Η πρώτη κουβέντα τους, όταν επικοινωνήσαμε μαζί τους, ήταν να ψάξουμε σε συρτάρια και παλιούς κουμπαράδες να βρούμε παλιά «δεκασέλινα» και κανένα «τσιφτέ» γιατί θα τα χρειαστούμε σύντομα.

Το πόσο σύντομα, βέβαια, δεν το γνωρίζουν ούτε οι ίδιοι αφού η προσπάθεια τους για χρηματοδότηση της επιχείρησής τους μέσω crowd funding βρίσκεται ακόμη πολύ μακριά από το στόχο της -περίπου 7.500 ευρώ- ωστόσο δεν χάνουν ούτε την ελπίδα ούτε την αισιοδοξία τους.

Μέσω αυτής της προσπάθειας μάθαμε κι εμείς για την ιδέα τους, όταν πριν μερικές ημέρες πέρασε από το timeline μας το πιο κάτω κείμενο: «Ευχαριστούμε εκ βάθους καρδίας όσους έχουν ήδη συνεισφέρει με οποιονδήποτε τρόπο στην προσπάθεια μας για να ανοίξουμε το «Σφαιριστήριον». Παρ' όλα αυτά, μετά από σχεδόν ένα μήνα ενεργής καμπάνιας και με ένα μήνα να απομένει, είμαστε πολύ πίσω από το στόχο μας. Ξέρουμε ότι το όνειρο του Σφαιριστηρίου είναι κοινό με πολλούς από εσάς. Χωρίς τη συνεισφορά σας, όμως, δε θα καταστεί δυνατή η υλοποίησή του. Βρείτε σε αυτό τον σύνδεσμο την καμπάνια μας στο Indiegogo και συνεισφέρετε ό,τι και όπως μπορείτε για τη δημιουργία του πρώτου πραγματικού retro nostalgia χώρου στο νησί!».

 

Ο Ανδρέας (με πτυχίο δημοσιογραφίας) και ο Γιώργος (εκπαιδευτικός), στα 30 τους αυτοπροσδιορίζονται ως vintage gamers. Αυτή τους η αγάπη στα arcade παιχνίδια και την ευρύτερη κουλτούρα της διασκέδασης των νέων στα 80s και τα 90s, τους οδήγησε στην επιθυμία για τη δημιουργία ενός χώρου που, όπως δηλώνουν, λείπει πολύ από τη Λευκωσία.

Ένα αυθεντικό σφαιριστήριο όπως ακριβώς ήταν τότε. «Οι χώροι που ήδη υπάρχουν -vintage τύπου- δεν αναφέρονται στην κυπριακή πραγματικότητα. Εμείς προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα ακριβές αντίγραφο των κυπριακών 80s 90s, μαζεύοντας πληροφορίες και ιδέες από δεκάδες φίλους και γνωστούς που το είχαν βιώσει όλο αυτό στην άνθησή του», αναφέρει ο Ανδρέας.

Ήδη, έχουν βρει έναν όμορφο χώρο στην παλιά Λευκωσία, έχουν προχωρήσει με τα σχέδια, έχουν κλείσει συνεργασίες και έχουν αποφασίσει πώς ακριβώς θα το διαμορφώσουν, μόνο που για να προχωρήσουν όλα αυτά χρειάζονται χρήματα και αυτό είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που καθυστερεί στην υλοποίηση του «Σφαιριστηρίου».

 

«Οι προσπάθειες για χρηματοδότηση μέσω διαφόρων επιχειρηματικών σχεδίων για νέους που κυκλοφορούν είναι χρονοβόρες και απαιτούν μεγάλη γραφειοκρατία», σημειώνουν, «γι’ αυτό αποφασίσαμε να προχωρήσουμε μέσω crowd funding, παρόλο που γνωρίζουμε ότι ο κόσμος δύσκολα δίνει χρήματα για τη δημιουργία μίας επιχείρησης, εν αντιθέσει με κάποιο προϊόν ή φιλανθρωπικό σκοπό».  

Η καμπάνια τρέχει ήδη στο Indiegogo εδώ και ένα μήνα, ωστόσο η ελλιπής προώθηση δεν βοήθησε στο να γίνει viral στο κοινό ούτως ώστε να στηρίξει οικονομικά την προσπάθεια. «Προς το παρόν δεν έγιναν ιδιαίτερες ενέργειες, εκτός από κάποιες σποραδικά στα social media, έχουμε όμως ήδη προγραμματίσει διάφορα πράγματα για τον ένα μήνα που απομένει με σκοπό να μαζέψουμε όσα περισσότερα χρήματα μπορούμε».

Γιατί όμως να δώσει κάποιος χρήματα για να βοηθήσει στη δημιουργία μίας επιχείρησης, τι έχει να κερδίσει, σκέφτομαι. «Δεν έχεις άδικο, παρόλα αυτά θεωρούμε ότι σαν εμάς υπάρχουν πάρα πολλοί που επιθυμούν να ξανανιώσουν αυτό το αίσθημα που νιώθαμε όταν μικροί λιώναμε στα διάφορα παιχνίδια τα οποία όμως είχαν τη διαφορά της επαφής με άλλους ανθρώπου σε αντίθεση με σήμερα. Για παράδειγμα ένα μεγάλο μέρος της ιδέας αφορά τα bar games, όπως drinking games, βελάκια, beer pong και άλλα παρόμοια παιχνίδια που χρειάζονται περισσότερα από ένα άτομο. Μπαίνοντας κάποιος στο «Σφαιριστήριο» θέλουμε να ξεχνάει το κινητό στη τσέπη. Σε αυτούς τους νοσταλγούς ‘ποντάρουμε’ για στήριξη».

Υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο αν δεν καλυφθεί ο στόχος των 7500 ευρώ που χρειάζονται για να προχωρήσετε το «Σφαιριστήριο»;

Το εναλλακτικό σχέδιο είναι να βρούμε άλλο τρόπο χρηματοδότησης. Το project θα προχωρήσει, απλώς θα καθυστερήσει ακόμη λίγο.

 

Αν σας ζητούσαμε να μας δώσετε ένα μότο, μια φράση, που συνοψίζει την ιδέα πίσω από τη δημιουργία του «Σφαιριστηρίου» τι θα ήταν αυτό;

«Να ζήσεις ξανά την παιδική σου ηλικία… με την μπίρα στο σιέρι».

 

Μπορεί να σας ενδιαφέρουν: 

Τα κυπριακά 90s [8 άτομα μας λένε τι τους λείπει από τότε]

 

20 λευκωσιάτικα στέκια των 90s που δεν υπάρχουν πια

Τα καλοκαίρια των 90s σε Αγία Νάπα και Πρωταρά