Η Μαρία Πολύζου ετοιμάζεται πυρετωδώς για… διπλό Μαραθώνιο, καθώς μία εβδομάδα πριν θα τρέξει και στην κλασική διαδρομή στον Μαραθώνιο της Αθήνας! Ακολούθως θα έρθει στην Κύπρο και θα τρέξει στον Radisson Blu Διεθνή Μαραθώνιο Λάρνακας στις 18 Νοεμβρίου.

Το βιογραφικό της πλέον επιτυχημένης μαραθωνοδρόμου στην Ελλάδα είναι μακρύ. Πρώην αθλήτρια δρόμων αντοχής, πανελληνιονίκης και βαλκανιονίκης, πρέσβειρα πλέον του ελληνικού αθλητισμού, η Μαρία Πολύζου ήταν η πρώτη Ελληνίδα μεγάλων αποστάσεων που συμμετείχε σε Ολυμπιακούς Αγώνες και η πρώτη Ελληνίδα που κατέκτησε μετάλλιο στους Βαλκανικούς αγώνες. Κατέχει μέχρι σήμερα το πανελλήνιο ρεκόρ στο Μαραθώνιο στην κλασική διαδρομή, αλλά και το πανελλήνιο ρεκόρ μαραθωνίου δρόμου.

Λίγο πριν τρέξει στην Κύπρο, η Μαρία Πολύζου μιλάει για τον Μαραθώνιο, για την απόφασή της να τρέξει στη Λάρνακα, μόλις μία μόλις εβδομάδα μετά την Αθήνα, ενώ καλεί όλο τον κόσμο να συμμετάσχει στον Radisson Blu Διεθνή Μαραθώνιο Λάρνακας για να ζήσει μία μοναδική εμπειρία που θα του μείνει αξέχαστη.

 

Ετοιμάζεστε να τρέξετε στον Radisson Blu Διεθνή Μαραθώνιο της Λάρνακας, μία εβδομάδα μετά τον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας. Πώς το αποφασίσατε;

Στις 10 Νοεμβρίου έχω τα γενέθλια μου, έτσι το καλύτερο δώρο που θα μπορούσα να κάνω για τον εαυτό μου είναι να αγωνιστώ στον Αυθεντικό Μαραθώνιο λίγες ώρες αφού θα αλλάξει η δική μου χρονιά. Δεν θα μπορούσα να χάσω αυτήν τη μεγάλη γιορτή του Μαραθώνιου δρόμου της χώρας μου και να τη μοιραστώ μαζί με τους χιλιάδες δρομείς που θα τρέξουν εκείνη την ημέρα.

Επίσης ένας από τους λόγους που τρέχω στην Αθήνα είναι διότι τρέχουμε για τους 100 νεκρούς που χάθηκαν στη φονική πυρκαγιά του Ιουλίου στο Μάτι και το κάνω ως φόρο τιμής γι’ αυτούς και τους συγγενείς τους. Παράλληλα υπάρχει ακόμη ένας μεγάλος σκοπός, καθώς θέλουμε να μεταδώσουμε το μήνυμα «να γίνουμε εθελοντές δότες μυελού των οστών» και να σώσουμε, αν μπορούμε και είμαστε συμβατοί δότες, ένα παιδί!

Κάθε αγώνας μας πρέπει να είναι προσφορά στον συνάνθρωπο. Δεν έχει νόημα να αγωνίζεσαι μόνο για τον εαυτό σου. Η εσωτερική σου δύναμη πρέπει να σε ωθεί να προχωράς και να διανύεις αποστάσεις με κίνητρο όχι τα προσωπικά σου ρεκόρ, αλλά τον ίδιο τον άνθρωπο! Βεβαίως, από την άλλη, ήταν πολύ τιμητική η  πρόσκληση από τον Μαραθώνιο της Λάρνακας και αποτελεί μεγάλη μου χαρά και τιμή να αγωνιστώ στην Κύπρο, σε έναν τόσο καλά οργανωμένο αγώνα. Οπότε δεν δίστασα να δηλώσω κι εκεί συμμετοχή, αν και είναι μόλις μία εβδομάδα μετά τον Μαραθώνιο της Αθήνας.

Έχετε τρέξει σε περισσότερους από 50 Μαραθωνίους. Τι σημαίνει για εσάς η συμμετοχή σας στον συγκεκριμένο Μαραθώνιο της Λάρνακας;

Η Κύπρος είναι πολύ σημαντική για την καρδιά κάθε Έλληνα! Το να αγωνιστώ στην Κύπρο, όπως σας είπα, είναι φόρος τιμής μίας μακράς ιστορίας που δεν δυστυχώς δεν έχει λήξει ακόμη! Και για κάθε έναν από εμάς αυτό κρατάει βαθιά στην καρδιά μας και πονάει πολύ! Η ματωμένη Κύπρος και οι αδικοχαμένες ψυχές δεν μπορούν να ξεχαστούν ποτέ και δεν πρέπει να ξεχαστούν από κανέναν μας.

Θα μου επιτρέψετε βεβαίως να σας πω ότι στην Κύπρο είναι παντρεμένη η αδελφή μου, Χριστίνα, εδώ και πολλά χρόνια, και μάλιστα ο ανιψιός μου, Σάββας, είναι πρωταθλητής στις πολεμικές τέχνες! Έτσι με την Κύπρο έχουμε στενές συγγενικές σχέσεις και έτσι έχουμε άρρηκτες συνδεδεμένες σχέσεις!

 

Θυμάστε τι σας είχε ωθήσει στην πρώτη σας συμμετοχή σε Μαραθώνιο και πώς τελικά εκείνη την πρώτη συμμετοχή ακολούθησαν δεκάδες ακόμη;

Το 1984 είδα στην τηλεόραση στους Ολυμπιακούς Αγώνες το μαραθώνιο δρόμο, που έγινε μάλιστα για πρώτη φορά στις γυναίκες. Μέχρι τότε δεν ήξερα καν για την τόσο μεγάλη απόσταση. Έτρεχα μικρές αποστάσεις μέχρι 10 χλμ. Όταν είδα αυτήν τη μεγάλη διαδρομή των 42.195 μέτρων είπα στον εαυτό μου, μόλις 15 χρονών τότε, ότι αυτό θέλω να κάνω, να τρέχω Μαραθώνιο!

Έτσι και έγινε. Στα 17 μου χρόνια, μαθήτρια της τρίτης Λυκείου, έτρεξα τον πρώτο Μαραθώνιο στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Μαραθώνιου δρόμου και τερμάτισα σε χρόνο 3:04:16, κατακτώντας μάλιστα τη δεύτερη θέση στο εθνικό πρωτάθλημα. Ήταν κάτι μοναδικό για τα δεδομένα της εποχής. Μία 17χρονή να τρέχει μαραθώνιο και μάλιστα τόσο καλά! Αμέσως μετά ακολούθησε την επόμενη χρονιά άλλος ένας Μαραθώνιος, όπου πήρα την πρώτη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα σε ηλικία 18 ετών και συνέτριψα το πανελλήνιο ρεκόρ με 2:44:49! Την επόμενη χρονιά, για να συνεχίσω με την τρέλα που ένιωθα από πολύ μικρή με τον Μαραθώνιο, έτρεξα στον Μαραθώνιο του Λονδίνου καταρρίπτοντας για άλλη μία φορά το πανελλήνιο ρεκόρ με 2:37:03. Μάλιστα εκείνη την χρονιά είχα μπει στις κορυφαίες μαραθωνοδρόμους του κόσμου ως η πιο μικρή σε ηλικία!

Τι σημαίνει ο Μαραθώνιος για εσάς; Πώς έγινε μία αγαπημένη συνήθεια για εσάς;

Ο Μαραθώνιος για μένα είναι όλη μου η ζωή. Τρέχω τόσα χρόνια και έχω διανύσει πάνω από 280.000 χιλιόμετρα. Όπως καταλαβαίνετε... αυτός είναι ο δρόμος μου. ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΕΧΩ.



 

Ποιο είναι το αληθινό μήνυμα του Μαραθωνίου;

Ο μαραθώνιος δρόμος είναι φιλοσοφία και στάση ζωής. Σημαίνει πολλά. Πειθαρχεία, υπομονή, επιμονή, πίστη, αντοχή φυσική και πνευματική. Ο Μαραθώνιος βοηθάει τον άνθρωπο σε πολλά επίπεδα. Έχω πει πολλές φορές ότι δεν είναι μόνο αμέτρητα χτυπήματα ποδιών πάνω στην άσφαλτο, είναι κάτι παραπάνω. Όταν το σώμα τρίβεται από τα αμέτρητα χιλιόμετρα, δεν μπορεί παρά από μέσα σου να αναδυθούν όλες οι μεγάλες ανθρώπινες αξίες.

 

Τι κερδίζει κάποιος από τη συμμετοχή του σε έναν Μαραθώνιο;

Κερδίζει σε  πολλά επίπεδα. Πολλοί δρομείς μου λένε πως άλλαξε η ζωή τους μετά τον Μαραθώνιο και πολλές φορές αναφέρουν την έκφραση «πριν το Μαραθώνιο ή μετά τον Μαραθώνιο», θέλοντας μ’ αυτό τον τρόπο να τονίσουν πόσο τους έχει βοηθήσει ότι κατάφεραν και τερμάτισαν τον μαραθώνιο δρόμο.

 

Συμμετέχετε εδώ και πολλά χρόνια σε Μαραθώνιους και θα έχετε διαπιστώσει πως τα τελευταία χρόνια ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι στρέφονται προς αυτούς. Αισθάνεστε κατά κάποιο τρόπο δικαιωμένη βλέποντας τόσο κόσμο να ακολουθεί το δρόμο αυτό;

Όταν ξεκινούσα να τρέχω στις αρχές τις δεκαετίας του '80, έτρεχαν πολύ λίγοι στην Ελλάδα, και μάλιστα οι γυναίκες ζήτημα είναι αν ήμασταν δέκα! Θυμάμαι στην Πάτρα που γεννήθηκα και άρχισα εκεί να τρέχω, οι περισσότεροι με κοιτούσαν και έλεγαν πως είμαι ένα τρελό παιδί  που τρέχει. Έχω ακούσει τόσα πολλά. Τι να πρωτοθυμηθώ; Ακόμη και στην Αθήνα, όταν πήγα για να σπουδάσω στο Πανεπιστήμιο, όλοι με κοιτούσαν περίεργα και τα αρνητικά σχόλια ήταν απίστευτα, ειδικά όταν έτρεχα στον δρόμο!

Χαίρομαι που τώρα έχουμε γίνει πολλοί «οι τρελοί» και αυξάνεται τόσο πολύ το δρομικό κίνημα. Είναι τόσες πολλές, αμέτρητες, οι περιπτώσεις ανθρώπων, και πολλών γυναικών, που ξεκίνησαν να τρέχουν και αυτοί βλέποντάς με και παρακινήθηκαν να ξεκινήσουν. Πολλές γυναίκες που τόλμησαν να βγουν στο δρόμο και να αρχίσουν να τρέχουν, μου το έχουν εκφράσει πολλές φορές. Πραγματικά σας λέω ότι είμαι τόσο ευτυχισμένη που βλέπω τόσο κόσμο να τρέχει.

Ποια είναι η ομορφότερη εμπειρία σας από Μαραθώνιο;

Ομορφότερη; Θα σας έλεγα ότι κάθε Μαραθώνιος που έχω διανύσει είναι μοναδικός και όμορφος. Αν μπορούσα βέβαια να ξεχωρίσω, θα ήταν όταν κέρδισα το χρυσό μετάλλιο στους Βαλκανικούς Αγώνες στο Μαραθώνιο στην Κωνσταντινούπολη και ακούστηκε ο Εθνικός Ύμνος, οι Ολυμπιακοί αγώνες της Ατλάντα, όταν τερμάτισα με ένα ελληνικό σημαιάκι στα χέρια μου, καθώς και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Αθήνας, όπου αγωνίστηκα στην κλασική διαδρομή και τερμάτισα στην 12η θέση με πανελλήνιο ρεκόρ 2:39:10, ρεκόρ που κρατάει μέχρι και σήμερα.

 

Τι θα λέγατε σε κάποιον που το σκέφτεται να λάβει μέρος στον Radisson Blu Διεθνή Μαραθώνιο Λάρνακας;

Πιστεύω ότι η εμπειρία θα είναι μοναδική και θα χαρούν την διοργάνωση και την υπέροχη διαδρομή. Επίσης θα χαρώ να τρέξουμε όλοι μαζί και να πούμε ο καθένας από εμάς το προσωπικό μας «ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ».

 

Γενικότερα, πώς θα παρακινούσατε τους νέους και όχι μόνο ανθρώπους προς το τρέξιμο και τον αθλητισμό;

Πιστεύω ότι κάθε γονιός θα πρέπει να παρακινεί το παιδί του να ασχοληθεί με τον αθλητισμό, γιατί τα οφέλη είναι πολλαπλά. Ο αθλητισμός θα τους ωφελήσει σε όλη τους την ζωή.