν χάσαμε την ευκαιρία να κάνουμε μια σύντομη κουβέντα μαζί της, με τη συζήτηση να περιστρέφεται γύρω από την καριέρα της στο εξωτερικό, το κυπριακό χάντμπολ γυναικών, αλλά και τη ζωή… μέσα στα αποδυτήρια.

Με λυπεί που το γυναικείο χάντμπολ στην Κύπρο δεν είναι στα καλύτερά του τα τελευταία χρόνια, αφού είναι ένα από τα πιο δυναμικά και θεαματικά αθλήματα στον κόσμο.

Έχοντας παίξει στο εξωτερικό, τι παραπάνω θα έλεγες πως έχουν οι ομάδες εκεί σε σχέση με την Κύπρο;

Έχω παίξει για χρόνια σε Ελλάδα, Γερμανία και Ισπανία. Στο εξωτερικό δουλεύουν καθαρά επαγγελματικά και εντελώς διαφορετικά. Εκεί είσαι επαγγελματίας. Η δουλειά σου είναι αυτή, να κάνεις προπόνηση και να παίζεις. Εδώ το άθλημα είναι ερασιτεχνικό, οι αθλητές πριν έρθουν στο γήπεδο πρέπει να κάνουν διάφορα άλλα πράγματα, να δουλεύουν και αμέσως μετά πάνε στο γήπεδο. Οι περισσότεροι είναι στον χώρο γιατί απλά αγαπάνε το άθλημα.

 

Είναι κάτι που κρατάει πίσω το γυναικείο χάντμπολ στην Κύπρο;

Το γυναικείο χάντμπολ στην Κύπρο δεν είναι στα καλύτερά του τα τελευταία χρόνια. Αυτό με λυπεί γιατί είναι ένα από τα πιο δυναμικά και θεαματικά αθλήματα στον κόσμο. Δυστυχώς, εδώ δεν του έχουμε δώσει την κατάλληλη σημασία που του αρμόζει.

Μπορούμε να κάνουμε άλματα στην Κύπρο σε διασυλλογικό επίπεδο ή είμαστε πολύ πίσω ακόμα;

Άλματα μπορούμε να κάνουμε, αλλά πρέπει να επενδύσουμε περισσότερα γενικά στον αθλητισμό. Καλύτερες υποδομές, καλύτερα γήπεδα, γυμναστήρια και περισσότερα κίνητρα στους αθλητές για να συνεχίσουν αυτό που κάνουν. Για να κάνουμε άλματα και αλλαγές πρέπει να έχουμε υπομονή και επιμονή.

 

Σε ότι αφορά στο Super Cup, πως γίνεται να έχεις σκοράρει 12 τέρματα σε ένα ματς, τα μισά που έβαλε η ομάδα σου, αλλά να μην κερδίσατε τελικά;

A team is many hands and one mine. Το χάντμπολ είναι ομαδικό άθλημα. Σημασία έχει το αποτέλεσμα και όχι ποιος θα σκοράρει τα περισσότερα τέρματα. Εγώ απλά προσπαθώ πάντα να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό.

Στα αποδυτήρια πάντα πάμε νωρίτερα για να έχουμε τον χρόνο να πούμε τα «δικά μας...» γυναικεία πράγματα. Μπορεί να μας ακούσεις να μιλάμε για ρούχα, νύχια, μαλλιά...

Για πες μας, τι μπορεί να δεις κάποιος σε γυναικεία αποδυτήρια πέραν ίσως από τα προφανή, εννοώντας παπούτσια, μπάλες και αθλητικές φανέλες;

Στα αποδυτήρια των γυναικών μπορεί να δεις τα πάντα. Εκτός από τα «όπλα σου για τη μάχη», που δεν είναι άλλα από τα παπούτσια σου, τη μπάλα και τη στολή σου, μπορείς να δεις από καλλυντικά, μέχρι βραδινά ρούχα και παπούτσια… Επίσης, η κάθε μία μας έχει το δικό της γούρι που μπορεί να είναι από το πιο παράξενο πράγμα, μέχρι το πιο απλό όπως ένα σταυρουδάκι που έχω εγώ, το οποίο μου έδωσε πριν χρόνια μια μοναχή από ένα μοναστήρι στην Ελλάδα.

Και τι συζητήσεις γίνονται εκεί μέσα, εκτός από τα του παιχνιδιού και της προπόνησης;

Στα αποδυτήρια πάντα πάμε νωρίτερα από την ώρα που μας λέει η προπονήτριά μας για να έχουμε τον χρόνο να πούμε τα «δικά μας...» γυναικεία πράγματα. Μπορεί να μας ακούσεις να μιλάμε για ρούχα, νύχια, μαλλιά... τι κάναμε χθες, πριν ή τι θα κάνουμε μετά κλπ. Όλα αυτά όμως μέχρι την ώρα που πρέπει να συγκεντρωθούμε για τον αγώνα. Εκεί, οποιαδήποτε άλλη σκέψη απομακρύνεται…

 

Διάβασε επίσης: Πήγαμε σε παιχνίδι γυναικείου χάντμπολ και τρυπώσαμε για λίγο στα αποδυτήρια

 

Μ.Μ.