Νιώθεις πως ήρθε η ώρα σου και παρά τις (οικονομικές) δυσκολίες που βιώνει η τσέπη σου, αποφασίζεις ότι ήρθε η μεγάλη στιγμή να εγκαταλείψεις το πατρικό σου και τη φροντίδα της μαμάς και να κάνεις το μετέωρο βήμα του πελαργού προς την ανεξαρτησία σου. Δεν στα είπανε όμως καλά.   

Στην Κύπρο, γενικότερα, είτε μένουμε στο πατρικό μας είτε ζούμε σε δικό μας σπίτι, οι στενοί δεσμοί με την οικογένεια και δη με την κουζίνα και το πλυντήριο της μαμάς δεν κόβονται εύκολα, έως και ποτέ.

Φαγητό το μεσημέρι, στο διάλλειμα από τη δουλειά και φυσικά 6-7 ταπεράκια με επιπλέον φαγητό για το βράδυ, κομμένη σαλάτα, κέικ και για το πρωί και μερικά κομμένα φρούτα γιατί προσέχουμε και την υγεία μας. Και φυσικά ας μη ξεχνάμε τις ντάνες με τα άπλυτα, που επιστρέφονται φρεσκοπλυμένα και κολλαριστά.

Ωστόσο, όση και να είναι η βοήθεια που λαμβάνεις (και είναι μπόλικη) από την πατρογονική εστία, το να μένεις μόνος σου προϋποθέτει πως κάποιες δουλειές και υποχρεώσεις τις οποίες προηγουμένως αγνοούσες την ύπαρξή τους, πρέπει να τις κάνεις.

Αν ήδη βρίσκεσαι σε αυτή τη φάση, όπως κι εμείς, σε νιώθουμε και μας νιώθεις. Αν πάλι ετοιμάζεσαι να κάνεις το μεγάλο βήμα, διάβασε πιο κάτω όλα εκείνα που θα αλλάξουν άμα τη μετακομίσει και ίσως κάνεις δεύτερες σκέψεις. Αν δεν τις κάνεις ήδη με τις τιμές που παίζουν στην αγορά για ενοικίαση.







 

Ένα ποτήρι για όλα, ένα πιάτο για όλα

Θυμάσαι που όσο έμενες στο πατρικό σου κάθε φορά που ήθελες να πιες νερό, αναψυκτικό ή κάποιο άλλο ρόφημα χρησιμοποιούσες σχεδόν όλα τα ποτήρια από το ντουλάπι και φυσικά τα άφηνες διάσπαρτα σε διάφορα σημεία του σπιτιού ως καλλιτεχνικά installation; Καιρός να το ξεχάσεις. Γιατί σίγουρα όρεξη για λάντζα δεν θα έχεις σχεδόν ποτέ, άρα τα νέα δεδομένα απαιτούν τη χρήση ενός και μόνο ποτηριού για κάθε ρόφημα ή ακόμα και τη χρήση καθόλου ποτηριού για ροφήματα που βρίσκονται σε μπουκάλια. Δεν υπάρχει λόγος να λερώνουμε. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τα πιάτα, ακόμη και για τα σκεύη μαγειρικής (what?).

 

Όταν το «σκεύη μαγειρικής» σου θυμίζει περισσότερο ονοματεπώνυμο παρά χρηστικό αντικείμενο 

Μέχρι σήμερα το πιο πιθανόν το πιο κοντινό σε μαγειρική που ξέρεις είναι το sandwich και αυτό πάλι παίζεται. Πως είναι δυνατόν τώρα που μένεις μόνος να αλλάξεις συνήθειες. Έτσι, αν δεν έχει κοντά τη μανούλα να σου ετοιμάζει τα ταπεράκια με το ψητό κοτόπουλο και τα γεμιστά επιλέγεις τα καλύτερα ντελίβερι σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων, γίνεσαι κολλητός με τους διανομείς και εξασφαλίζεις την καθημερινή σου επιβίωση. Αν είσαι και μερακλής, βρίσκεις και κανένα καλό ντελίβερι με μαγειρευτά, για να μην τη βγάζεις μόνο με πίτσες και σουβλάκια. Την Κυριακή φυσικά στη μαμά, για ανεφοδιασμό.

 

Τι εννοείς ότι το ρεύμα, το νερό, το τηλέφωνο και το ίντερνετ πρέπει να τα πληρώνω για να μην μου τα κόψουν;

Οκ αυτό λογικά το ξέρεις, ε; Ωστόσο όσα χρόνια ζούσες με τους γονείς σου το πιο πιθανόν να μην ήξερες ούτε καν πώς μοιάζει στην όψη ένας λογαριασμός της ΑΗΚ ή να μην γνωρίζεις τι είναι τα τέλη αποχέτευσης που χρυσοπληρώνουμε κάθε χρόνο στο δήμο. Όλα τα πιο πάνω και άλλα τόσα, θα καλείσαι να τα πληρώνεις από τη τσέπη σου και συνήθως θα πρέπει να κάνεις τον κόπο να πηγαίνεις στα ταμεία της εκάστοτε υπηρεσίας. Εκτός, πάλι, αν προνοήσεις να τα πληρώνεις εγκαίρως διαδικτυακά γλυτώνοντας από μεγάλο κόπο.

 

Σου έχω νέα, τα σεντόνια στο κρεβάτι και τα ρούχα στην ντουλάπα δεν αλλάζουν και δεν μεταφέρονται μόνα τους 

Πού καιρός που κάθε 2-3 μέρες ξάπλωνες στο κρεβάτι σου και τα καινούργια καθαρά σου σεντόνια μοσχοβολούσαν λεβάντα. Ή άνοιγες την ντουλάπα σου βλέποντας δια μαγείας τα καλοκαιρινά σε πρώτο πλάνο και τα χειμερινά διπλωμένα στα πάνω ράφια. Μια ομορφιά. Όλα αυτά δεν τα έκανε ούτε ο Άγιος Βασίλης, ούτε προφανώς η δύναμη της σκέψης σου, αλλά η άμοιρη η μάνα σου για να τα βρεις έτοιμα, μπας και κουραστείς και ταλαιπωρηθείς. Τώρα, όμως, ποιος; Εσύ και μόνο εσύ.





 

Η λεκάνη της τουαλέτας πρέπει να καθαρίζεται. Τελεία. 

Αηδιάζεις και μόνο στην ιδέα, μπορώ να το φανταστώ. Αν, όμως, είσαι απ’ αυτούς που δεν βρίσκεις στόχο και κάθε φορά μετατρέπεις τη λεκάνη σου σε φοντάν ντι τρέβη τότε καλό είναι να βάζεις τα γαντάκια σου και να απολυμαίνεις το χώρο αν δεν θέλεις να σε τρέχουν άρον άρον στο λοιμωδών.

 

Τα κομπλιμέντα και τα γλυκόλογα της μαμάς 

Ναι, αναφερόμαστε στις φράσεις τις μαμάς που σου έσπαγαν τα νεύρα κάθε φορά που τις άκουγες και τις έβαζες τις φωνές να σταματήσει αφού πλέον δεν είσαι μωρό. Τώρα όμως που κανείς δεν σε φωνάζει «λεβέντη μου» και κανείς δεν σου λέει «πόσο έχει ομορφύνει» και ποια είναι η «τυχερή που θα σε πάρει», αναμφίβολα νιώθεις το πλήγμα στην αυτοπεποίθησή σου.