Σε χρονική επέκταση της εργάσιμης ημέρας έχει μεταμορφωθεί η μετακίνηση προς τη δουλειά, λόγω της ευρείας διάδοσης των συσκευών με σύνδεση στο Διαδίκτυο.
Οι εργαζόμενοι που χρησιμοποιούν δημόσιες συγκοινωνίες ή όσοι αυτοκίνητα και περιμένουν κολλημένοι στην πρωινή αξιοποιούν το «νεκρό χρόνο» της διαδρομής τους, για να διαχειριστούν την ηλεκτρονική αλληλογραφία τους, καθιστώντας το διάστημα αυτό μέρος της εργάσιμης ημέρας.
Έρευνα του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αγγλίας έδειξε ότι 54% των επιβατών των βρετανικών σιδηροδρόμων, με προορισμό το Λονδίνο, χρησιμοποιούν τις δυνατότητες ασύρματου δικτύου wi-fi για να στείλουν μηνύματα προς την εργασία τους.
«Πρόκειται για νεκρό χρόνο που μου δίνει την ευκαιρία να ολοκληρώσω ημιτελείς εργασίες», λέει επιβάτης του τρένου Λονδίνο - Μπέρμινχαμ. Η έρευνα εστίασε στις επιπτώσεις της αναβάθμισης δωρεάν υπηρεσιών wi-fi στις διαδρομές μεταξύ Μπέρμιγχαμ και Λονδίνου, ενώ έδειξε ότι η βελτίωση του σήματος Ιντερνετ οδήγησε σε χρονική επέκταση των ωρών εργασίας και στην ενίσχυση της παραγωγικότητας, καθώς ολοένα και περισσότεροι επιβάτες είχαν την ικανότητα να χρησιμοποιούν, εκτός από τα έξυπνα κινητά τηλέφωνά τους, φορητούς υπολογιστές και τάμπλετ. Το πόρισμα της έρευνας ρίχνει, όμως, φως στο ευαίσθητο θέμα της ισορροπίας μεταξύ εργασίας και ανάπαυσης και στο εάν η χρονική επέκταση της εργάσιμης ημέρας είναι ωφέλιμη για τον άνθρωπο. Η συντάκτρια της έρευνας δρ Τζούλιετ Χάιν λέει ότι η χρήση έξυπνων κινητών και η απρόσκοπτη πρόσβαση στο Διαδίκτυο έχουν δημιουργήσει «σύγχυση ορίων» μεταξύ εργασιακής και οικιακής ζωής.
«Πώς υπολογίζουμε τον χρόνο αυτό; Πρέπει άραγε να αλλάξει η εργασιακή κουλτούρα;» αναρωτιέται η δρ Χάιν. Ο συνυπολογισμός του χρόνου μετακίνησης στην εργάσιμη ημέρα μπορεί, όμως, να οδηγήσει τους εργοδότες να ζητήσουν μεγαλύτερο έλεγχο των υπαλλήλων τους κατά τη διάρκεια των μετακινήσεών τους, έτσι ώστε οι εργαζόμενοι να είναι σε θέση να αποδείξουν ότι δουλεύουν τις ώρες των μετακινήσεών τους. «Η αυξανόμενη ευελιξία μπορεί να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα, αλλά μπορεί επίσης να αυξήσει το εργασιακό άγχος και να μειώσει τελικά την παραγωγικότητα σε βάθος χρόνου», λέει ο αναλυτής Τζέιμι Κερ.
