Το προσφυγικό ζήτημα έχει αναδειχθεί ως η μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση στην Ευρώπη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η προσέγγιση ποικίλλει και αρκετές είναι οι φωνές δυσπιστίας και καχυποψίας ανάμεσα σε πολίτες και πολιτικούς της γηραιάς ηπείρου.
Το παρακάτω κείμενο αναρτήθηκε στο προφίλ της ακτιβίστριας Πάολας Ρεβενιώτη και εξιστορεί την πραγματική οδύσσεια ενός νέου ομοφυλόφιλου από το Ιράν, ο οποίος αφού πέρασε τα χίλια μύρια κύματα στη χώρα του, έφτασε πριν λίγες μέρες στην Ελλάδα, μετά από ένα επικίνδυνο, πολυήμερο και πολυέξοδο ταξίδι.
Σύμφωνα με όσα γράφει η Πάολα, η αίτηση του Ιρανού για πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα απορρίφθηκε.
«Βασανίστηκε, ταπεινώθηκε, υπέφερε, έφτασε μια ανάσα από το θάνατο. Ο Αράς βίωσε τη φρίκη στα κρατητήρια της αστυνομίας στο Ιράν, γιατί έκανε το έγκλημα να είναι ομοφυλόφιλος. Και ήρθε στην Ελλάδα για να σωθεί καθώς αντιμετώπιζε ακόμη και την ποινή του απαγχονισμού. Και εδώ βίωσε τον απόλυτο παραλογισμό. Η αίτησή του για πολιτικό άσυλο απορρίφθηκε από την αρμόδια επιτροπή, διότι όπως αναφέρει, οι μέθοδοι βασανισμού που χρησιμοποιήθηκαν συναντώνται στο Ιράν με μεγάλη συχνότητα.
Η έκκλησή του για βοήθεια δεν εισακούστηκε. Και το εξωφρενικό είναι ότι οι αρμόδιοι δεν έλαβαν υπόψη τους την έκθεση πραγματογνωμοσύνη της επιτροπής που οι ίδιοι επέλεξαν να τον στείλουν για να εξεταστεί . Μια έκθεση καταπέλτης που περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τα τρομακτικά βασανιστήρια που θυμίζουν εξπρές του μεσονυχτίου.
Ο Αράς από μικρό παιδί κατάλαβε τη διαφορετικότητά του. Δεν του άρεσαν τα κορίτσια, δεν έχει πάει ποτέ με γυναίκα αλλά φοβόταν να εκδηλώσει την επιθυμία του για το ίδιο φύλο. Το μυστικό του δεν μπορούσε να το πει σε κανέναν. Ούτε στην οικογένεια του. Η ομοφυλοφιλία στο Ιράν θεωρείται αδίκημα και μεγάλη προσβολή.
Πριν από 10 χρόνια ήρθε στη ζωή του ένα αγόρι με το οποίο έκανε δεσμό. Και αυτό ήταν η αρχή ενός πραγματικού εφιάλτη. Ο πατέρας του φίλου του ενημέρωσε την αστυνομία. Ο φίλος του αρνήθηκε ότι είχαν σχέση για να σώσει τη ζωή του. Οι αστυνομικοί μετέφεραν τον Αράς στο τμήμα.
Στα κρατητήρια άρχισαν να τον υποβάλουν σε απίστευτα βασανιστήρια για να ομολογήσει ότι είναι ομοφυλόφιλος. Αυτά που έζησε δεν τα χωρά ανθρώπου νους. Τον έδεσαν από το ταβάνι, τον χτυπούσαν παντού με ρόπαλα, καλώδια, σύρματα, του εβαλαν μπουκαλι…, τον βασάνιζαν τρεις ημέρες και τον κορόιδευαν ότι είναι ομοφυλόφιλος.
Ο Αράς άντεξε και δεν ομολόγησε. Τον άφησαν ελεύθερο με περιορισμούς και εκείνος πήρε την μεγάλη απόφαση να φύγει από τη χώρα για να σωθεί. Ξεκίνησε με τα πόδια, πλήρωσε 1500 δολάρια για να φτάσει στην Τουρκία μέσα από τα βουνά και μετά έδωσε αλλά 2000 ευρώ για να μπει στην Ελλάδα.
Μετά από 6 ημέρες πραγματικής οδύσσειας κατάφερε και έφτασε στην Αθήνα. Του είπαν να πάει να ζητήσει πολιτικό άσυλο. Πήγε μόνος. Χωρίς δικηγόρο, χωρίς μάρτυρες και περιέγραψε τα βασανιστήρια και τον φόβο του για την ίδια του τη ζωή.
Η επιτροπή ασύλου με δικό της έγγραφο τον παρέπεμψε σε ειδική επιτροπή για να διαπιστωθεί εάν όντως έχει υποστεί βασανισμό. Εξετάστηκε από γιατρό, ψυχολόγο και ψυχίατρο, οι οποίοι αποφάνθηκαν ότι όλα όσα λέει είναι αλήθεια.
Η επιτροπή ασύλου όμως απέρριψε το αίτημα του, σαν να μην είχε διαβάσει καν την πραγματογνωμοσύνη. Και τώρα σε περίπτωση που δεν γίνει δεκτή η αίτησή του για επανεξέταση κινδυνεύει να βρεθεί και πάλι στο Ιράν. Εκεί που τον περιμένει και πάλι η φρίκη και ίσως ο θάνατος».
