Θα γίνουμε κι εμείς ποτέ σαν τα μυρμήγκια (της Λεμεσού);

Σαν μιάν μεάλην Λυμπουρκάν

Ούλλοι μαζί, με μιάν καρκιάν

να κάμουμεν την Κύπρον μιάν!*

 


Article featured image
Article featured image

Χθες δημοσιεύσαμε τρεις φωτογραφίες που βρήκαμε στο διαδίκτυο, τραβηγμένες σε ένα σχολείο της Λεμεσού, οι οποίες απεικόνιζαν πολλά μυρμήγκια να κρατάνε τις 6 επαρχίες της Κύπρου.

Το έργο βρίσκεται στην είσοδο του περιφερειακού Λυκείου Απ. Λουκά Κολοσσίου και το φιλοτέχνησαν οι μαθητές πριν από μια 2ετία.

Μάλιστα, όπως μας ενημερώνει σχετικά η καθηγήτρια τέχνης του σχολείου, Πόπη Νικολάου, το εν λόγω έργο διακρίθηκε σε διαγωνισμό αποσπώντας το 1ο βραβείο.

Παράλληλα, η κα Νικολάου μοιράζεται μαζί μας και το σκεπτικό πίσω από τη δημιουργία του έργου και μας βοηθά να καταλάβουμε πως λειτουργούν τα μικροσκοπικά αυτά πλάσματα και πόσο λάθος λειτουργούμε κάποιοι από εμάς.

 



 

«Τα μυρμήγκια ή λύμπουροι στην κυπριακή διάλεκτο, είναι εξαιρετικά κοινωνικά έντομα και έχουν μια περίπλοκη κοινωνική δομή, όπου κάθε μυρμήγκι έχει ένα σκοπό (ουσιαστικά μια θέση εργασίας).

Τα μυρμήγκια ζουν σε αποικίες και έχουν μια κοινωνική δομή: από τα  μυρμήγκια-εργάτες που συγκεντρώνουν τα υλικά και τα τρόφιμα, καθώς και τα μυρμήγκια-νοσηλευτές και φροντιστές για τις προνύμφες μυρμηγκιών (τα μωρά), στο μυρμήγκι-βασίλισσα που τρέχει τη φωλιά και είναι η μοναδική γυναίκα που αναπαράγει στην αποικία της.

Οφείλουν την επιτυχία τους να επιβιώνουν μέσα  σε τόσες πολλές αντίξοες συνθήκες, στην κοινωνική τους οργάνωση και την ικανότητά τους να τροποποιούν οικοτόπους, να αξιοποιούν πόρους και να αμύνονται. Όλες οι αποικίες τους παρουσιάζουν καταμερισμό εργασίας, επικοινωνία μεταξύ των ατόμων, και ικανότητα επίλυσης περίπλοκων προβλημάτων. Συμβολίζουν την εργατικότητα, την ενότητα και τη σύμπνοια.

 



 

Έτσι και στη μοιρασμένη μας πατρίδα Κύπρο του 21ου αιώνα, όπου κυριαρχεί ο ατομικισμός, ο ανταγωνισμός, το άγχος,  η απομόνωση και η αδιαφορία, μόνο με όπλο την κοινωνική αλληλεγγύη μπορούμε να ξαναενώσουμε τα σπασμένα κομμάτια και να δημιουργήσουμε ένα τόπο δυνατό, σταθερό με ανθούσα οικονομία και πολίτες που χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς, να απολαμβάνουν τους καρπούς των κόπων τους σε μια χώρα ελεύθερη και ευημερούσα.

Το  μνημειακό αυτό έργο, ήταν αποτέλεσμα συλλογικής εργασίας μεγάλης ομάδας μαθητών και τόσο ο σχεδιασμός όσο και η υλοποίησή του πραγματοποιήθηκαν με γνώμονα την αρμονική ενσωμάτωσή του στο κτιριακό συγκρότημα του Περιφερειακού Λυκείου Απ. Λουκά Κολοσσίου.

 



 

 Άλλη σημαντική παράμετρος του έργου ήταν η χρήση ανακυκλώσιμων μεταλλικών αντικειμένων (κουταλιών), που αποτέλεσε για τους εμπλεκόμενους μαθητές βιωματικό εργαστήρι γνώσης-πράξης αειφόρου ανάπτυξης, περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης και ενεργού πολιτότητας.

Οι εμπλεκόμενοι μαθητές βίωσαν μέσα από την καλλιτεχνική δημιουργία την κοινωνική αλληλεγγύη, την σύμπνοια και ομαδικότητα. Έμαθαν να  εκτιμούν  την πατρίδα τους και την πολιτιστική τους κληρονομιά και διαμόρφωσαν θετική κοινωνική στάση και χαρακτήρα ενεργού πολίτη που επιζητά να κάνει τη διαφορά, ειδικά σε καιρούς χαλεπούς όπως αυτούς που διανύουμε τώρα!».

 



Είναι ωραίο να ανακαλύπτεις πόσο ωραία πράγματα γίνονται από τους μαθητές στα σχολεία και είναι επίσης ωραίο που υπάρχουν καθηγητές που βρίσκουν τρόπους να επικοινωνούν τις αξιόλογες δράσεις με το ευρύ κοινό.



ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ: Οι «μετανάστες» των μαθητών σχολείου της Λεμεσού... πάνε Λονδίνο



*Ο τίτλος του έργου που έφιταξαν τα παιδιά του Λυκείου Κολοσσίου


ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ